ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ "ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΜΑΤΑΤΖΗΔΕΣ"

Βρισκόμουνα, χτες το μεσημεράκι, στο καφενείο της ΕΣΗΕΑ, στην Ακαδημίας
και περίμενα την συνέντευξη της ΠΟΕΣΥ.
Ξαφνικά άκουσα να με φωνάζει, ένα παλικάρι με λυπημένα μάτια,
δυνατή φωνή κι αγέρωχη κορμοστασιά.


"Πόπη μου , Πόπη μου , ο Μανώλης είμαι "
Δεν είχα λόγια.
Τον αγκάλιασα κι εκείνος,
ο περήφανος εργάτης του τύπου,
ο δημοσιογράφος, που δεν είναι αλήτης και ρουφιάνος,
αλλά αγωνιστής , μου είπε με δυνατή φωνή :
"Πόπη μου δεν....ακούω καθόλου.
Η χειροβομβίδα κρότου λάμψης , που μου έριξαν, για να με σκοτώσουν, οι μπάτσοι,
μου στέρησε την ακοή"
Μέσα στο καφενείο της ΕΣΗΕΑ, όλοι , δημοσιογράφοι και φίλοι μας , εκτός επαγγέλματος, βούρκωσαν.


απο το peiratiko reportaz