παραχωρηση δραστηριοτητων

Παραχώρηση λιμενικών δραστηριοτήτων σε ιδιώτες εντός του 2012, αλλά όχι πώληση μετοχών για τον ΟΛΘ Την οδό της τμηματικής παραχώρησης λιμενικών δραστηριοτήτων της ΟΛΘ ΑΕ σε ιδιώτες εντός του 2012, μέσω της υπογραφής μακροχρόνιων συμβάσεων, αλλά όχι την πώληση μετοχών στην παρούσα φάση, φαίνεται ότι προκρίνει, ώς επιλογή «αποκρατικοποίησης» για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης το ελληνικό δημόσιο. Η όποια προοπτική αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος βρίσκεται «αρκετά μακριά», όπως επιβεβαίωσε σήμερα ο γενικός γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής, Αθανάσιος Πάλλης, διευκρινίζοντας, πάντως, ότι δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις, εν αναμονή της πλήρους ενημέρωσης της ηγεσίας του επανασυσταθέντος υπουργείου Ναυτιλίας. Μιλώντας στην γενική συνέλευση της εταιρείας Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης ΑΕ (ΟΛΘ ΑΕ) -που σημειωτέον αποφάσισε τη διανομή μερίσματος 0,40 ευρώ/μετοχή- ο κ. Πάλλης ξεκαθάρισε ότι «η μεταβίβαση ποσοστού 74,27% του ΟΛΘ στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) δεν συνδέεται με την πώληση μετοχικού πακέτου του δημοσίου σε ιδιώτη και ιδιοκτησιακή μετάβαση, αφού αυτό είναι ένα «δεύτερο, διαφορετικό στάδιο». Ωστόσο, πρόσθεσε, «πριν το τέλος του 2012 μπορούμε -και οφείλουμε- να προχωρήσουμε σε παραχωρήσεις λιμενικών δραστηριοτήτων», Διατύπωσε δε, την -προσωπική, όπως είπε- άποψη ότι «αν αυτές [οι παραχωρήσεις] προχωρούσαν, θα εξέλειπε και η αναγκαιότητα να προχωρήσουμε μελλοντικά σε πώληση μετοχών». Ξεκαθάρισε ότι «το σίγουρο και δεδομένο είναι ότι μέχρι σήμερα, ακρογωνιαίος λίθος [της διαδικασίας] είναι ο ευδιάκριτος διαχωρισμός μεταξύ ρυθμιστικού ρόλου -δηλαδή των Αρχών Λιμένος- [στα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Πειραιά] και λιμενικών υπηρεσιών». Συμπλήρωσε ότι οι κινήσεις που γίνονται για τα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Πειραιά εντάσσονται στο πλαίσιο ευρύτερης στρατηγικής, με στόχο την κινητοποίηση επενδυτικού ενδιαφέροντος και για μικρότερα ελληνικά λιμάνια. «Απόλυτη κατοχύρωση εργασιακών ζητημάτων» Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΘ, Στέλιος Αγγελούδης, ξεκαθάρισε ότι όταν το δημόσιο μιλάει για «αποκρατικοποίηση» του λιμανιού, εννοεί παραχώρηση λιμενικών υπηρεσιών. «Στον ΟΛΘ ο έλεγχος της ευρύτερης λειτουργίας πρέπει να ανήκει στο δημόσιο, αλλά δεν μπορεί να μην επιτραπεί να […]ενταχθεί σε αυτό ιδιώτης, που θα βοηθήσει την ανάπτυξη, με απόλυτη κατοχύρωση εργασιακών ζητημάτων. Αν δεν τολμήσουμε, ο ΟΛΘ θα μείνει πίσω», είπε και υποστήριξε ότι, εξ όσων γνωρίζει, το ΤΑΙΠΕΔ «δεν απέχει πολύ από αυτή την προσέγγιση», αν και δεν ελήφθησαν αποφάσεις. Διατύπωσε, εξάλλου, τη θέση ότι ο ΟΛΘ πρέπει να γίνει ρυθμιστική αρχή για όλα τα βορειοελλαδικά λιμάνια και ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) για τα νοτιοελλαδικά. Απ΄την πλευρά του, ερωτηθείς αν έχει ληφθεί οριστική απόφαση για την ανάδειξη ΟΛΘ και ΟΛΠ σε ρυθμιστικές αρχές για τα μικρότερα ελληνικά λιμάνια, ο κ.Πάλλης αρκέστηκε ν' απαντήσει ότι ότι σίγουρα θα πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις λιμενικών ΑΕ, καθώς, π.χ., στη Β.Ελλάδα, τα λιμάνια -με εξαίρεση τη Θεσσαλονίκη- «δεν μπορούν να προχωρήσουν από μόνα τους στις απαιτούμενες αλλαγές». Δύο σενάρια για την 6η προβλήτα Στο μεταξύ, ακόμη και σε επαναπροκήρυξη ενδέχεται να οδηγηθεί ο διαγωνισμός για την επέκταση της 6ης προβλήτας του ΟΛΘ, όπως αποκάλυψε σήμερα ο κ.Αγγελούδης, συνδέοντας την αρνητική έκβαση της υπόθεσης με τον εταιρικό ανταγωνισμό. Συγκεκριμένα, μετά την αποχώρηση του πρώτου μειοδότη (σ.σ. ΜΟΧΛΟΣ) από τον διαγωνισμό, τα ανοιχτά σενάρια είναι -σύμφωνα με τον κ.Αγγελούδη- δύο: είτε να επαναπροκηρυχθεί ο διαγωνισμός και η έναρξη της κατασκευής του έργου να μετατεθεί για ενάμιση χρόνο από σήμερα είτε να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με τον δεύτερο μειοδότη (σ.σ.ΑΚΤΩΡ). Το ζήτημα, είπε, πρέπει να λυθεί άμεσα, με αποφάσεις του βασικού μετόχου (ελληνικό δημόσιο) και του διοικητικού συμβουλίου. Το 24ο κρηπίδωμα και το «αλληθώρισμα» των πελατών του ΟΛΘ Τον Σεπτέμβριο, εξάλλου, αναμένεται να δημοπρατηθεί το έργο επέκτασης/εκβάθυνσης του κρηπιδώματος 24 στον συμβατικό λιμένα, ώστε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης να μπορεί να εξυπηρετεί και φορτηγά πλοία χωρητικότητας μέχρι 75.000 DWT (σ.σ. μονάδα χωρητικότητας εκτοπίσματος, "νεκρό" βάρος), δυνατότητα την οποία δεν διαθέτουν σήμερα τα άμεσα ανταγωνιστικά προς αυτό λιμάνια Δυρραχίου και Μπαρ. «Αν το έργο γίνει, τότε δεν θα υπάρχει πελάτης που θ΄ αλληθωρίσει προς τ΄ ανταγωνιστικά λιμάνια», είπε ο κ.Αγγελούδης, ενώ γνωστοποίησε ότι ήδη έχει ολοκληρωθεί και η προμελέτη έργου δημιουργίας ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στο λιμάνι. «Αν είχαμε σοβαρό σιδηρόδρομο, θα διπλασιάζαμε τα οικονομικά μεγέθη» Η επίτευξη πραγματικά συνδυασμένων μεταφορών, στο πλαίσιο ενός στρατηγικού σχεδίου, αποτελεί μία από τις πρώτες στοχεύσεις του ΟΛΘ. «Αν είχαμε σοβαρό σιδηρόδρομο, ο ΟΛΘ θα ήταν έτοιμος να παρουσιάσει διπλάσια οικονομικά μεγέθη και τα φορτία θα πήγαιναν στην Ευρώπη πολύ ταχύτερα σε σχέση με τον Πειραιά. Αν είχαμε σοβαρό θεσμικό πλαίσιο, ο ΟΛΘ θα μπορούσε, ώς μάχιμη εταιρεία, να κάνει ο ίδιος αυτή τη δουλειά, σε συνεργασία πχ, με κάποιον εταίρο από κράτος-μέλος. Αυτό, όμως, σήμερα δεν γίνεται», ισχυρίστηκε. Ξανά πρόεδρος ο Στ. Αγγελούδης Τα καθήκοντα του προέδρου του ΟΛΘ, από τα οποία είχε παραιτηθεί προεκλογικά, προκειμένου ν' αφοσιωθεί στον ρόλο του υπεύθυνου πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, ανέλαβε εκ νέου ο κ.Αγγελούδης, κατόπιν επανασύστασης του διοικητικού συμβουλίου. Ο Κώστας Παπαϊωάννου, που είχε αναλάβει καθήκοντα προέδρου μετά την παραίτηση Αγγελούδη, ορίστηκε νέος αντιπρόεδρος του ΟΛΘ._ ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
21,4% Τρομοκρατημένοι πολίτες που φοβήθηκαν ότι θα έχαναν τις καταθέσεις τους στην τράπεζα, ύψους 1,12 ευρώ
17,6% Τραπεζικοί υπάλληλοι που είχαν ακούσει ότι αν έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έμεναν άνεργοι, θα τους έπαιρναν τα σπίτια και θα τους βίαζαν τις γυναίκες
16,2% Απελπισμένοι δάσκαλοι που δε θα άντεχαν να τους ρωτάνε τα παιδιά "γιατί κύριε;"
12,3% Τηλεορασόπληκτοι πολίτες που νόμιζαν ότι ψήφιζαν τον...... κομμωτή Τρύφωνα Σαμαρά
11,8% Φανατικοί οπαδοί που θα ψήφιζαν οτιδήποτε μπλε μετά τη νίκη της εθνικής ομάδας κόντρα στη Ρωσία
11,6% Ιδιοκτήτες καταστημάτων που ελπίζουν πως ο Αντώνης Σαμαράς θα τους βοηθήσει να "σκίσουν" στις πωλήσεις, όπως έκανε με την πιτσαρία του στην Αμερική
9,1% Βαφτιστήρια της οικογένειας Μητσοτάκη


ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΥΡΙΖΑ
27,4% Φανατικοί αντιμνημονιακοί που δεν έχουν ιδέα τι στο διάολο είναι το μνημόνιο

19,1% Αντιδραστικοί τύποι που σκέφτηκαν ότι για να τον πολεμάει τόσο το Mega, κάτι καλό θα είναι

17% Πρώην ευνοούμενοι του ΠΑΣΟΚ που νόμιζαν ότι ο Τσίπρας είναι ο νέος Ανδρέας και θα έβαζε τον Τσοβόλα να τους τα δώσει όλα

14,8% Πολίτες που είχαν κρατήσει από παλιά πεντοχίλιαρα και δεκαχίλιαρα και νόμιζαν πως αν γυρίζαμε στη δραχμή θα γινόντουσαν εκατομμυριούχοι

13,2% Άνθρωποι που ήθελαν να φέρουν επιτέλους στην εξουσία μία φρέσκια παρουσία, με τον ίδιο ακριβώς ξύλινο λόγο του παρελθόντος

8,4% Ασθενείς που υποφέρουν από διχασμένη προσωπικότητα και τους αρέσει ένα κόμμα να έχει 200 διαφορετικές απόψεις

0,1% Ψηφοφόροι του ΚΚΕ που έπεσαν στην παγίδα του χαφιέδικου account του κόμματος στο Twitter



 ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΑΣΟΚ

34,2% Ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που "να τους κοβόταν το χέρι αν ξαναψήφιζαν ΠΑΣΟΚ"

19,9% Παππούδες και γιαγιάδες με αλτσχάιμερ, που νόμιζαν ότι τα τελευταία χρόνια κυβερνούσε ο Μητσοτάκης

16,5% Ψηφοφόροι που παραδοσιακά δίνουν την ψήφο τους σε μικρά κόμματα

12,2% Ακροδεξιοί που θεωρούν ότι ο Χρυσοχοΐδης είναι ιδεολογικά πιο κοντά τους από τον Μιχαλολιάκο

9,9% Ιδιοκτήτες φωτοτυπάδικων που έγιναν πλούσιοι χάρη στην Άννα Διαμαντοπούλου

7,2% Ταγμένοι μαζοχιστές που θέλουν ακόμα περισσότερο πόνο

0,1% Άνθρωποι έχοντες σώας τας φρένας

ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

31,7% Παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που της κρατάνε ακόμα μουτράκια

24,4% Εγκεφαλικά καμένοι ψηφοφόροι, που ένιωσαν ταύτιση με το όνομα του Πάνου Καμένου

19% Δεξιοί που κατά βάθος ήθελαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν πήγαινε το χέρι τους

11,1% Ψηφοφόροι που εκτιμούν τις σοβαρές αναλύσεις πολιτικών ογκόλιθων όπως η Έλενα Κουντουρά

6,9% Ευαισθητοποιημένοι πολίτες που δεν ανέχονται να τους ψεκάζουν με ηλιθιογόνα αέρια οι μυστικές υπηρεσίες της Διαγαλαξιακής Συμμαχίας των Γκλορμπ

3,7% Πολίτες που ελπίζουν ότι το κόμμα θα τους βοηθήσει να ξεκινήσουν έρευνες στην αυλή τους, μήπως βρουν πετρέλαιο

3,2% Θεατρόφιλοι που αντιπαθούν τον Παύλο Χαϊκάλη και θέλουν να τον κρατήσουν μακριά από τη σκηνή



ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

28,3% Ψηφοφόροι που θεωρούν ότι το μεγάλο τους πρόβλημα είναι οι μετανάστες και όχι το ότι δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν ψωμί

21,1% Ανιστόρητοι νέοι, που νομίζουν ότι ο "κακός" στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν οι κομμουνιστές, και όχι οι ναζί

18,7% Φανατικοί υποστηρικτές της θεωρίας της άριας φυλής με μαυριδερό δέρμα, μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια

14,4% Θηλυκού γένους φανς του Ηλία Κασιδιάρη, που τους αρέσει το ξύλο στο σεξ

8,9% Υπάλληλοι του καναλιού της Βουλής που ελπίζουν με το ξύλο στις συνεδριάσεις να ανέβουν οι θεαματικότητες

4,7% Σύνδεσμοι χούλιγκανς που θέλουν να ανοίξουν υποκατάστημα στην πολιτική

3,9% Φαλακροί άνθρωποι που επιτέλους νιώθουν ότι κάπου ανήκουν


 ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

36,7% Άνθρωποι που υπέφεραν από χρόνιες αϋπνίες, όμως τις γιάτρεψαν οι διαφημίσεις του Φώτη Κουβέλη

24,2% Ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που ντρεπόντουσαν να το ξαναψηφίσουν, αλλά ήθελαν κάτι παρόμοιο

14,3% Συνταξιούχοι που πίστεψαν πως μόνο ένας άνθρωπος της ηλικίας τους θα κατανοούσε τα προβλήματά τους

12,8% Πολίτες που ήθελαν να ψηφίσουν "Αριστερά" χωρίς να ψηφίσουν αριστερά

11,8% Οπαδοί του ΛΑΟΣ που άκουσαν ότι ο Φώτης Κουβέλης ήταν ο Καρατζαφέρης της Αριστεράς και το πήραν κυριολεκτικά

0,2% Ψηφοφόροι που μελέτησαν διεξοδικά το πρόγραμμά της και βρήκαν διαφορές από αυτό του ΠΑΣΟΚ



 ΠΟΙΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΚΕ

47,7% Στελέχη του ΚΚΕ και μέλη του ΠΑΜΕ

16,9% Παλιοί αντάρτες που ταξίδεψαν με χρονομηχανή από το 1950

14,8% Αριστεροί που ονειρεύονται κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά μόνοι τους

10% Apple fanboys που ενθουσιάστηκαν όταν είδαν την Αλέκα Παπαρήγα με iPad

5,8% Φοιτητές που δεν τους πήγε στη Μύκονο η ΔΑΠ

4,8% Ενθουσιώδεις ψηφοφόροι που πείστηκαν από το κάλεσμα της Ελένης Γερασιμίδου

Καλό Ταξίδι Δημήτρη

26-06-12
Αύριο στις 11:30 στο κοιμητήριο Ηλιουπόλεως θ'αποχαιρετήσουμε τον αγαπημένο μας συνάδελφο Δημήτρη Τσίπη. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και τη συμπαράσταση μας στην οικογένεια του. Καλό σου ταξίδι συνάδελφε!


Το Διοικητικό Συμβούλιο

Μάχη εργαζομένων κατά αποκρατικοποιήσεων στο ΣτΕ

Μάχη κατά των αποκρατικοποιήσεων αναμένεται να δώσουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας εργαζόμενοι και συνδικαλιστικοί φορείς που αντιτίθενται στη μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων των ΔΕΚΟ στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου».

Με σειρά προσφυγών που κατατέθηκαν αμφισβητείται ευθέως η νομιμότητα της απόφασης που έλαβε στις 25/4/2012, η Διϋπουργική επιτροπή αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων για τη μεταβίβαση στο συγκεκριμένο ταμείο των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Τις προσφυγές υπογράφουν η Ένωση Μονίμων και Δοκίμων Λιμενεργατών ΟΛΠ, ο Σύνδεσμος Εποπτών και Αρχιεργατών ΟΛΠ, η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, η ΛΑΡΚΟ, εργαζόμενοι και συνδικαλιστές από την ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΠΑ, ΟΛΘ, ΕΛΠΕ, ΕΥΑΘ, Αγροτική Τράπεζα, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Ελλάδος, καθώς και κάτοικοι των Δήμων Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού, Αργυρούπολης, Παλαιού Φαλήρου και Χαλανδρίου.

Ζητούν να ακυρωθεί η επίμαχη απόφαση ως αντισυνταγματική καιπαράνομη αφού, όπως αναφέρουν, πέραν των τυπικών λόγων νομιμότητας(έπρεπε η έκδοσή της να γίνει με προεδρικό διάταγμα, παραβιάζεται το άρθρο 106 του Συντάγματος, καθώς οι επίμαχες επιχειρήσεις του ευρύτερου Δημοσίου τομέα, έχουν ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, όπως επίσης έχουν κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.

Μάλιστα, υπογραμμίζουν στις προσφυγές τους, ότι οι επίμαχες ΔΕΚΟ, λόγω της στρατηγικής σημασίας τους για την εθνική οικονομία και την γενικότερη λειτουργία της χώρας και της κοινωνίας, δεν είναι δυνατό να αποκρατικοποιηθούν και να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Zougla.gr

ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΕΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ!

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Στις 15 Σεπτέμβρη του 2008 κατέρρευσε η «Lehman Brothers». Επρόκειτο για ένα τραπεζικό «κραχ» στο έδαφος των ΗΠΑ το οποίο αποτέλεσε τη με βροντώδη τρόπο εκδήλωση της οικονομικής κρίσης που έκτοτε αγκαλιάζει ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο.
Πώς αντέδρασε το αμερικανικό πολιτικό σύστημα της πλουτοκρατίας στην κατάρρευση της «Lehman Brothers» και σε όσα κρύβονταν πίσω της; Ανοιξε τους κρουνούς των δημόσιων ταμείων και έκτοτε εφαρμόζει το... «σοσιαλισμό» των ιμπεριαλιστών: Εχει «κοινωνικοποιήσει» μέχρι σεντς τις ζημιές των μονοπωλίων και τις έχει φορτώσει στις πλάτες του λαού, με αποτέλεσμα, είτε με υπουργό Οικονομικών τον Πόλσον (επί Μπους), είτε με υπουργό Οικονομικών τον Γκάιτνερ (επί Ομπάμα), να έχουν διοχετευτεί πάνω από 7 τρισεκατομμύρια δολάρια (!) στη Γουόλ Στριτ.

*

Σημείωση: Τόσο ο Ρεπουμπλικανός υπουργός Οικονομικών Πόλσον, που πριν γίνει υπουργός Οικονομικών ήταν πρόεδρος της «Goldman Sachs», όσο και ο Δημοκρατικός υπουργός Οικονομικών Γκάιτνερ, που πριν ήταν επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ήταν τραπεζίτες...

***

Η νέα κυβέρνηση της Ισπανίας υπό τον Ραχόι ήρθε κι αυτή στην εξουσία το Νοέμβρη του 2011 στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης. Ούτε ένα χρόνο μετά, τα αποτελέσματα - για το λαό της Ισπανίας - είναι γνωστά. Η χώρα βουλιάζει μετά από τη διαρκή τροφοδότηση των ζημιογόνων τραπεζών και των μονοπωλίων της χώρας με δισεκατομμύρια ευρώ σε «πακέτα» και ενισχύσεις, που εκτινάσσουν το δημόσιο χρέος και τα δημόσια ελλείμματα.

*

Σημείωση: Επειδή οι «αξίες» που συναπαρτίζουν το σινάφι του παγκόσμιου κατεστημένου, είτε πρόκειται για πολιτικές είτε για τεχνοκρατικές «αξίες», δεν πάνε ποτέ και πουθενά χαμένες, δεν προκαλεί καμία έκπληξη ότι στη θέση του υπουργού Οικονομίας της κυβέρνησης Ραχόι έχει επιλεγεί ο κ. Λουίς ντε Γκίντος. Το απίθανο: Πρόκειται για τον κύριο που είχε διατελέσει πρόεδρος για την Ισπανία και την Πορτογαλία της «Lehman Brothers»! Της τράπεζας, δηλαδή, που στις 15 Σεπτέμβρη του 2008 κατέρρευσε στις ΗΠΑ, και ήταν ακριβώς η κατάρρευση της συγκεκριμένης τράπεζας, που λειτούργησε ως ντόμινο και αποτέλεσε την παγκόσμια «καμπάνα» εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης!
Ενας τραπεζίτης, λοιπόν, και στην Ισπανία...

***

Οταν η κρίση χτύπησε με ένταση την πόρτα της Ιταλίας, όλα λειτούργησαν «ρολόι». Στο όνομα - τι άλλο; - της «σωτηρίας» της χώρας κλήθηκε στη θέση του πρωθυπουργού ο Μάριο Μόντι. Είναι αυτός του οποίου οι υπουργοί... δακρύζουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες λόγω της σκληρότητας των μέτρων που ανακοινώνουν εναντίον του ιταλικού λαού.

*

Σημείωση: Πριν γίνει πρωθυπουργός ο Μόντι δεν ήταν τραπεζίτης, με τη στενή τουλάχιστον έννοια... Ηταν, όμως, σύμβουλος διεθνών υποθέσεων - ποιας άλλης; - της τράπεζας «Goldman Sachs»...

***

Στην Ελλάδα, κι ενώ οι τράπεζες (και μέσω των τραπεζών τα μονοπώλια) έχουν από το 2009 εισπράξει από το ελληνικό Δημόσιο σε ρευστό και εγγυήσεις πάνω από 200 δισ. ευρώ και πάνω από 100 δισ. ευρώ ενισχύσεις από την ΕΚΤ μέσω της Τράπεζας της Ελλάδας, το αποτέλεσμα ήταν η νέα γιγάντωση του δημόσιου χρέους. Και τότε τί έγινε; Συγκροτήθηκε μια κυβέρνηση που την είχαν βαφτίσει «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», η οποία έφερε νέο μνημόνιο. Υπό ποιον επήλθε αυτή η νέα «εθνική σωτηρία» του δεύτερου μνημονίου; Υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο...
Σήμερα, η νέα ελληνική κυβέρνηση, της νέας «εθνικής σωτηρίας», έχει για υπουργό Οικονομίας τον κ. Β. Ράπανο.
Σημείωση: Τον - οποία έκπληξις! - τραπεζίτη κ. Ράπανο...

*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» την Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012.

Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας: Σκούρα τα πράγματα

 

Τα πράγματα στο επανασυσταθέν Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας δεν είναι απλά δύσκολα όπως όλα δείχνουν. Απαιτείται γραφειοκρατία που «στοιχίζει» σε χρόνο πολύτιμο και επιεικώς ανύπαρκτο αφού ήδη βρισκόμαστε μεσούσης της τουριστικής περιόδου και οι ακτοπλοϊκές τυγχάνουν πλήρους ανάγκης στήριξης από τον άνωθεν φορέα.

Πριν ασχοληθεί με όλα τα καυτά θέματα της ναυτιλίας η πολιτική ηγεσία του νεοσυσταθέντος υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου θα πρέπει να λύσει ένα «βουνό» από νομικά θέματα προκειμένου ο διοικητικός φορέας της ναυτιλίας να επανέλθει στην προ του 2009 κατάστασή του. Ήδη χθες πέρασε από το ΣτΕ σχέδιο Π.Δ. με το οποίο ιδρύεται το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου. Σε αυτό επανέρχονται όλες οι υπηρεσίες του πρώην υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, όλες οι υπηρεσίες του πρώην υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, όλες οι υπηρεσίες που είχαν υπαχθεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στο υπουργείο Ανάπτυξης. Μαζί με τις υπηρεσίες στο νέο υπουργείο, σύμφωνα με το διάταγμα επανέρχονται και οι εποπτευόμενοι φορείς μαζί με τους εργαζόμενους σε αυτούς. Με το συγκεκριμένο Π.Δ. δεν επιλύεται ο δαίδαλος που δημιουργήθηκε στις διοικητικές δομές της ναυτιλίας μετά από τα διατάγματα τα οποία εκδόθηκαν το 2009 και το 2010. Εκτιμάται από υπηρεσιακούς παράγοντες ότι πρέπει να ακολουθήσουν άλλα δύο στάδια ώστε το υπουργείο να λειτουργήσει και πάλι χωρίς προβλήματα.

Οργανόγραμμα

Συγκεκριμένα πρέπει να εκδοθεί ένα ακόμα Προεδρικό Διάταγμα με το νέο οργανόγραμμα του υπουργείου στο οποίο, σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, θα πρέπει να γίνεται πρόβλεψη για ένταξη σε αυτό του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος- Ελληνικής Ακτοφυλακής. Στο ίδιο πλαίσιο κρίνεται αναγκαίο να τροποποιηθεί ο νόμος για τη σύσταση του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος που ψηφίστηκε τελευταία και θεωρήθηκε ως η σφραγίδα για την τελική απόσχιση του Λ.Σ. από τον διοικητικό φορέα της ναυτιλίας. Ο ίδιος νόμος προβλέπει την πλήρη αποχώρηση των στελεχών του Λ.Σ. από τη ναυτιλία έως το τέλος του 2013. Η ναυτιλιακή κοινότητα ελπίζει ότι σε σύντομο διάστημα θα έχουν επανέλθει στους κανονικούς τους ρυθμούς όλες οι υπηρεσίες που καλύπτουν τις ναυτιλιακές δραστηριότητες.



Την ίδια στιγμή στελέχη του Λ.Σ. κρίνουν ότι πρέπει να γίνουν προσεκτικά βήματα ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του ράβε ξήλωνε των προηγούμενων ετών που προκάλεσε πραγματικό χάος στην καθημερινή διαχείριση των ζητημάτων της ναυτιλίας, αύξησε τη γραφειοκρατία, αποδιοργάνωσε σημαντικούς κλάδους και οδήγησε απογοητευμένους στην αποστρατεία δεκάδες αξιωματικούς του. Ζητούμενο είναι επίσης, λένε τα ίδια στελέχη να μην χαθούν για το Λ.Σ. κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατευθύνονται στο σκέλος της ασφάλειας των ελληνικών θαλασσών.
Zougla.gr

ΟΛΠ: «Όχι στο θατσερικό μοντέλο της πλήρους ιδιωτικοποίησης»

Παρασκευή, 22 Ιουνίου 2012


Σε τροχιά συνεχούς ανάπτυξης και κερδοφορίας βρίσκεται ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς παρά τον έντονο ανταγωνισμό που δέχεται σε μία εποχή που ταλανίζεται από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Όπως επεσήμανε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού κ. Γιώργος Ανωμερίτης, σήμερα, στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων το 2011 ήταν μια χρονιά με θετικά οικονομικά και μεταρρυθμιστικά βήματα, τα οποία ενισχύουν τον Ο.Λ.Π. Α.Ε. ως σημαντικό κόμβο του χώρου της λιμενικής βιομηχανίας. Αυτή η θετική πορεία θα συνεχισθεί και το 2012, όπως δείχνουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα της οικονομικής χρήσης.

«Είναι γνωστό ότι ως χώρα βιώνουμε μία δημοσιονομική κρίση, η οποία έχει οδηγήσει για τέταρτη χρονιά σε ύφεση την ελληνική οικονομία. Ταυτόχρονα στον χώρο των θαλάσσιων μεταφορών και των εταιρειών μεταφοράς φορτίων όλοι οι δείκτες είναι πτωτικοί και οι ζημίες των μεγάλων εταιρειών σημαντικές, αφού οι 22 μεγαλύτεροι μεταφορείς κατέγραψαν λειτουργικές ζημίες 5,6 δισ. το 2011. Με μία κρίση, η οποία υποχρεώνει την Ευρώπη σε χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, που μειώνει συνεχώς τους δείκτες σε Κίνα, ΗΠΑ, και Ιαπωνία, η ναυτιλιακή και λιμενική βιομηχανία θα συμπιεσθεί τα επόμενα χρόνια» τόνισε ο κ. Γ.Ανωμερίτης.

Παρά την κρίση και τη δύσκολη προσαρμογή στα νέα δεδομένα που ακολούθησαν την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ II σε τρίτο πάροχο, κατά το 2011 ο ΟΛΠ Α.Ε. είχε κέρδη. Ειδικότερα:
• Τα έσοδα χρήσης παρουσίασαν αύξηση 6,5% παρά τη μείωση του κύκλου εργασιών κατά 9,93%. Αυτό οφείλεται στη σημαντική μείωση των εξόδων διοίκησης και των λειτουργικών εξόδων.
• Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 10,7 εκ. Ευρώ.
• Τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους σε 6,4 εκ. Ευρώ.
• Όλοι οι δείκτες (ειδικής ρευστότητας, δανειακής επιβάρυνσης, ειδικής ρευστότητας) σημείωσαν βελτίωση.

2. Από το 2010 και μετά, ο Ο.Λ.Π. Α.Ε. μετά τη συρρίκνωση του τομέα εμπορευματοκιβωτίων, ενίσχυσε τη στρατηγική ανάπτυξης του τομέα της κρουαζιέρας και του τομέα αυτοκινήτων (car-terminal). Παρόλα αυτά η αναπτυξιακή του πολιτική ενίσχυσε συνολικά όλους τους κλάδους ακόμα κι εκεί που καταγράφονται μεσοπρόθεσμα ζημιές.

Το 2011, οι τομείς κρουαζιέρας, αυτοκινήτων, εμπορευματοκιβωτίων και ακτοπλοΐας κινήθηκαν αυξητικά, ενώ ο τομέας δεξαμενών κινήθηκε καθοδικά. Ιδιαίτερα στον τομέα κρουαζιέρας η αύξηση +35% ξάφνιασε όλους θετικά, αφού το 2010 σε σχέση με το 2009 υπήρχε μείωση -8,1%.

3. Ο Ο.Λ.Π. Α.Ε. εφαρμόζει το επενδυτικό του πρόγραμμα, ύψους 1 δισ. ευρώ, το οποίο κατανέμεται σε όλους τους τομείς δραστηριότητάς του με ιδιαίτερη έμφαση μετά το Σ.ΕΜΠΟ στην κρουαζιέρα. Ήδη 4 σημαντικά του έργα στο κεντρικό λιμάνι εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ, ενώ για όλα τα έργα έχουν εκδοθεί οι απαιτούμενες εγκρίσεις εφαρμογής τους, μετά από τιτάνια προσπάθεια ωρίμανσής τους μέσα από το γραφειοκρατικό συγκεντρωτικό σύστημα της κεντρικής διοίκησης.

4. Στο πλαίσιο της επιχειρηματικής και κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, ξεκίνησε το μεγάλο έργο της Πολιτιστικής Ακτής Πειραιά, ενός χώρου που ενώνει την Πόλη με το Λιμάνι μέσα από ποικίλες δράσεις πολιτισμού. Το έργο αυτό είναι σήμερα το σημαντικότερο έργο της Αττικής στον χώρο των αναπλάσεων, γι’ αυτό και η Περιφέρεια Αττικής υπόγραψε Μνημόνιο συνεργασίας με την Ο.Λ.Π. Α.Ε.

«Ο τόπος βρίσκεται στο μέσο μιας δύσκολης οικονομικής συγκυρίας. Οφείλουμε να αναπτύξουμε και να μεταρρυθμίσουμε το λιμενικό μας σύστημα, έτσι ώστε η λιμενική βιομηχανία να συμβάλει ενεργά στην ανάπτυξη του τόπου και στη μείωση των δημοσιονομικών της ελλειμμάτων» επεσήμανε ο Γ.Ανωμερίτης:

Στη συνέχεια ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΛΠ ΑΕ υπογράμμισε τη στρατηγική του Οργανισμού:

- να διατηρηθεί το ευρωπαϊκό λιμενικό μοντέλο, που θέλει τη διατήρηση του 51% του μετοχικού κεφαλαίου υπό τον έλεγχο του κράτους, της αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων και των χρηστών του χώρου της ναυτιλιακής και λιμενικής βιομηχανίας.
• να αναδιαταχθεί σε ένα νέο βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο το σύνολο των λιμενικών επιχειρήσεων και ταμείων.
• να δημιουργηθεί «Ανεξάρτητη Αρχή Λιμένων», η οποία θα επιλύει όλα τα θέματα διαφορών μεταξύ λιμένων και χρηστών.
• πλήρη διάκριση μεταξύ «Αρχής Λιμένος» στην οποία θα ανατεθεί η άσκηση δημόσιας εξουσίας επί όλων των δραστηριοτήτων και «Επιχείρησης Λιμενικών Υπηρεσιών».
• συμμετοχή χρηστών και μέσω διαφανών παραχωρήσεων σε όσους δημιουργούν νέες υποδομές, μακροχρόνιες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
• ευρύτατες συνενώσεις λιμένων σε επιχειρηματικά holdings με στόχο την ενδυνάμωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας όλων των λιμένων της χώρας.
«Ο Ο.Λ.Π. Α.Ε. από κάθε άποψη είναι ο leader της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας. Ο ηγετικός του ρόλος μέσα από την ΕΛΙΜΕ τον οδηγεί στην πλήρη διάχυση των δυνατοτήτων του στο σύνολο των λοιπών λιμένων της ελληνικής λιμενικής βιομηχανίας. Σε μια εποχή δύσκολων συγκυριών οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι το κρατικό μοντέλο της πελατειακής δημοκρατίας και το θατσερικό μοντέλο της πλήρους ιδιωτικοποίησης δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων της χώρας. Οι μεικτές επιχειρήσεις, οι οποίες σέβονται τα κοινωνικά δικαιώματα και προστατεύουν το περιβάλλον, αποτελούν το μόνο βιώσιμο σχήμα και στον χώρο της λιμενικής βιομηχανίας» κατέληξε ο Γ.Ανωμερίτης.




marinews

Η μάχη της Ισπανίας: Ανθρακωρύχοι εναντίον λιτότητας

21 Ιουνίου 2012 Blog

• 63

   
• 
  
• 
  
• 
  

Με αυτοσχέδιες ρουκέτες και ασπίδες απαντούν οι απεργοί ανθρακωρύχοι στην Ισπανία στην προσπάθεια της αστυνομίας να καταστείλει τις κινητοποιήσεις. Οι ανθρακωρύχοι βρίσκονται εδώ και πολλές εβδομάδες σε απεργία αντιδρώντας στα σχέδια της κυβέρνησης για νέες περικοπές μισθών και μείωση των κρατικών επιδοτήσεων. Στην απέναντι πλευρά η αστυνομία που με δακρυγόνα, καπνογόνα και πλαστικές σφαίρες επεμβαίνουν κατά των απεργών.
Οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια ξεκίνησαν με αφορμή την ανακοίνωση τωννέων περικοπών στους εργαζόμενους σε περισσότερα από 40 ορυχεία. Οι ανθρακωρύχοι διατείνονται ότι σε περίπτωση που εφαρμοστούν, οδηγούνται αυτομάτως στην απόλυτη φτώχεια και την ανεργία.

Τα επεισόδια έχουν πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες ημέρες, ενώ οι μεταλλωρύχοι έχουν κατέβει σε απεργία επ’ αόριστον διαμαρτυρόμενοι για τημείωση των κρατικών επιδοτήσεων κατά 63%, κάτι που, όπως υποστηρίζουν, απειλεί άμεσα τον τομέα τους.

Τη Δευτέρα χιλιάδες εργαζόμενοι του τομέα διαδήλωσαν στη Λεόν και το Λανγκρέο, κοντά στο Οβίδεο, και πολλές πόλεις νέκρωσαν από τη γενική απεργία που είχαν κηρύξει τα συνδικάτα. Η ισπανική αστυνομία έπνιξε τους διαδηλωτές με χημικά.

Ταραχές ξέσπασαν στην κοινότητα Θινέρα, στη βόρεια Ισπανία, μεταξύ περίπου 200 μεταλλωρύχων και αστυνομικών, οι οποίοι επιχείρησαν ανεπιτυχώς να διαλύσουν τα οδοφράγματα που είχαν στήσει οι απεργοί σε μια εθνική οδό, χρησιμοποιώντας πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα.

Την περασμένη Παρασκευή επτά άνθρωποι τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις που σημειώθηκαν στο χωριό αυτό. Το σκηνικό επαναλήφθηκε και χθες, ενώ κατά την επέμβαση της αστυνομίας πολλοί κάτοικοι της περιοχής έσπευσαν να βοηθήσουν τους διαδηλωτές.

Οι μεταλλωρύχοι – στην πλειοψηφία τους νεαροί – είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους και εκτόξευαν πέτρες και κροτίδες εναντίον των αστυνομικών. Οι αστυνομικοί, από την άλλη πλευρά, με αλεξίσφαιρα και ασπίδες, πυροβολούσαν με πλαστικές σφαίρες και έριχναν καπνογόνα στο χωριό. Μετά από μισή ώρα κυνηγητού στους δρόμους της Θινέρα, οι αστυνομικοί ανασυντάχθηκαν και αποχώρησαν.

Λίγο νωρίτερα οι διαδηλωτές είχαν βάλει φωτιά στα οδοφράγματα που έχουν στήσει στην εθνική οδό αλλά και στη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει την Χιχόν με τη Μαδρίτη. Ο δρόμος έχει κοπεί σε πολλά σημεία με αποτέλεσμα να διακοπεί η συγκοινωνία μεταξύ Χιχόν και Λεόν.

«Δεν θα σταματήσουμε, θα κουραστούν πριν από εμάς» υποστηρίζουν οι μεταλλωρύχοι.
tvxs.gr

Ιστορίες του χαλιφάτου

Αν ο επίσκοπος αρνείται να συνεργαστεί με  ηγούμενο διαφορετικού πολιτικού χρώματος  γιατί παραξενευόμαστε για το χάλι μας;
Και αν χειροτονηθεί νέος αρχιεπίσκοπος τότε ο επίσκοπος που θα κρυφτεί ; Ε; Που;

Jean tu as raison.Nous sommes dans la merde.

Κλέφτες και Αρματολοί

Με νίκη της Νέας Δημοκρατίας και των κομμάτων της χρεοκοπίας και του Μνημονίου ολοκληρώθηκαν οι χτεσινές εκλογές στην Ελλάδα. Οι Έλληνες ψήφισαν τους κλέφτες, αποδεικνύοντας περίτρανα πως είναι άξιοι απόγονοι των Κλεφτών που μπορεί εμείς να τους γράφουμε με κεφαλαίο «κ» αλλά ήταν κανονικοί κλέφτες.



Υψηλό ποσοστό πήρε και η Χρυσή Αυγή, αφού οι Έλληνες είναι φασίστες και ρατσιστές αλλά και άξιοι απόγονοι των Αρματολών, οι οποίοι –σε αντίθεση με τις ανοησίες που μαθαίνουμε στο σχολείο- δεν ήταν τίποτε άλλο από κλέφτες που μπήκαν στην υπηρεσία των Τούρκων και εξοπλίστηκαν από τους Τούρκους για να κυνηγάνε τους άλλους κλέφτες.
Οπωσδήποτε, είναι πολύ λογικό ένα έθνος κλεφτών να ψηφίζει κλέφτες και κατσαπλιάδες. Για να τιμάμε και την παράδοση.
Υψηλό ποσοστό συγκέντρωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά οι Έλληνες εκτίμησαν ώριμα και σωστά πως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ακόμα εμπειρία στην κλεψιά και θα πρέπει να περιμένουν λίγο για να γίνουν κυβέρνηση.
Μέχρι τις επόμενες εκλογές –που δεν θα αργήσουν-, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσουν να στριμώχνονται κι αυτά σαν ζήτουλες στα παράθυρα των καναλιών των νταβατζήδων της διαπλοκής μαζί με τους έμπειρους κλέφτες τους οποίους τώρα κατηγορούν, θα αποκτήσουν τις κατάλληλες επαφές και γνωριμίες με τα παπαγαλάκια τα οποία τώρα κατηγορούν, θα μάθουν τα κόλπα, θα εξαγοραστούν από τον Μπόμπολα, τον Ψυχάρη, τον Λάτση, τον Βαρδινογιάννη, τον Αλαφούζο –και τα άλλα παιδιά-, θα γνωριστούν καλύτερα με τους ανθρώπους της Siemens, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι έτοιμος και ικανός να κυβερνήσει τη χώρα.
Πεσμένο ήταν το ποσοστό του ΚΚΕ αλλά γι’ αυτό ευθύνεται ο λαός που δεν είναι έτοιμος για επανάσταση, σε αντίθεση με την Αλέκα Παπαρήγα που είναι πανέτοιμη –εδώ και χρόνια- και κοιμάται με το Καλάσνικοφ κάτω από το μαξιλάρι.
Η νίκη των κλεφτών στις εκλογές στην Ελλάδα έγινε δεκτή με ικανοποίηση από τα γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία επισημαίνουν πως οι Έλληνες συμμορφώθηκαν με τις διαταγές των Γερμανών πολιτικών και των γερμανικών εφημερίδων να ψηφίσουν τον Αντώνη Σαμαρά επειδή είναι ραγιάδες, προσκυνημένοι και ξεφτιλισμένοι.
Τα γερμανικά ΜΜΕ επισημαίνουν ακόμα το υψηλό ποσοστό της Χρυσής Αυγής και το αποδίδουν στο γεγονός πως οι ραγιάδες είναι δουλοπρεπείς με τα αφεντικά τους αλλά αδίστακτοι με τους αδύναμους.
Σήμερα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για σχηματισμό κυβέρνησης κλεφτών στην οποία θα συμμετέχουν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά, αν και η Δημοκρατική Αριστερά είναι περιττή πια, αφού ο ρόλος της ήταν να μην σχηματιστεί κυβέρνηση της Αριστεράς, οπότε μπορούν τώρα τα στελέχη της να αποδεσμευτούν και να αναλάβουν κάποια νέα αποστολή.


pitsirikos

Άντε και κακά σαράντα

atsarantos.blogspot

Το μόνο πράγμα που πρέπει να μας φοβίζει, είναι ο φόβος μας.

Ας κλείσουμε μια στιγμή τα μάτια μας . Και ας σκεφτούμε τι θα είχε γίνει, αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είχαν νικήσει στις εκλογές της 6ης Μαΐου: αυτή την στιγμή θα εφαρμόζονταν τα νέα επαχθή μέτρα λιτότητας, ύψους 11 δις και βάλε, τα οποία έχουν συμφωνηθεί και πιθανότατα θα καιγόταν ξανά η Αθήνα.

Αν το ελληνικό πρόβλημα συζητιέται αυτή την στιγμή σε όλο τον κόσμο και παρομοιάζεται με την κρίση των πυρηνικών πυραύλων στην Κούβα του 1961, είναι επειδή οι Έλληνες πολίτες, μπροστά τις κάλπες, δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις. Ειδάλλως θα είχαν πεθάνει από την ύφεση, την ανεργία και τις αυτοκτονίες. Χωρίς να το μάθει κανείς.
Υπήρχε και τον Μάη η κινδυνολογία, ότι μια ψήφος αντίθετη με τις επιλογές των δανειστών, θα είχε καταστροφικές συνέπειες.  Στα προγράμματα όλων των κομμάτων στις σημερινές  εκλογές, η αναδιαπραγμάτευση των μνημονίων ήταν σχεδόν απαγορευμένη λέξη, μόλις ένα μήνα πριν.
Στο διάστημα που πέρασε, οι πιέσεις πολλαπλασιάστηκαν. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει προηγούμενο στη παγκόσμια ιστορία τόσο πολλών και συνεχών επεμβάσεων, προειδοποιήσεων  ή και  ωμών εκβιασμών σε μια χώρα του πλανήτη, με στόχο τον επηρεασμό της ψήφου των πολιτών της : οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα διδάσκονται στο μέλλον στα διεθνή Πανεπιστήμια, ως ξεχωριστό κεφάλαιο. 
Τόσες δηλώσεις προέδρων και πρωθυπουργών, τόσα άρθρα και ρεπορτάζ από τα διεθνή ΜΜΕ, δεν έχουν γραφτεί ούτε για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, που βγάζουν πλανητάρχη. Ίσως μόνο στο Ιράκ συγκέντρωσε τόσο μεγάλη προσοχή, πριν την εισβολή και τον πόλεμο του 2003, και αυτό δεν είναι τυχαίο: και τώρα πόλεμο έχουμε.
O Νάιλ Φέργκουσον, ο ιστορικός του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που στον χθεσινό Guardian παρομοίασε τις σημερινές εκλογές με την πυραυλική κρίση της Κούβας το 1961, όταν ο ατομικός πόλεμος απετράπη την τελευταία στιγμή, κάνει την πρόβλεψη ότι η παγκόσμια – τώρα οικονομική- καταστροφή, θα αποφευχθεί και αυτή τη φορά. Ότι θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας , στο τέλος των οποίων και οι δύο πλευρές θα κάνουν υποχωρήσεις.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό απ όσους πάνε σήμερα να ψηφίσουν είναι ότι, από την Μέρκελ και τον Ολάντ μέχρι τον Κάμερον και τον Ομπάμα, όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον του ελληνικού λαού.  Ούτε περιμένουν στη γωνία την Ελλάδα για να την πετάξουν έξω από την ευρωζώνη, αν δεν ψηφίσει όπως θέλουν. Διαφορετικά θα έτριβαν τα χέρια τους, δεν θα έκαναν επείγουσες συσκέψεις, ούτε θα έβαζαν την Bild και τους γερμανικούς Financial Times να μας γράφουν επιστολές στα ελληνικά. Δεν θα ασχολούντο καθόλου.
Στο ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο, η ψήφος των Ελλήνων πολιτών είναι το βασικό όπλο που διαθέτουν, το οποίο δεν πρέπει να παραδώσουν στα τσιράκια των δανειστών. Όσοι διαβάζουν αυτό το άρθρο μπορεί να ψηφίσουν αριστερά ή να ψηφίσουν άλλο κόμμα, αλλά θα πρέπει να το κάνουν επειδή τους ικανοποιεί το πρόγραμμα τους και θεωρούν ότι οι ηγέτες τους θα χειριστούν σωστά τα προβλήματα της χώρας.  Όχι από φόβο ότι θα ξεκινήσει αύριο η Δευτέρα Παρουσία. Το μόνο πράγμα που πρέπει να μας φοβίζει, είναι ο φόβος μας.

Το Σκίτσο του Στάθη, από την χθεσινή Ελευθεροτυπία των εργαζόμενων







Του Στέλιου Κούλογλου
 

Για τα φαινόμενα μετατόπισης των διορισμένων από το ΠΑΣΟΚ… του Γ. Καρδαρά

Στη διακαναλική συνέντευξη του ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ μία από τις δεσμεύσεις του (εάν βεβαίως οι πολίτες τη 17/6/2012 επιλέξουν ως Κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ) αφορούσε τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού.
Παραθέτω το σχετικό εδάφιο:

«Θα στελεχώσουμε τον κρατικό μηχανισμό με διαφανή, αξιοκρατικά και όχι με αδιαφανή και αυθαίρετα κομματικά κριτήρια. Το απαράδεκτο φαινόμενο των χρυσοκάνθαρων Διοικητών, Προέδρων, Διευθυνόντων και Εντεταλμένων Συμβούλων των ΔΕΚΟ τελειώνει την Κυριακή το βράδυ».

Είναι αληθές ότι μετά τις εκλογές της 6/5/2012 και την κατάταξη του ΣΥΡΙΖΑ από τους πολίτες ως δεύτερης δύναμης σε απόσταση αναπνοής από τη ΝΔ παρατηρείται ένα φαινόμενο πολιτικής μετατόπισης στελεχών διορισμένων από το ΠΑΣΟΚ σε Οργανισμούς και διευθυντικές θέσεις.

Προς αποφυγή τυχόν αλαζονίας ή «καβαλήματος καλαμιού» είναι προφανές ότι το αυξημένο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο γεγονός ότι τον ψήφισαν και πολίτες προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΚΚΕ και ανένταχτοι στηρίζοντας την προοπτική της ελπίδας για την πατρίδα μας που έφτασε στο γκρεμό.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως «σύστημα εξουσίας» και «εφαρμογής πολιτικών» που κυβέρνησαν εναλλάξ τη χώρα επί 40 χρόνια φέρουν αναμφίβολα την κύρια ευθύνη για τον κομματισμό, τις πελατειακές σχέσεις και την αδιαφάνεια. Η ευθύνη των Κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επεκτείνεται και στα διορισμένα στελέχη των διευθυντικών θέσεων που ακολούθησαν ακριβώς τις ίδιες εγκληματικές πρακτικές.Οι λιγοστές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ήδη ορισμένοι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ που οργίασαν στο παρελθόν μοιράζοντας έδρες με συνέπεια αμφισβητήσεις στα Δικαστήρια και ρουσφέτια σε αγαστή συνεργασία και με διευθυντικά στελέχη κυρίως του χώρου του ΠΑΣΟΚ, αλλάζουν χρώμα και ξαφνικά εμφανίζονται να βοηθούν ή να πωλούν εκδούλευση στον ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή εγώ έχω εκπαιδευτεί να μην κρύβω τα λόγια μου άκουσα την πληροφορία που κυκλοφορεί στα στέκια του Πειραιά από επώνυμους και επιφυλάσσομαι να τη διασταυρώσω πολλές φορές, ότι ο κ. Γ. ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ διαδίδει ότι θα παραμείνει στη θέση του Δ/ντος Συμβούλου της ΟΛΠ ΑΕ και μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο εν λόγω κύριος με μία παπική συμπεριφορά (δίκην Βατικανού) σχεδιάζει επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ για το λιμάνι του Πειραιά, χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι οι πολίτες του Πειραιά και οι φορείς του.

Εκτός από την Πολιτιστική Ακτή που δεν θα μπορούσε κανείς να φέρει εύκολα αντιρρήσεις, σχεδιάζει α) πανάκριβες υπόγειες σήραγγες κάτω από το λιμάνι, β) ιπτάμενα τρένα (monorail) κινούμενα σε πυλώνες ύψους 10 μ. περιμετρικά του λιμανιού, γ) καθώς και προβλήτες χιλιομέτρων προς την Αίγινα και τόσα άλλα που αναγράφονται σε χιλιάδες αντίτυπα σε ιλουστρασιόν χαρτί που κυκλοφορεί.

Είναι σημεία των καιρών οι πάσης φύσης χαμαιλέοντες (συνδικαλιστές και διευθυντικά στελέχη), και εδώ ομιλώ γενικά, να αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το περιβάλλον.

Είμαι βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δείξει ένα άλλο πρόσωπο και θα στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια από όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΡΑΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΡΙΖΑ

Πέρα από τις εκλογές;

Του Κώστα Χαριτάκη

Έχει νόημα, άραγε, να συζητάμε λίγες μέρες πριν τις εκλογές, με θέμα “πέρα από τις εκλογές”; Πολλοί θεωρούν περιττή πολυτέλεια ή εγκληματική αφέλεια μια τέτοια συζήτηση. Κατηγορούν, μάλιστα, όσους αρνούνται να σκεφτούν και να πράξουν με τους όρους της “εκλογικής ατζέντας” ότι εγκαταλείπουν την “Πολιτική”, για θολές, αποσπασμένες από την πραγματικότητα, θεωρητικές φλυαρίες...

Αν όμως, όπως λένε ορισμένες ψυχαναλυτικές θεωρίες, η πραγματική “πραγματικότητα” είναι το “απωθημένο”, το “ακατανόμαστο”, αυτό που πρέπει να κρυφτεί βαθιά μέσα στην “πραγματικότητα”, ακριβώς για να μπορέσει αυτή να συνεχίσει να λειτουργεί ομαλά, τότε μήπως αυτές οι “θεωρητικές φλυαρίες” που αποσκοπούν να σκάψουν κάτω από την επιφάνεια, να εξορύξουν αυτό που δεν λέγεται και να κονιορτοποιήσουν τις συνήθεις “αυτονόητες παραδοχές”, βρίσκονται τελικά πιο κοντά στην πραγματικότητα;

Για παράδειγμα, οι αγωνίες, οι προσδοκίες, οι απαιτήσεις, με τις οποίες έχει επενδυθεί η μεθαυριανή εκλογική μάχη μήπως αποτελούν μορφές συγκάλυψης και “εξομάλυνσης” των πραγματικών ερωτημάτων που διακυβεύονται αυτή την εποχή; Δεν εννοώ ότι δεν είναι υπαρκτές για κάθε ξεχωριστό άνθρωπο που τις προβάλλει στην εκλογική επιτυχία του ενός ή άλλου κόμματος, αλλά το ότι η συνολική λειτουργία αυτής της προβολής είναι πρωτίστως μια κατεργασία των ανησυχητικών σκέψεων ώστε να κλείσει το τραύμα της κοινωνικής καταστροφής που ζούμε, με όρους επιστροφής σε μια “ομαλότητα” που θα μας επιτρέψει εντέλει να ζούμε, λίγο πολύ, όπως ζούσαμε.

Η εκλογική διαδικασία, και η πολιτική όταν ορίζεται με κέντρο την αντιπροσώπευση και τη διάταξη των κομματικών σχηματισμών, είναι ο κατεξοχήν μηχανισμός “προφύλαξής” μας από το “αδύνατο”, ο μηχανισμός επαναφοράς μας στο “δυνατό”, στο ρεαλισμό των κυβερνητικών λύσεων διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης, ακριβώς για να αποφύγουμε το τραύμα της συνάντησής μας με το χάος του “αδύνατου”.

Δεν είναι τυχαίο ότι προμετωπίδα όλων των κομματικών σχηματισμών είναι ότι “αυτοί” μπορούν να διαχειριστούν τις καταστάσεις. Μας καθησυχάζουν, λοιπόν, ότι δε θα βρεθούμε στη δίνη του “απρόβλεπτου” που συνιστά το “αδύνατο”. Είναι ο εξορθολογισμός των βαθύτερων ανησυχιών μας, σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ορθολογισμού που υπηρετεί τη συνέχιση της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων, κι ακόμη περισσότερο, η καταστολή των εροτοτροπιών μας με το “αδύνατο”.

Και να ποιο είναι αυτό το τραυματικό ερώτημα το οποίο μας βοηθούν, καθησυχαστικά, να αποφύγουμε: Μπορεί να υπάρξει κοινωνικός δεσμός στις σημερινές συνθήκες; Ή πάμε σε μια ανεπίστρεπτη διάβρωση κάθε κοινωνικότητας, σε έναν “πόλεμο όλων εναντίον όλων” απομονωμένων εγωιστικών ατόμων που το μόνο που απέμεινε να τα συνδέει είναι η αγορά;

Αυτό είναι το “ερώτημα της κοινωνίας”, που αναβλύζει από τρεις ανυπέρβλητες αντιφάσεις της εποχής:

- Ενώ παραμένουμε “κοινωνίες της εργασίας”, μεγάλα πλήθη πετιούνται οριστικά και αμετάκλητα εκτός εργασίας.

- Ενώ παραμένουμε “κοινωνίες της κατανάλωσης”, μεγάλα πλήθη μετατρέπονται σε “ελαττωματικούς καταναλωτές” (κατά την έκφραση του Μπάουμαν) ανίκανοι να καταναλώσουν.

- Ενώ παραμένουμε “κοινωνίες της ανάπτυξης”, τα περιβαλλοντικά (και τα ανθρώπινα) όριά της έχουν εξαντληθεί.

Και η αλήθεια η οποία επιχειρείται να “απωθηθεί” είναι ότι δεν υπάρχουν καπιταλιστικά μέσα για την υπέρβαση αυτών των καταστροφικών αντιφάσεων, αλλά ούτε και τα μέσα που μας κληροδοτήθηκαν από τα παραδοσιακά αριστερά, επαναστατικά και αναρχικά κινήματα επαρκούν πια.

Χρειαζόμαστε νέες απαντήσεις (που προφανώς θα εμπνέονται και θα ενσωματώνουν-αναπτύσσουν στις νέες συνθήκες πλευρές παλαιότερων απαντήσεων των χειραφετικών προσπαθειών). Χρειαζόμαστε, εν τέλει, μια επανασύσταση του κοινωνικού δεσμού, μια επανίδρυση της κοινωνίας, με διαφορετικούς όρους από αυτούς που μας έχουν οδηγήσει και μας οδηγούν στο “θάνατο της κοινωνίας”.

Αυτό το “ερώτημα της κοινωνίας” δείχνει προς τις ανατροπές-κλειδιά από τις οποίες εξαρτάται πραγματικά το μέλλον μας, πολύ πέρα από τα τρέχοντα διλήμματα που έχουν επιβληθεί στην πολιτική αντιπαράθεση, του είδους “ευρώ ή δραχμή”, “μνημόνιο ή εθνική ανασυγκρότηση”, κ.λπ., τα οποία συγκαλύπτουν και διαστρεβλώνουν τα πραγματικά διακυβεύματα. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για ορισμένα διλήμματα διαφορετικά από αυτά που μας “βομβαρδίζουν” το τελευταίο διάστημα...

1. Ανατροπή της πολιτικής:

Τι θα αντικαταστήσει την “αστική δημοκρατία” που έχει εκπέσει με ραγδαίους ρυθμούς; Ένας νέος τεχνικοποιημένος και γραφειοκρατικός-διοκητικός ολοκληρωτισμός; Ή η άμεση δημοκρατία – κοινωνική αυτοδιεύθυνση;

Θα εξακολουθήσουμε να κινούμαστε στον κύκλο της ανάθεσης και της αντιπροσώπευσης ή θα δημιουργήσουμε τις δομές αυτοθέσμισης της κοινωνίας, με όρους ισότητας και ελευθερίας;

Θα εξακολουθήσουμε να τα εναποθέτουμε όλα στο κράτος-κηδεμόνα (στο όνομα, μάλιστα, ότι έτσι δεν απεμπολούμε τις “κατακτήσεις” μας, όταν πια είναι φανερό ότι οι “κατακτήσεις” ήταν κυρίως υπεξαίρεση από το κράτος των δικών μας ικανοτήτων, δυνατοτήτων και μορφών ανεξάρτητης συνεργασίας και δημιουργίας), δίνοντάς του έτσι το δικαίωμα να ελέγχει καθολικά τη ζωή μας, ή θα επιχειρήσουμε το μεγάλο άλμα προς την ατομική και κοινωνική αυτονομία, την ικανοποίηση των αναγκών μας με τις δικές μας αποφάσεις και με τα δικά μας μέσα;

2. Ανατροπή της οικονομίας:

Τι θα αντικαταστήσει τη “μισθωτή εργασία” που πετιέται διαρκώς στο δρόμο; Μια νεοφεουδαρχία εργαζομένων, με όρους προσωπικής εξάρτησης στα νέα δίκτυα της εργασίας; Ή η κοινωνικά χρήσιμη, αλληλέγγυα και συνεργατική οικονομία;

Θα εξακολουθήσουμε να διεκδικούμε το “δικαίωμα” στην εργασία-εκμετάλλευση και την ανέφικτη πλέον “πλήρη (μισθωτή) απασχόληση” ή θα θέσουμε στο κέντρο της σκέψης και της δράσης μας την απελευθέρωση από την εργασία, το πράττειν, την ελεύθερη δημιουργική δραστηριότητα που μπορεί να καλύπτει κοινωνικές και ατομικές ανάγκες και επιθυμίες;

Θα εξακολουθήσουμε να ανταγωνιζόμαστε για τις λιγοστές “θέσεις εργασίας” ή θα προχωρήσουμε στην οριζόντια συνεργασία και συντονισμό βάσης συνεργατικών εγχειρημάτων;

Θα εξακολουθήσουμε να επαφίουμε τις ελπίδες μας για βιώσιμη ζωή στην ανάπτυξη, στην υπόσχεση της διαρκούς μεγέθυνσης-καταναλωτικής αφθονίας, ή θα δώσουμε έναν άλλο χαρακτήρα στην οικονομία, απο-αποικιοποιώντας τη ζωή από την κυριαρχία της, αποκλιμακώνοντάς την στις διαστάσεις των πραγματικών κοινωνικών αναγκών, φέρνοντάς την στα μέτρα της εγγύτητας και της αυτάρκειας των κοινοτήτων, και τοποθετώντας στη θέση του απρόσωπου και ποσοτικού ΑΕΠ την ποιότητα ζωής και περιβάλλοντος;

3. Ανατροπή του ίδιου του κινήματος: Τι θα αντικαταστήσει τα εκφυλισμένα και αποσαθρωμένα (από την ίδια τους την αδυναμία) παραδοσιακά εργατικά κινήματα; Ένα δίκτυο ομάδων πίεσης και ανταγωνιστικής ατομικής συναλλαγής; Ή κοινότητες αγώνα και δημιουργίας;

Θα εξακολουθήσουμε να δρούμε μέσα από ιεραρχικές και γραφειοκρατικές οργανώσεις-μεσάζοντες των αναγκών μας και διαχειριστές των σχέσεών μας ή θα δημιουργήσουμε νέου τύπου κοινωνικοπολιτικά μορφώματα-συλλογικότητες που πριν απ' όλα στο ίδιο το εσωτερικό τους και στις σχέσεις τους με τους άλλους θα δημιουργούν απελευθερωμένες κοινωνικές σχέσεις;

Η κυτταρική ανατροπή, την οποία ταυτόχρονα προϋποθέτουν και στοχεύουν αυτές οι ανατροπές, είναι η εξής:

Αν το κύτταρο της καπιταλιστική οικονομίας είναι το εμπόρευμα, και γύρω από αυτό οργανώνεται η εκμετάλλευση της εργασίας για την παραγωγή του και ο ατομικός ανταγωνισμός για την κατοχή του, το κύτταρο μιας απελευθερωμένης κοινωνίας είναι τα κοινά, και γύρω από αυτά η συνεργατική οργάνωση για την παραγωγή, διαφύλαξη και ανάπτυξή τους και η ελεύθερη ισότιμη πρόσβαση σε αυτά.

Το μοντέλο της κυριαρχίας του εμπορεύματος-ανταλλακτική αξία (που εμπεριέχει κλεμμένη υπεραξία-εκμετάλλευση) και της ανταγωνιστικής ιδιοκτησίας (με την αγορά ως πεδίο κατανομής του πλούτου) είναι ένα μοντέλο “εξορυκτικό”, δηλαδή εξάντλησης του “μεταλλεύματος” ανθρώπου και φύσης.

Αντίθετα, το μοντέλο που έχει στον πυρήνα του τα κοινά-χρηστική αξία (που εμπεριέχει ελεύθερη συνεργασία) και το μοίρασμα (ελεύθερη πρόσβαση χωρίς αγορά και χρήμα) είναι ένα μοντέλο “δημιουργικό”, δηλαδή συνένωσης ικανοτήτων και δραστηριοτήτων στη βάση της αμοιβαιότητας και της συμπληρωματικότητας.

Αυτό το νέο “παράδειγμα” των κοινών είναι ήδη μια αναδυόμενη πραγματικότητα παντού στον κόσμο, και τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας. Είναι φυσικά ακόμη ένας κόσμος στην αυγή, με πολλές αντιφάσεις, παλινδρομήσεις και αναπάντητα ερωτήματα, ταλαντευόμενος πολλές φορές ανάμεσα στην ενσωμάτωση στην υπάρχουσα τάξη και στην υπέρβασή της. Ωστόσο, ο κύβος ερρίφθη... Ο μετασχηματισμός της πολιτικής έχει ήδη αρχίσει, είναι σε εξέλιξη, και οι εμπειρίες του συγκροτούν πλέον ένα κρίσιμο σώμα νέων και διακριτών ποιοτικών χαρακτηριστικών.

Η κοινωνική αλλαγή, η χειραφέτηση, η επανάσταση, επανανοηματοδοτούνται, πέρα από την αποτυχημένη εκδοχή της «εφόδου στα χειμερινά ανάκτορα» ή της οικοδόμησης μιας νέας κρατικής (λαϊκής, αριστερής, εργατικής, κ.λπ.) εξουσίας (πόσο μάλλον κυβέρνησης...), ως δημιουργία και οριζόντια δικτύωση πολλαπλών εξεγερμένων, αυτόνομων, κοινοτικών χώρων ελευθερίας και συνεργατικής δημιουργίας. Χώρων που δημιουργούν την άμεση πρακτική δυνατότητα να κόψουμε τους δεσμούς εξάρτησης από το κράτος και το κεφάλαιο, με την αυτοθέσμιση νέων κοινωνικών δεσμών ώστε να μπορέσουμε, εδώ και τώρα, να ζήσουμε χωρίς κυριαρχικές και εκμεταλλευτικές σχέσεις.

Προφανώς μια τέτοια διαδικασία περιλαμβάνει την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο, και δεν πρόκειται για κάποια “αρμονική συνύπαρξη”. Όμως, πηγαίνει πολύ πέρα από αυτό, στη δημιουργία του τι μπορεί να τα αντικαταστήσει, δίνοντας έτσι στερεότητα, βάθος και προοπτική στον αγώνα. Πρόκειται κυρίως για την «έξοδο» από τον καπιταλισμό όλο και περισσότερων ανθρώπων όπου κι αν βρίσκονται, ό,τι ταξικό, φυλετικό, εθνοτικό, ή άλλο προσδιορισμό κι αν έχουν, παρά για την “ανατροπή” του με τους παλιούς όρους του έθνους-κράτους.

«Έξοδος» δεν σημαίνει μη σύγκρουση, αλλά ίσα-ίσα σημαίνει το ανώτερο επίπεδο σύγκρουσης που είναι το να αχρηστεύσεις τα μέσα του συστήματος, αρνούμενος να τα χρησιμοποιήσεις και οργανώνοντας τη ζωή σε άλλη βάση από αυτή της οικονομικής και κρατικής επιβολής.

Η οριζόντια αντι-ιεραρχική και αδιαμεσολάβητη σύνδεση, συντονισμός και αλληλεγγύη όλου αυτού του «αστερισμού» κοινοτήτων και συλλογικοτήτων, κινημάτων και δράσεων, κοινωνικών δομών και αντιθεσμών, που στηρίζονται στην καθημερινή άμεση πράξη εκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι δεν περιμένουν την «κατάλληλη ώρα» και τον «κατάλληλο συσχετισμό», θα μας δώσει τη δυνατότητα να επιβιώσουμε αλλάζοντας τη ζωή μας και να ζήσουμε υπερβαίνοντας την επιβίωση. Επανασυστήνοντας έναν διαφορετικού τύπου κοινωνικό δεσμό, ικανό να αναπτύξει και να προστατεύσει μια ζωή άξια να βιωθεί, πέρα από τη “γυμνή ζωή” της επιβίωσης και εν τέλει την καταστροφή της ζωής που επιφυλάσσουν ως μέλλον μας.

 

 

Τοποθέτηση στην εκδήλωση-συζήτηση “Πέρα από τις Εκλογές - Ας πιάσουμε το νήμα”, που πραγματοποιήθηκε στις 14/6, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Νοσότρος

Λιποθύμισε 8χρονος από την ασιτία...

Το 8χρονο αγοράκι οικογένειας από το Ηράκλειο της Κρήτης, έτρωγε για μέρες μόνο... νερόβραστα μακαρόνια και ο οργανισμός του δεν άντεξε. Το παιδί λιποθύμισε, σύμφωνα με τις πληροφορίες , μέσα στο σπίτι του και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο από τους γείτονες.

Εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν ότι δεν σιτιζόταν σωστά και αποκαλύφθηκε ένα ακόμα δράμα από αυτά που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα και στην Κρήτη.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο πατέρας του 8χρονου είναι άνεργος και η μητέρα εργάζεται με ημιαπασχόληση. Τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας και η περιπέτεια του μικρού ευαισθητοποίησαν τους γείτονες, στην περιοχή της 62 Μαρτύρων στο Ηράκλειο, που έσπευσαν να προσφέρουν μεγάλες ποσότητες τροφίμων...

cretalive.gr

Το 3ο Μνημόνιο της ΝΔ με ξεπουλήματα λιμανιών

Νέο Μνημόνιο σε βάρος του ελληνικού λαού για τις επόμενες γενιές, περιλαμβάνει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας στον τομέα της Ναυτιλιακής Πολιτικής.

«Ξεπουλήματα» λιμανιών σε ιδιώτες μεταξύ των οποίων και αυτό της Θεσσαλονίκης, περιλαμβάνει το πρόγραμμα το οποίο ακολουθεί κατά… γράμμα τις δεσμεύσεις του προέδρου του κόμματος Αντώνη Σαμαρά στην Τρόικα και τις …επιταγές του 2^ου Μνημονίου.

Το πρόγραμμα της ΝΔ που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη εβδομάδα, περιλαμβάνει σειρά …μνημονιακών μέτρων που θα ακολουθήσει την επόμενη ημέρα, αν ο ελληνικός λαός την επιλέξει για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Από το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος του Αντώνη Σαμαρά αντιγράφουμε επί λέξει τι περιλαμβάνει ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις χρησιμοποιώντας τον πιο εκλεπτυσμένο όρο «παραχωρήσεις»:

-Την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ του Λιμένος Θεσσαλονίκης σε ιδιώτη παγκόσμιο πάροχο λιμενικών υπηρεσιών, με την υποχρέωση αυτός να αναλάβει την κατασκευή υποδομής και την προμήθεια του αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού, ώστε η Θεσσαλονίκη να μετεξελιχθεί σε Περιφερειακό Διαμετακομιστικό Κέντρο Συνδυασμένων Μεταφορών.

- H Νέα Δημοκρατία προωθεί τη συνένωση των αντιστοίχων λιμανιών με ενίσχυση του επικεφαλής λιμένος σε μία Ανώνυμη Εταιρία κάθε φορά.
Στόχος της πολιτικής μας είναι: Να εισαχθούν στο Χρηματιστήριο και να επιτευχθεί μερική αποκρατικοποίησή τους.
- Με την αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοοικονομικών μεθόδων, όπως η σύμβαση παραχώρησης για την ανάπτυξη σταθμών εμπορευματοκιβωτίων, που επέτυχε η Νέα Δημοκρατία με την Κινέζικη εταιρία Cosco.

- Η Νέα Δημοκρατία προωθεί Συμβάσεις Παραχώρησης με μεγάλες εταιρίες που πρωταγωνιστούν στην κρουαζιέρα, με στόχο: Να αναλάβουν τη χρηματοδότηση και κατασκευή των υποδομών.
Με απλά λόγια; Το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά προωθεί το …μοντέλο της παραχώρησης του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά στους Κινέζους της Κόσκο για 35 χρόνια.

Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ακολουθούν άλλο μοντέλο ανάπτυξης με λιμάνια κάτω από το δημόσιο έλεγχο.

Πόσον μάλλον όταν οι Οργανισμοί Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης που διαχειρίζονται τα δύο μεγαλύτερα ελληνικά λιμάνια, έχουν κέρδη εκατομμυρίων ευρώ, εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Αντίθετα αν γίνει Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς,  τότε τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας θα παραχωρηθούν για δεκαετίες σε πολυεθνικές εταιρείες, υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενιών.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα πάρει τη λαϊκή εντολή για να το κάνει.

 

Βασίλης Τζήμτσος 

 

peiratikoreportaz

ΠΙΤΣΕΣ ΜΠΛΕ ΤΟΝΥ ΠΑΤΩΝΕΙ

Καλό ΣΚ

Το άρθρο 120 παρ.4 του Συντάγματος αναφέρει τα εξής: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»

Τι ακριβώς λέει ο νομοθέτης εδώ; Μας λέει ότι οι Έλληνες δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται «με κάθε μέσο», άρα και με βία όταν συντρέχουν και οι δύο εξής προϋποθέσεις:
Α) Απόπειρα κατάλυσης του Συντάγματος(=Δημοκρατίας με άλλα λόγια)
Β) Με τη ΒΙΑ.
Ένα παράδειγμα κατάλυσης του Συντάγματος με τη βία.... :όταν με όπλα επιχειρείται η κατάληψη της εξουσίας κλπ.

ΜΟΝΟ τότε το Σύνταγμα νομιμοποιεί τη βία ως μέσο αντίστασης.
Αυτά όσον αφορά την «βία που την καλύπτει το Σύνταγμα»…

Από την Πέμπτη έχουμε ακούσει ένα σωρό μπούρδες.
Δεν πιστεύω ότι κάποιος από μας θέλει τα παιδιά του να λύνουν τις διαφορές τους με κλωτσομπουνίδια.
Αν το θέλει να μην τα στέλνει σχολείο αλλά σε σχολές καράτε βαράτε.


Καλό ΣΚ να έχουμε.

Νάτος ο παππούς (είχαμε καιρό να τον δούμε)

Γερμανικό ενδιαφέρον για τον ΟΛΠ
Πέμπτη, 7 Ιουνίου 2012

- Παραχωρήσεις χωρίς επενδύσεις δεν είναι νοητές σε κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι.


Συνάντηση με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ο.Λ.Π. Α.Ε. κ. Γιώργο Ανωμερίτη στα Κεντρικά Γραφεία του Ο.Λ.Π. Α.Ε. στην Ακτή Μιαούλη είχε πενταμελής διακομματική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία της Γερμανικής Βουλής με επικεφαλής τον Volkmar Vogel και μέλη τους: Reinhold Sendker (CDU/ CSU), Stephan Kuhn (Bundnis 90/ Die Grunen) και Herbert Behrens (Link).
Οι Γερμανοί βουλευτές μέλη της Επιτροπής Μεταφορών, Οικισμού και Αστικής Ανάπλασης έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το επενδυτικό πρόγραμμα του Ο.Λ.Π. και την Πολιτιστική Ακτή, συζήτησαν για το θεσμικό μοντέλο της λιμενικής βιομηχανίας και τις εξελίξεις του στην Ελλάδα, καθώς και τις συνεργασίες των συμβάσεων παραχωρήσεων με τρίτους.
Η ελληνική πλευρά, στην οποία συμμετείχαν και διευθυντικά στελέχη, ενημέρωσε τους γερμανούς βουλευτές για τις δυνατότητες επενδύσεων στον Ο.Λ.Π. Α.Ε. και στην ελληνική λιμενική βιομηχανία της οποίας το θεσμικό μοντέλο λειτουργίας θα πρέπει μέσα από μεταρρυθμίσεις να παραμείνει ευρωπαϊκό, χωρίς κρατικά ή ιδιωτικά μονοπώλια, σε ένα πλαίσιο υγιούς ανταγωνισμού. Παραχωρήσεις χωρίς επενδύσεις δεν είναι νοητές σε κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι, όπως συζητήθηκε και στην ESPO πρόσφατα.
Η ελληνική πλευρά ενημέρωσε επίσης τη διακομματική επιτροπή για θέματα θαλάσσιου τουρισμού και κρουαζιέρας, τονίζοντας την ασφάλεια και την ποιότητα υπηρεσιών στα ελληνικά λιμάνια.




marinews

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΝΟ ΤΕΛΙΚΑ

Τελικα δεν μπορει , μερικοι ειναι γραφτο να μην μπορουν να συνενοηθουν με ΤΙΠΟΤΑ.
 Που ειναι το δυσκολο ?
 Δεν ερχονται οι απο εκει απο εδω οπως οι απο εδω δεν μπορουν να πανε απο εκει.
 ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ? ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ?
 Δεν εχει να κανει με καμμια απαιτηση κανενος πρακτορειου για ΚΑΝΕΝΑ λογο. Ο πρακτορας ειναι για τα συμφεροντα της εταιριας που τον πληρωνει και εσεις ειστε για τα συμφεροντα του ΟΛΠ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΟΛΠ ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ. και οπως και να εχει δεν εχει ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ ο μεγαλος πελατης.
 Η ΕΥΘΥΝΗ δεν βαραινει αποκλειστικα τον εναν ,ο ενας παντα φαινεται αλλα, ακολουθει οδηγιες αλλων.
Βεβαια να σημειωσουμε εδω οτι μεσα σε μια εβδομαδα ειναι η δευτερη φορα που καποιος παιρνει το ΡΙΣΚΟ να ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ την αποψη του 2 οροφου στον ντοκο. Την τριτη φορα που θα αποφασισετε χωρις εμας για εμας θα αποφασισουμε και εμεις για εσας χωρις εσας και δεν θα ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ

Υ.Γ Ανοιξτε τον νομο και διαβαστε τον !Ειδικα τα sos ερχεται εξεταστικη !!

Πονηρά έργα

Το MSC FLORIANA δούλευε το πρωί στο ΣΕΜΠΟ και τελείωσε περίπου στις 2 το μεσημέρι.
Θα έπρεπε να το πάρουν τα ρυμουλκά να πάει στους γείτονες για φόρτωμα μόλις άδειαζε θέση στη ΣΕΠ.
Μέχρι εδώ όλα καλά
Αλλά το μεσημέρι δεν είχαμε ούτε μία πόστα στο ΣΕΜΠΟ οπότε δεν θα υπήρχαν και λιμενεργάτες για να λύσουν κάβους.Είπε λοιπόν  ο ηγούμενος στην πρωινή πόστα να περιμένει να το λύσει.Όταν όμως είδαν ότι θα καθυστερήσει να γίνει αυτή η δουλειά μας είπαν να φύγουμε και την καβολυσία θα την έκανε ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ που είχε ειδοποιηθεί από το πρακτορείο.

Στο δια ταύτα λοιπόν
Πριν δύο χρόνια όταν ήρθαμε στο καινούργιο ΣΕΜΠΟ με το lashing και μετά με την καβοδεσία κλείσαμε την πόρτα σε βδέλλες και τσούχτρες που γεμίζανε τις τσέπες τους αεριτζίδικα.
Ήρθαν λοιπόν οι οικονομολόγοι του χαλιφάτου να ξανανοίξουν την πόρτα για να μην πληρώσουν λίγα ευρώ για υπερωρίες.Και μην πείτε ότι έτυχε και δεν θα ξαναγίνει γιατί δεν το πιστεύω.
Όταν είπα να κάτσω μόνος μου να το λύσω χωρίς να πληρωθώ γιατί με κοίταζαν όλοι σαν ούφο;
Είναι αλήθεια ότι με 2 πόστες το πρωί και μία το βράδυ κάποιος (-οι) πήρε(-αν) υπερωρίες;

Χαιρετίσματα σε ευνούχους και οδαλίσκες.




Σημείωση  Το FLORIANA στις 16.10  έφυγε από το ΣΕΜΠΟ.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΠΘ




Προφανώς το πρόβλημα της εξόδου από την κρίση δεν είναι νομικό, ούτε καν κυρίως οικονομικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό. Από τη νομική άποψη, όμως, που παρουσιάζεται εδώ, τα πράγματα είναι απλά:
• Τα μνημόνια καθ' εαυτά δεν αποτελούν διεθνείς συμβάσεις. Συνεπώς από αυτά δεν απορρέουν διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ούτε η εφαρμοστική τους νομοθεσία έχει τυπική ισχύ ανώτερη από τον κοινό νόμο.

• Ούτε από τις δανειακές συμβάσεις απορρέουν δεσμεύσεις με υπερνομοθετική ισχύ, εφόσον αυτές δεν έχουν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με νέο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία καμιάς σύμβασης.
Ειδικότερα:
-Η θέση περί της πολιτικής και όχι νομικής φύσης των μνημονίων έγινε, ορθά, δεκτή από την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 668/2012. Άλλωστε, το ίδιο το μνημόνιο χαρακτηρίζεται από το νόμο ως «σχέδιο προγράμματος», ενώ στο κείμενο του αυτοπροσδιορίζεται ως «σχέδιο δράσης».
-Περαιτέρω, και οι δύο Δανειακές Συμβάσεις (του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου) έπρεπε να κυρωθούν από τη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος. Παρόλα αυτά –και ανεξαρτήτως του ζητήματος της ανάγκης ύπαρξης αυξημένης ή όχι πλειοψηφίας για αυτό- καμιά από τις δύο δεν κυρώθηκε σύμφωνα με το Σύνταγμα. Η πρώτη κατατέθηκε προς κύρωση το Μάιο του 2010, αλλά μετά αποσύρθηκε, η δεύτερη εγκρίθηκε από τη Βουλή δύο φορές ως σχέδιο, μία φορά ως παράρτημα του ν. 4046/2012, και μία ως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Ουδέποτε όμως ήρθε για κύρωση στη Βουλή μετά την υπογραφή της.
Οι εν λόγω συμβάσεις, εάν είχαν κυρωθεί συνταγματικά, θα θέσπιζαν διεθνείς υποχρεώσεις σε βάρος της χώρας, με τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο, σε αντίθεση με τον μη δεσμευτικό χαρακτήρα των μνημονίων. Εφόσον αυτό όμως δεν συνέβη, δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο για μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ανατρέψει τα μνημονιακά μέτρα. Μάλιστα, για μερικά από αυτά, όπως, π.χ. για την κατάργηση των πρόσφατων ρυθμίσεων για τη μετενέργεια, που διαλύουν το εργατικό δίκαιο και τη συλλογική αυτονομία, δεν απαιτείται καν τυπικός νόμος, αλλά αρκεί απλή Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι δανειστές μας ενδέχεται να καταγγείλουν από την δική τους μεριά τις δανειακές συμβάσεις, επικαλούμενοι ως λόγο καταγγελίας την κατάργηση των μνημονιακών ρυθμίσεων. Τούτο δεν θα σημαίνει την έξοδο της χώρας από το Ευρώ, που είναι νομικά αδύνατη, εφόσον δεν υπάρχει παρόμοια πρόβλεψη στις Συνθήκες. Θα συνεπάγεται, όμως, την διακοπή της χρηματοδότησης, πράγμα που δεν θα είναι χωρίς συνέπειες για τη χώρα, ενόψει του πρωτογενούς ελλείμματος που ακόμη αντιμετωπίζει.
Καθόλου δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι οι δανειστές μας θα επιλέξουν τη ρήξη. Και αυτό γιατί τότε θα είναι ελεύθερος ο δρόμος για την ενεργοποίηση του βασικού όπλου που έχει η χώρα μας βάσει του διεθνούς δικαίου: Να επικαλεστεί «κατάσταση ανάγκης» για να διακόψει την πληρωμή του χρέους. Σύμφωνα με γενική αρχή του δικαίου (σύμφωνα και με σχέδιο σύμβασης για την Ευθύνη των Κρατών που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2001) τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν παρόμοιο λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, όταν αδυνατούν να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στις βασικές κοινωνικές τους λειτουργίες και στην ικανοποίηση των δανειστών τους.
Συνεπώς, αντίθετα με το κλίμα φόβου που καλλιεργούν τα φερέφωνα του κόμματος του μνημονίου, η υποταγή δεν αποτελεί μονόδρομο.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ

Περαστικά και ευτυχώς δεν είχαμε χειρότερα.




3-6-2012

Παράκληση -προειδοποίηση στους διάφορους ξερόλες

Αν δεν ξέρετε βουλώστε το και μην λέτε παπαριές γιατί χτες ο γενίτσαρος άκουσε μόνο γαλλικά.Την επόμενη θα πέσουνε και φάπες

Σεβασμός και φερμουάρ στο βρωμόστομα.

Ασκήσεις ετοιμότητας

Αφού κάποιοι ευνούχοι και οδαλίσκες αρέσκονται σε ασκήσεις επί χάρτου ίσως για να δουν  τα αντανακλαστικά μας ας είναι έτοιμοι όλοι οι διαπλεκόμενοι και για την συνέχεια.

Καλό ΣΚΔ και καλό μήνα.

-Μόνο ο Άκης, κ. Αθανασίου;

-Αλήθεια κ. Αθανασίου, που είσαστε όλα αυτά τα χρόνια;

Δεν είχατε ακούσει τίποτε για το σκάνδαλο με τις μίζες στα Εξοπλιστικά; Μόνο ο Άκης εμπλέκεται κ. Αθανασίου; Μήπως πήρε το αυτί σας για κάποιο σκάνδαλο Siemens την διαλεύκανση του οποίου είχε αναλάβει ο συνάδελφός σας κ. Νίκος Ζαγοριανός ο οποίος άφησε να πετάξουν στην ελευθερία, έναν μετά τον άλλον, τους κ.κ  Χριστοφοράκο, Καραβέλα, Γιουνγκ και πολλούς άλλους; Είχατε ακούσει κ. Αθανασίου κάτι σχετικό με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Mήπως ζητήσατε τον καυτό φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων, το περίφημο C4i, τις μερακλίδικες αναθέσεις του ΟΠΑΠ;
Μήπως ερευνήσατε ποτέ το όργιο υπερτιμολογήσεων στα φάρμακα και στις προμήθειες των νοσοκομείων; Μήπως η Δικαιοσύνη τσίμπησε- στη διάρκεια 4 δεκαετιών- έστω και έναν  μεγαλοδιαπλεκόμενο αν εξαιρέσει κανείς τον Κοσκωτά; Μήπως αγαπητέ κ. Αθανασίου, η Δικαιοσύνη ζήτησε να ελεχθεί διεξοδικά και επισταμένα το πόθεν έσχες ενός εκάστου από όλους όσους διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί,  Γενικοί Γραμματείς υπουργείων και πάει λέγοντας; Μήπως η Δικαιοσύνη έκανε το ίδιο και με τους λειτουργούς της;
 Υ.Γ>  «Και μες σε καπνούς και σε βρισιές…»,  ήλθε η κ. Μπακογιάννη να σας γκρεμίσει από το βάθρο της τιμητικής πρώτης θέσης  στην δεύτερη θέση που όσο νάναι κι αυτή τιμητική είναι.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ  


 kourdistoportocali