Του Νίκου Κουφάκου
Ίσως είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί τον τελευταίο καιρό στο λιμάνι, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μιλάμε για την περιβόητη ανάπτυξη. Την ακούμε, αλλά δεν την βλέπουμε και πλέον δεν προκαλεί γέλια, αλλά κλάματα.
Η κυβερνητική “καραμέλα” για τους ξένους επενδυτές τείνει να καταντήσει ταυτόσημη της έννοιας «Αλβανός τουρίστας»! Η επίκλησή της ανάπτυξης από την τρικομματική κυβέρνηση, ως κάτι αναμενόμενο προς τα τέλη του τρέχοντος έτους, προκαλεί μόνο θυμηδία.
Άραγε, τι αλλάζει στην Ελλάδα, ώστε να δικαιολογούνται έστω και ψήγματα προσδοκιών για οικονομική ανάπτυξη και έξοδο από το θεοσκότεινο τούνελ της ύφεσης στο ορατό μέλλον; Μήπως προβλέπεται εγκατάλειψη της γραμμής της άτεγκτης λιτότητας, για να αναστηθεί η κατανάλωση, με χρήμα στην αγορά; Μήπως υλοποιούνται ή δρομολογούνται λίγες έστω επενδύσεις; Μήπως φαίνονται σημάδια ανάπτυξης σε κάποιο τομέα ή περιοχή;
Όχι βέβαια. Όσο για την πολυδιαφημισμένη άνθηση του τουρισμού κρατήστε μικρό καλάθι. Τα στοιχεία δείχνουν μείωση των τουριστικών αφίξεων. Όμως ακόμη και μικρή αριθμητική αύξηση τουριστών να καταγραφεί φέτος το καλοκαίρι το οικονομικό όφελος δεν θα έχει ιδιαίτερη αξία. Αρκεί να σκεφτείτε ότι μεγάλο μέρος των πλούσιων Δυτικοευρωπαίων και Αμερικάνων τουριστών έχει αντικατασταθεί από Σέρβους, Ρουμάνους, Σκοπιανούς, άντε και Ρώσους, πράγμα που παραπέμπει σε μικρούς τζίρους.
Αν δούμε τα επίσημα στοιχεία για την κρουαζιέρα μετά από την πλήρη άρση του καμποτάζ, τότε θα διαπιστώσουμε πως παρά τους πανηγυρισμούς των κυβερνητικών παραγόντων καταγράφεται μείωση της τάξεως περί του 20% τόσο σε αριθμό των κρουαζιερόπλοιων, όσο και στις αφίξεις των τουριστών.
Ανάλογη είναι η εικόνα και στο λιμάνι του Πειραιά. Μπορεί κατά καιρούς να διαβάζουμε για τα εντυπωσιακά νούμερα των Κινέζων της COSCO, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η επένδυση των Κινέζων δεν έχει προσφέρει σχεδόν τίποτα. Τουλάχιστον στο κρίσιμο επίπεδο της απασχόλησης με την ανεργία να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού.
Οι Κινέζοι μιλούσαν για 1000 νέες θέσεις εργασίας. Μέχρι τώρα δεν απασχολούν ούτε τους μισούς με μισθούς ψίχουλα στις εγκαταστάσεις της ΣΕΠ.
Το ίδιο διάστημα -από το 2010 έως σήμερα- έχουν αποχωρίσει 530 εργαζόμενοι από τον ΟΛΠ χωρίς να έχει γίνει καμία νέα πρόσληψη, ενώ έχουν μειωθεί σημαντικά οι αποδοχές στον Οργανισμό.
Με τα ευχολόγια της κυβέρνησης, τον επικοινωνιακό εξωραϊσμό της κατάστασης και τα παρακάλια προς όποιο ξένο επιχειρηματία περάσει από τη χώρα (οι περισσότεροι επιδιώκουν μόνο να αρπάξουν κοψοχρονιά κάποιο κρατικό φιλέτο) η ανάπτυξη δεν έρχεται. Αφήστε που το όλο σκηνικό θυμίζει πλέον τον ινδιάνο μάγο να χορεύει, ζητώντας από τα πνεύματα να στείλουν βροχή!
Χρειάζεται στρατηγικό σχέδιο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Τέτοιο η κυβέρνηση δεν διαθέτει, ούτε ενδιαφέρεται να εκπονήσει και αρκείται στη διεκπεραίωση των μνημονίων που βαθαίνουν την ύφεση και οδηγούν σε 3.000 νέους ανέργους την ημέρα.
Έτσι ρωτάμε:
Ποια ανάπτυξη; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Pireas2Day
Ίσως είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί τον τελευταίο καιρό στο λιμάνι, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μιλάμε για την περιβόητη ανάπτυξη. Την ακούμε, αλλά δεν την βλέπουμε και πλέον δεν προκαλεί γέλια, αλλά κλάματα.
Η κυβερνητική “καραμέλα” για τους ξένους επενδυτές τείνει να καταντήσει ταυτόσημη της έννοιας «Αλβανός τουρίστας»! Η επίκλησή της ανάπτυξης από την τρικομματική κυβέρνηση, ως κάτι αναμενόμενο προς τα τέλη του τρέχοντος έτους, προκαλεί μόνο θυμηδία.
Άραγε, τι αλλάζει στην Ελλάδα, ώστε να δικαιολογούνται έστω και ψήγματα προσδοκιών για οικονομική ανάπτυξη και έξοδο από το θεοσκότεινο τούνελ της ύφεσης στο ορατό μέλλον; Μήπως προβλέπεται εγκατάλειψη της γραμμής της άτεγκτης λιτότητας, για να αναστηθεί η κατανάλωση, με χρήμα στην αγορά; Μήπως υλοποιούνται ή δρομολογούνται λίγες έστω επενδύσεις; Μήπως φαίνονται σημάδια ανάπτυξης σε κάποιο τομέα ή περιοχή;
Όχι βέβαια. Όσο για την πολυδιαφημισμένη άνθηση του τουρισμού κρατήστε μικρό καλάθι. Τα στοιχεία δείχνουν μείωση των τουριστικών αφίξεων. Όμως ακόμη και μικρή αριθμητική αύξηση τουριστών να καταγραφεί φέτος το καλοκαίρι το οικονομικό όφελος δεν θα έχει ιδιαίτερη αξία. Αρκεί να σκεφτείτε ότι μεγάλο μέρος των πλούσιων Δυτικοευρωπαίων και Αμερικάνων τουριστών έχει αντικατασταθεί από Σέρβους, Ρουμάνους, Σκοπιανούς, άντε και Ρώσους, πράγμα που παραπέμπει σε μικρούς τζίρους.
Αν δούμε τα επίσημα στοιχεία για την κρουαζιέρα μετά από την πλήρη άρση του καμποτάζ, τότε θα διαπιστώσουμε πως παρά τους πανηγυρισμούς των κυβερνητικών παραγόντων καταγράφεται μείωση της τάξεως περί του 20% τόσο σε αριθμό των κρουαζιερόπλοιων, όσο και στις αφίξεις των τουριστών.
Ανάλογη είναι η εικόνα και στο λιμάνι του Πειραιά. Μπορεί κατά καιρούς να διαβάζουμε για τα εντυπωσιακά νούμερα των Κινέζων της COSCO, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η επένδυση των Κινέζων δεν έχει προσφέρει σχεδόν τίποτα. Τουλάχιστον στο κρίσιμο επίπεδο της απασχόλησης με την ανεργία να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού.
Οι Κινέζοι μιλούσαν για 1000 νέες θέσεις εργασίας. Μέχρι τώρα δεν απασχολούν ούτε τους μισούς με μισθούς ψίχουλα στις εγκαταστάσεις της ΣΕΠ.
Το ίδιο διάστημα -από το 2010 έως σήμερα- έχουν αποχωρίσει 530 εργαζόμενοι από τον ΟΛΠ χωρίς να έχει γίνει καμία νέα πρόσληψη, ενώ έχουν μειωθεί σημαντικά οι αποδοχές στον Οργανισμό.
Με τα ευχολόγια της κυβέρνησης, τον επικοινωνιακό εξωραϊσμό της κατάστασης και τα παρακάλια προς όποιο ξένο επιχειρηματία περάσει από τη χώρα (οι περισσότεροι επιδιώκουν μόνο να αρπάξουν κοψοχρονιά κάποιο κρατικό φιλέτο) η ανάπτυξη δεν έρχεται. Αφήστε που το όλο σκηνικό θυμίζει πλέον τον ινδιάνο μάγο να χορεύει, ζητώντας από τα πνεύματα να στείλουν βροχή!
Χρειάζεται στρατηγικό σχέδιο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Τέτοιο η κυβέρνηση δεν διαθέτει, ούτε ενδιαφέρεται να εκπονήσει και αρκείται στη διεκπεραίωση των μνημονίων που βαθαίνουν την ύφεση και οδηγούν σε 3.000 νέους ανέργους την ημέρα.
Έτσι ρωτάμε:
Ποια ανάπτυξη; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Pireas2Day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου