Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

πικρες αληθειες

"Κανείς δεν θα σου κατσικωθεί στο σβέρκο, αν πρώτα εσύ δεν σκύψεις από μόνος σου το κεφάλι!!!"



Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ


Ένα "τσούρμο" νεαρών υποψηφίων εργαζομένων καταφθάνει στην ακτή Τσελέπη...
Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αναζητώντας μια ελπίδα για το εργασιακό αύριο, γεμάτοι όνειρα για ένα ελπιδοφόρο μέλλον, ακούν με προσοχή τους ομιλητές που τους καλωσορίζουν δίνοντας την εικόνα μιας πανίσχυρης εργατικής συναδελφοσύνης!!!
Μας μεταδίδουν την εικόνα μιας αγριεμένης θάλασσας (....η κυβέρνηση) να σφυροκοπά χωρίς έλεος ένα άτρωτο βράχο (.....οι εργαζόμενοι), θέλοντας να τον παρασύρουν σε έναν απύθμενο πάτο!!!
Ο λόγος;; Μα φυσικά η κάμψη μιας αντίστασης που καθιέρωσαν μετά τη χούντα της επταετίας οι πρόγονοί μας, στήνοντας με το αίμα τους βράχο-βράχο τα ατέλειωτα σημερινά χιλιόμετρα ενός λιμανιού που σήμερα μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε πρόκληση παγκόσμιας εμβέλειας!!!
Αυτοί που τότε έβαζαν το θεμέλιο λίθο με την πλάτη τους, τον ιδρώτα τους, το αίμα τους είχαν πάντοτε την εκάστοτε πολιτική εξουσία να προσπαθεί να κατασπαράξει και να καπηλευθεί ότι με τον ιδρώτα των εργαζομένων χτιζόταν!!!
Χωρίς διοικητικές γνώσεις, χωρίς γραμματικές γνώσεις, χωρίς την τεχνογνωσία της νέας τεχνολογίας, χωρίς οικονομική στήριξη από την εκτελεστική εξουσία, χωρίς να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς, με μοναδικό όπλο το όραμα για ένα λιμάνι παγκόσμιας εμβέλειας και την ανάγκη να προσφέρουν ένα αξιοπρεπές κομμάτι ψωμί στις οικογένειές τους, στηριζόμενοι στην συναδελφοσύνη και βρίσκοντας απάγκιο για 5 λεπτά ξεκούρασης στα παγωμένα αμπάρια των πλοίων-ψηγείων, κατάφεραν να στήσουν ένα λιμάνι πρότυπο και αξιοζήλευτο σε κάθε χώρα!!!
Οι επιθέσεις των κυβερνήσεων -κατά τα λεγόμενα των παλαιότερων- ήταν πάντα με στόχο το ξεπούλημα του μόχθου και του ιδρώτα των τότε εργαζομένων.
Παρόλα αυτά ΆΝΤΕΞΑΝ μέχρι τότε παραδίδοντας τη σκυτάλη σε μας, στην καινούρια γενιά εργαζομένων, με μόρφωση, με στόχους, με παιδεία και αγωγή, με πείνα δημιουργικότητας δίνοντας μας ως κληρονομική παρακαταθήκη τους αγώνες τους!!!
Ποιοι ήταν αυτοί οι περίφημοι αγώνες τους άραγε;;;
Σύμφωνα με την εξιστόρηση των παλαιότερων, μετά από τον ανελέητο ζυγό της χούντας και τη μετέπειτα διακυβέρνηση από τον τότε Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή (αλήθεια τι μεγάλη σύμπτωση!!!!) το 1977, διεκδικώντας ένα κομμάτι ψωμί ΆΝΤΕΞΑΝ μετά από ένα μήνα συνεχούς απεργίας καθηλωμένοι στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, κατάφεραν να ανατρέψουν την πολιτική Καραμανλή στα ζητήματα Λιμένων!!!
Και τότε η πολιτική βούληση ήταν η αποκρατικοποίηση!!!
Απεργοσπαστικός μηχανισμός και τότε ήταν η πρόσληψη νέων, δημιουργώντας μια νέα τάξη εργαζομένων τους "ελεύθερους εργάτες"!!!
Ποια είναι όμως η έννοια του "ελεύθερου εργάτη";;;
Σύμφωνα με τον κανονισμό λιμενεργατών ο ελεύθερος εργάτης έπαιρνε ψίχουλα ώς αμοιβή και ήταν διαθέσιμος ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΏΡΕΣ ΤΟΥ 24άωρου, ανά πάσα στιγμή τον χρειαζόταν ο ΟΛΠ!!!
Αν είχε δουλειά να του δώσουν στην πρωινή ή απογευματινή ή νυχτερινή βάρδια θα πληρωνόταν, διαφορετικά θα ξαναπήγαινε την επόμενη μέρα το πρωί για να του πούνε να κατεβεί απόγευμα επειδή δεν είχαν δουλειά να του δώσουν και το απόγευμα να τον παραπέμψουν στη νύχτα αναζητώντας ένα μεροκάματο!!!!
Οι καταθέσεις των παλαιότερων μιλάνε για 5 με 7 μεροκάματα το μήνα!!!
Πραγματικός Εργατικός Μεσαίωνας με τελείως απάνθρωπες συνθήκες και πλήρη καταπάτηση κάθε αξιοπρέπειας!!!!

Κι όμως ΆΝΤΕΞΑΝ!!!!
Αυτή την κληρονομιά μας άφησαν οι προγενέστεροι εργαζόμενοι!!!
Εκείνο που δεν μας είπαν είναι πως η ιστορία θα ξαναεπαναληφθεί!!!!
Κάποιος άλλος, μεταγενέστερος Κωνσταντίνος Καραμανλής το 2009 θα καταφέρει με νόμο να απαλλοτριώσει ότι δεν κατάφερε ο πρόγονός του!!!!



το πηρα απο το blog του βασιλη

ευχαριστω βασιλη

Δεν υπάρχουν σχόλια: