Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ...................................................

Από το Δελτίο Εργατικής Νομοθεσίας (Δ.Ε.Ν.), Τόμος 60/2004, τεύχος 1436, σσ.1582-3:
Εξαιρέσιμες εορτές […]
Σύμπτωση ημέρας αναπαύσεως με ημέρα εξαιρέσιμης εορτής.
[..] Όσον αφορά την σύμπτωση εξαιρεσίμου εορτής και ημέρας αναπαύσεως […] πρέπει να λεχθούν τα εξής:
1) Εάν πρόκειται για επιχειρήσεις υπαγόμενες στις διατάξεις περί αργίας κατά την Κυριακή ή κατά τις ημέρες εξαιρεσίμων εορτών, η ημέρα αναπαύσεως θα πρέπει να καθορίζεται σε ώρες και ημέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός θα εκτελούσε πράγματι υπηρεσία, εάν δεν μεσολαβούσε, ως προς αυτόν, η εβδομαδιαία ανάπαυση (Πρωτ.Πειρ.192/62 ΔΕΝ 1962 σ.239). Η απόφαση έχει στηριχθεί στο άρθρο 12 παράγρ. 1 Π.Δ. 8/14.3.1930 «περί κωδικοποιήσεως των νόμων περί Κυριακής αναπαύσεως», σύμφωνα με το οποίο οι ώρες αναπαύσεως πρέπει να συμπίπτουν με εργάσιμες μέρες. Βλ.ή δη και το άρθρο 10 του Β.Δ. 748/66, το οποίο ορίζει ότι η αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση πρέπει να χορηγείται «κατ’άλλην εργάσιμον ημέραν της αρξαμένης την Κυριακήν εβδομάδος».
Τα παραπάνω ισχύουν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, και για ημέρα εβδομαδιαίας αναπαύσεως που οφείλεται λόγω εφαρμογής του συστήματος 5νθημέρου εργασίας (ανάπαυση κατά την 6η ημέρα της εβδομάδος).
Σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν πρέπει να προγραμματίζεται από τον εργοδότη η ημέρα αναπληρωματικής αναπαύσεως σε ημέρα εξαιρεσίμου εορτής, κατά την οποία ο μισθωτός δεν θα παρείχε εργασία.
Αν εν πάση περιπτώσει συμπέσει η ημέρα αναπαύσεως με ημέρα εξαιρεσίμου εορτής, δεν προβλέπεται για τον ιδιωτικό τομέα υποχρέωση του εργοδότου να χορηγήσει άλλη μέρα αναπαύσεως. Όσον αφορά τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, οι οποίοι όπως είναι γνωστόν δικαιούνται τόσα ημερομίσθια όσες ημέρες απασχολούνται και οι οποίοι ως εκ τούτου, δεν λαμβάνουν ημερομίσθιο για τις ημέρες αναπαύσεως (ρεπό), ειδικά για την ημέρα ρεπό που συμπίπτει με εξαιρετέα εορτή δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιό τους.
2)Εάν πρόκειται για επιχειρήσεις υπαγόμενες στις διατάξεις περί κατά Κυριακήν κλπ. αργίας, στις οποίες επιτρέπεται η λειτουργία και η απασχόληση των μισθωτών κατά Κυριακή και ημέρες εξαιρεσίμων εορτών (συνεχούς λειτουργίας κ.λπ.) είναι επιτρεπτός ο καθορισμός ως ημερών αναπαύσεως και των εξαιρεσίμων εορτών. Και ενώ όπως ήδη ελέχθη ανωτέρω, κατά τις ημέρες αναπαύσεως (ρεπό) ο αμειβόμενος με ημερομίσθιο δεν δικαιούται, ως μη εργαζόμενος, να λάβει το ημερομίσθιό του, κατά την ημέρα κατά την οποία το ρεπό συμπίπτει με εξαιρέσιμη εορτή, δικαιούται να λάβει το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιό του, αφού ο λόγος για τον οποίο απέχει από την εργασία του δεν οφείλεται στον ίδιο (οι ημέρες ρεπό καθορίζονται από τον εργοδότη).

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γέρο μου αν κατάλαβα καλά αυτός που έχει ρεπό την πληρώνεται την αργία. καλώς; μπορείς να μου βρεις αν μπορώ να βάλω άδεια στην αργία; αφού μου την χαρακτηρίζει εργάσιμη λόγω της συνεχής λειτουργίας της εταιρείας μπορώ να πάρω άδεια; ή αν πάρω άδεια μπροστά πίσω μου την πληρώνει;

theodoros margaris είπε...

5. Σύμπτωση της χρονικής περιόδου χορήγησης της άδειας με εξαιρέσιμη αργία
Στη περ. ά της παρ. 3 του άρθρου 2, του Α.Ν. 539/1945 ορίζεται ότι «Δεν περιλαμβάνονται εις την ετησίαν άδειαν μετ΄ αποδοχών αι επίσημοι ή αι κατά έθιμον εορτάσιμοι ημέραι». Διευκρινίζεται ότι η άδεια, στις περιπτώσεις που στη χρονική περίοδο χορήγησης της ετήσιας κανονικής άδειας συμπέσει εργάσιμη ημέρα με εξαιρέσιμη αργία, παρατείνεται κατά μία ημέρα, με δεδομένο ότι δεν περιλαμβάνονται στις ημέρες αδείας κατά τα οριζόμενα περ. α της παρ.3 στο άρθρο 2 του ΑΝ 539/45 οι εξαιρέσιμες αργίες. Ειδικότερα, τόσο για τους ημερομίσθιους όσο και για τους αμειβόμενους με μηνιαίο μισθό που βάσει προγράμματος εργασίας, θα εργάζονταν την ημέρα αυτή, παρατείνεται η άδεια τους κατά μια ημέρα. Οι ημερομίσθιοι που βάσει προγράμματος εργασίας , δεν θα εργάζονταν την ημέρα αυτή με δεδομένο ότι συμπίπτει η εξαιρέσιμη αργία με ημέρα ανάπαυσης, δικαιούνται να λάβουν ένα επί πλέον ημερομίσθιο, ήτοι επί πλήρους απασχόλησης δικαιούνται επτά (7) ημερομίσθια την υπόψη εβδομάδα και τούτο γιατί σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 3 του Α.Ν. 539/45 , κατά τη διάρκεια της αδείας του ο μισθωτός δικαιούται των αποδοχών που θα ελάμβανε αν εργαζόταν.

Αντίθετα οι αμειβόμενοι με μηναίο μισθό που βάσει προγράμματος εργασίας, δεν θα εργάζονταν την ημέρα αυτή (με δεδομένο ότι συμπίπτει η εξαιρέσιμη αργία με ημέρα ανάπαυσης), δεν δικαιούνται πρόσθετης αμοιβής πέραν του συνήθως καταβαλλομένου μηνιαίου μισθού τους

Διευκρινίζεται ότι η 26η Δεκεμβρίου που καθιερώθηκε ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας με την Υ.Α. 59635/1063/2017, δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στις ημέρες κανονικής αδείας, με το σκεπτικό ότι δεν λογίζεται ως εργάσιμη.