Accidente en el puerto de Barcelona: un barco derriba una grúa

ΒΑΛΤΕ ΠΛΑΤΗ

Ή ότι μπορεί ο καθένας

άκου κάτεργο μα από που προκύπτει ........................

    Ο «Ημεροδρόμος» αποκαλύπτει το εργασιακό καθεστώς που επικρατεί στην Cosco και αφορά στο 90% και πλέον των εργαζόμενων στην πολυεθνική μέσω των εργολαβικών εταιρειών που ουσιαστικά την «πλαισιώνουν».

    Ο «Ημεροδρόμος» αποκαλύπτει τις δεσμεύσεις που υπαγορεύονται στους εργαζόμενους μέσα από τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει με τους εργολάβους, συμβάσεις που τελούν αυτή την ώρα εν ισχύ.

    Σημείωση: Η Cosco είναι η πολυεθνική που έχουν επισκεφθεί ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας, δυο πρωθυπουργοί (Σαμαράς, Τσίπρας) και πλειάδα υπουργών, απ’ όπου και φρόντισαν να μιλήσουν για τους «ευτυχείς εργαζόμενούς της» και για την εν γένει… προσφορά της στον τόπο.

«Πίστη και επιμέλεια στις υποθέσεις του εργοδότη»!

    Σύμφωνα με την σύμβαση εργασίας που υπογράφουν οι εργαζόμενοι, οι «ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ» είναι μεταξύ άλλων οι εξής:

«Ο Εργαζόμενος υποχρεούται έναντι του Εργοδότη σε υποχρέωση πίστης που αναλύεται σε απαγόρευση διάδοσης εταιρικών μυστικών και πληροφοριών σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο (…) απαιτείται από τον Εργαζόμενο να συναινεί πλήρως και να υλοποιεί άμεσα και χωρίς την παραμικρή κωλυσιεργία ή πλημμέλεια τις εντολές και οδηγίες του Εργοδότη, καθώς επίσης και να επιδεικνύει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή της διαχείρισης των καθημερινών υποθέσεων του Εργοδότη (…)».

    Μάλλον δεν χρειάζεται κάποιο σχόλιο…

Εργαζόμενοι «από εκμετάλλευση σε εκμετάλλευση»!

    Στο εδάφιο «ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ» μεταξύ άλλων διαβάζουμε:

«Κάθε εργασία παρεμφερής με την άνω κύρια απασχόληση του Εργαζόμενου ή εν γένει κάθε απασχόλησή του σε εργασία που θεωρείται συναφής με αυτήν (…) δεν θεωρείται πρόσθετη εργασία και ρητά συμφωνείται ότι δεν θα οφείλεται γι’ αυτήν περαιτέρω αμοιβή για πρόσθετη εργασία (…)».

    Το… ειδυλλιακό εργασιακό καθεστώς εξειδικεύεται και λίγο παρακάτω στο εδάφιο «ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» όπου διαβάζουμε:

«Ο Εργοδότης δικαιούται να μεταθέτει ή αποσπά τον εργαζόμενο από εργασία σε εργασία, από βάρδια σε βάρδια, από τμήμα σε τμήμα, από μηχάνημα σε μηχάνημα, από εκμετάλλευση σε εκμετάλλευση κτλ. Ως τόπος (έδρα) της εργασίας του Εργαζόμενου συμφωνείται όλη η Ελλάδα»!

    Όποιος, λοιπόν, θέλει να μάθε τι σημαίνει εργαζόμενος – λάστιχο, εργαζόμενος – εξάρτημα, εργαζόμενος – περιουσιακό στοιχείο του αφεντικού, που μπορεί να τον στέλνει σε όποιο σημείο της Ελλάδας θέλει, να τον εκμεταλλεύεται όπως θέλει («από εκμετάλλευση σε εκμετάλλευση»!) και εκείνος, ο εργαζόμενος, να μην δικαιούται όχι να αρνηθεί αλλά ούτε και να σκεφτεί αποζημίωση για πρόσθετη εργασία, τότε ας κοιτάξει εκεί: Cosco.

16 μέρες δουλειά αλλά κάθε μέρα… απίκο!

    Στο εδάφιο «ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» αναφέρεται:

«(…) το ωράριο εργασίας του Εργαζόμενου θα είναι τριάντα δυο (32) ώρες την εβδομάδα (…) ήτοι δεκαέξι (16) ημέρες το μήνα (…). Ο Εργαζόμενος θα ενημερώνεται εγκαίρως για τις ώρες και τις ημέρες της εργασίας του (…). Η υπέρβαση του ημερήσιου ωραρίου απασχόλησης θα λαμβάνει χώρο μόνο κατόπιν προηγούμενης έγγραφης εντολής (…) άλλως θα λογίζεται οικειοθελής παραμονή στο χώρο εργασίας».

    Και παρακάτω:

«Επειδή για κάποια διαστήματα το χρόνο, οι δραστηριότητες της επιχείρησης παρουσιάζουν εποχική αύξηση, για την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών, συμφωνείται ότι ο εργαζόμενος εφόσον το επιθυμεί θα παρέχει τις υπηρεσίες του καθ’ όλες τις ημέρες το μήνα (…) χωρίς αυτό να θεωρείται ότι μετατρέπει την εκ περιτροπής σύμβαση εργασίας σε πλήρη απασχόληση»

    Με άλλα λόγια,

• εκ περιτροπής εργασία,
• χωρίς σταθερές μέρες και ώρες,
• με τον εργαζόμενο, όμως, να είναι υποχρεωμένος να βαρέσει προσοχή κάθε μέρα και ανά πάσα στιγμή,
• και που όποτε τον καλέσουν, αν… ξεχαστεί η «ανωτέρα αρχή» και δεν εκδώσει έγγραφη εντολή, τότε η υπερωρία του θα λογίζεται σαν… οικειοθελής παραμονή στην εργασία.

    Δεν ξέρουμε αν το μοντέλο είναι… κινέζικο. Τόσο καπιταλιστικό, όμως, ώστε να το λατρεύουν οι απανταχού της Γης κεφαλαιοκράτες, σίγουρα είναι.   

Αποδοχές οι ανώτερες από τις… κατώτατες

    Στο εδάφιο «ΑΠΟΔΟΧΕΣ» είναι όλα τόσο ξεκάθαρα που μιλούν από μόνα τους. Διαβάζουμε:

«(…) στο παραπάνω ποσό (συμβατικές αποδοχές), το οποίο είναι ανώτερο από το νομίμως οριζόμενο ως κατώτατο (…) περιλαμβάνεται η αμοιβή για οποιασδήποτε φύσης επιδόματα, καθώς και για κάθε πρόσθετη πέραν της νομίμου εργασία που ήθελε παρασχεθεί (αμοιβή νυχτερινής εργασίας, αμοιβή Κυριακών, Αργιών, αμοιβή για εκτός έδρας εργασία, αμοιβή αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης κλπ), η οποία τυγχάνει συμψηφιστέα κατά νόμω οφειλόμενη μισθολογική παροχή και αποζημίωση».

    Αυτό είναι το καθεστώς που επικρατεί στην Cosco.

 Να, λοιπόν, γιατί είναι αναγκαίος, αλλά και σπουδαίος ο αγώνας των εργαζομένων εκεί.  Ενας αγώνας που κόντρα στο αντεργατικό νομικό πλαίσιο, τους αντιαπεργιακούς νόμους των κυβερνήσεων, τα δικαστήρια, κανάλια, εφημερίδες, ακόμα και εργοδοτικά “σωματεία” με στόχο τη διάσπαση των εργαζομένων, κατάφερε ήδη την πρώτη νίκη:

    Την κατάκτηση από τους εργάτες της έκδοσης της εγκυκλίου 4151/2018 με την εντάσσονται οι λιμενεργάτες στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), γεγονός που σηματοδοτεί ότι η εργοδοσία της  “Cosco” οφείλει να διαμορφώσει ανάλογα και άμεσα τα μισθολογικά δικαιώματα των λιμενεργατών και τις κοινωνικοασφαλιστικές τους εισφορές.

    Να γιατί κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος και να γιατί ο αγώνας αυτός πρέπει να συνεχιστεί έχοντας την αλληλεγγύη όλου του εργαζόμενου λαούhttps://www.imerodromos.gr/den-tin-lene-katergo-tin-lene-cosco-toy-nikoy-mpogiopoyloy/?fbclid=IwAR108IgxakqtgjcVks8slvC69sBpiy7Nv7Zwe7ESCqrWXiAs2Lz5GjzZKOM

ΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΟΝ Γ.Κ.Π

τα παρακατω  ειναι η κειμενη  νομοθεσια  για την υπεργασια  και τι προβλεπεται σχετικα 

Τι είναι υπερεργασία & πώς αμείβεται (άρθρα 1 & 2 του Ν.3385/2005 και άρθρο 74 του Ν. 3863/2010);

Σύμφωνα με τον Ν.3385/2005,  όπως αντιακαταστάθηκε με τον Ν. 3863/2010 η απασχόληση 5 ωρών επί πλέον την εβδομάδα μετά τις 40 ώρες για τις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν πενθήμερο σύστημα απασχόλησης και οχτώ ωρών επιπλέον την εβδομάδα, για τις επιχειρήσεις  που εφαρμόζουν σύστημα εξαήμερης απασχόλησης, θεωρείται υπερεργασία. Συγκεκριμένα οι 5 ώρες υπερεργασία  για το σύστημα του πενθημέρου είναι: 41η, 42η, 43η, 44η, 45η ενώ οι 8 ώρες για το σύστημα του εξαημέρου είναι: 41η, 42η, 43η, 44η, 45η, 46η, 47η, 48η. 
Η πραγματοποίηση της υπερεργασίας ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη και εφ' όσον ζητηθεί από τον τελευταίο, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να την παρέχει.
Οι παραπάνω ώρες που αναφέραμε σύμφωνα με το άρθρο 74 του νέου Νόμου 3863/2010 , αμείβονται  με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20%.

Διευκρινίζεται ότι άνω των 45 ωρών για το πενθήμερο και  άνω των 48 ωρών για το εξαήμερο συνιστά υπερωρία

Για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, πολλαπλασιάζουμε το ημερομίσθιο επί 6 και το διαιρούμε με το ισχύον συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο, δηλαδή 40 ή λιγότερο, σε περίπτωση ωραρίου μικρότερου του 40ωρου.

ημερομίσθιο Χ 6
                                               συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο (40 ή λιγότερο)
 Παράδειγμα 1ο :
Για να βρούμε το ωρομίσθιο του εργάτη που παίρνει ημερομίσθιο 40 €, πολλαπλασιάζουμε τα 40 € επί 6 για να βρούμε τις εβδομαδιαίες αποδοχές,
40 Χ 6 = 240 € και στη συνέχεια το ποσό αυτό διαιρούμε με τον αριθμό 40, δηλαδή όσες είναι οι ώρες της εβδομαδιαίας εργασίας, οπότε 240 : 40 = 6 € ωρομίσθιο.
Για τους αμειβόμενους με μισθό, διαιρούμε τα 6/25 του μηνιαίου μισθού με τις 40 ώρες του ισχύοντος συμβατικού ωραρίου ή λιγότερες, εφόσον ισχύει μικρότερο ωράριο.  

σε καθε περιπτωση    νομος ειναι το δικιο του εργατη 

ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ...................................................

Από το Δελτίο Εργατικής Νομοθεσίας (Δ.Ε.Ν.), Τόμος 60/2004, τεύχος 1436, σσ.1582-3:

Εξαιρέσιμες εορτές […]

Σύμπτωση ημέρας αναπαύσεως με ημέρα εξαιρέσιμης εορτής.

[..] Όσον αφορά την σύμπτωση εξαιρεσίμου εορτής και ημέρας αναπαύσεως […] πρέπει να λεχθούν τα εξής:

1) Εάν πρόκειται για επιχειρήσεις υπαγόμενες στις διατάξεις περί αργίας κατά την Κυριακή ή κατά τις ημέρες εξαιρεσίμων εορτών, η ημέρα αναπαύσεως θα πρέπει να καθορίζεται σε ώρες και ημέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός θα εκτελούσε πράγματι υπηρεσία, εάν δεν μεσολαβούσε, ως προς αυτόν, η εβδομαδιαία ανάπαυση (Πρωτ.Πειρ.192/62 ΔΕΝ 1962 σ.239). Η απόφαση έχει στηριχθεί στο άρθρο 12 παράγρ. 1 Π.Δ. 8/14.3.1930 «περί κωδικοποιήσεως των νόμων περί Κυριακής αναπαύσεως», σύμφωνα με το οποίο οι ώρες αναπαύσεως πρέπει να συμπίπτουν με εργάσιμες μέρες. Βλ.ή δη και το άρθρο 10 του Β.Δ. 748/66, το οποίο ορίζει ότι η αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση πρέπει να χορηγείται «κατ’άλλην εργάσιμον ημέραν της αρξαμένης την Κυριακήν εβδομάδος».

Τα παραπάνω ισχύουν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, και για ημέρα εβδομαδιαίας αναπαύσεως που οφείλεται λόγω εφαρμογής του συστήματος 5νθημέρου εργασίας (ανάπαυση κατά την 6η ημέρα της εβδομάδος).

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν πρέπει να προγραμματίζεται από τον εργοδότη η ημέρα αναπληρωματικής αναπαύσεως σε ημέρα εξαιρεσίμου εορτής, κατά την οποία ο μισθωτός δεν θα παρείχε εργασία.

Αν εν πάση περιπτώσει συμπέσει η ημέρα αναπαύσεως με ημέρα εξαιρεσίμου εορτής, δεν προβλέπεται για τον ιδιωτικό τομέα υποχρέωση του εργοδότου να χορηγήσει άλλη μέρα αναπαύσεως. Όσον αφορά τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, οι οποίοι όπως είναι γνωστόν δικαιούνται τόσα ημερομίσθια όσες ημέρες απασχολούνται και οι οποίοι ως εκ τούτου, δεν λαμβάνουν ημερομίσθιο για τις ημέρες αναπαύσεως (ρεπό), ειδικά για την ημέρα ρεπό που συμπίπτει με εξαιρετέα εορτή δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιό τους.

2)Εάν πρόκειται για επιχειρήσεις υπαγόμενες στις διατάξεις περί κατά Κυριακήν κλπ. αργίας, στις οποίες επιτρέπεται η λειτουργία και η απασχόληση των μισθωτών κατά Κυριακή και ημέρες εξαιρεσίμων εορτών (συνεχούς λειτουργίας κ.λπ.) είναι επιτρεπτός ο καθορισμός ως ημερών αναπαύσεως και των εξαιρεσίμων εορτών. Και ενώ όπως ήδη ελέχθη ανωτέρω, κατά τις ημέρες αναπαύσεως (ρεπό) ο αμειβόμενος με ημερομίσθιο δεν δικαιούται, ως μη εργαζόμενος, να λάβει το ημερομίσθιό του, κατά την ημέρα κατά την οποία το ρεπό συμπίπτει με εξαιρέσιμη εορτή, δικαιούται να λάβει το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιό του, αφού ο λόγος για τον οποίο απέχει από την εργασία του δεν οφείλεται στον ίδιο (οι ημέρες ρεπό καθορίζονται από τον εργοδότη).