Λιμενεργάτες ανειδίκευτοι με «οικειοθελή» απασχόληση

Η Cosco ξεσηκώνει τη διεθνή των λιμενεργατών
Του Γιώργου Κατερίνη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις «δεν μπορούν να κλείνουν τα μάτια μπροστά στη συνεχή και κατάφωρη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων». Αυτή είναι η εκτίμηση του Διεθνούς Συμβουλίου Λιμενεργατών (IDC) για τις επικρατούσες συνθήκες στο τμήμα του λιμανιού του Πειραιά, όπου έχει εγκατασταθεί η Cosco.
Η διεθνής συνδικαλιστική οργάνωση εκτίμησε ως ιδιαίτερα επικίνδυνη «την εισαγωγή απορρυθμισμένων εργασιακών σχέσεων σε ευρωπαϊκό έδαφος» και συγκάλεσε συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ζώνης του IDC στον Πειραιά στις 16 Σεπτεμβρίου 2010.
Οι αντιπροσωπείες από 100 ευρωπαϊκά λιμάνια κατέληξαν σε ένα ιδιαίτερα σκληρό κείμενο, το οποίο μάλιστα κατέθεσε και στη Βουλή ως ερώτηση ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας. Η άρνηση μέχρι σήμερα της Cosco να δεχτεί αντιπροσωπεία της IDC και η ουσιαστική απαγόρευση του συνδικαλισμού στη νέα εταιρία, είναι ενδεικτική της κατάστασης. Στον προβλήτα 2 που έχει αναλάβει με την αποικιοκρατική σύμβαση η Cosco μέσω της θυγατρικής της ΣΕΠ Α.Ε., έχει επιβληθεί ένα καθεστώς που όμοιό του δεν υπάρχει σε κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι. Λίγοι εργαζόμενοι έχουν προσληφθεί από την ΣΕΠ, ενώ οι περισσότεροι απασχολούνται σε εργολάβους οι οποίοι μισθώνονται από την εταιρία Διακίνησις.

Εργαζόμενοι παντός καιρού
Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα σημεία από τη σύμβαση που υποχρεώνονται να υπογράφουν οι εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις του προβλήτα 2. Όλοι προσλαμβάνονται ως «ανειδίκευτοι», πουθενά δεν υπάρχει μνεία της ειδικής εργασίας που απαιτείται στο λιμάνι. Αντικείμενο εργασίας τους τα… πάντα, αφού «κάθε απασχόληση σε εργασία που θεωρείται συναφής μ’ αυτήν, όπως αυτή εξειδικεύεται εκάστοτε από τα αρμόδια όργανα της εργοδότριας εταιρίας δεν θεωρείται πρόσθετη εργασία». Επίσης οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να παρέχουν εργασία «προς οποιαδήποτε σημερινή ή μελλοντική συγγενική ή θυγατρική προς τον εργοδότη του εταιρία ή κοινοπραξία ή όποιο άλλο συνεργαζόμενο μ’ αυτή με οιαδήποτε συμβατική σχέση». Και φυσικά ο τόπος εργασίας είναι οι εγκαταστάσεις στο Ικόνιο Ν. ΣΕΜΠΟ, αλλά και οπουδήποτε αλλού λειτουργεί ή θα λειτουργήσει η εταιρία γραφείο ή εκμετάλλευση!
Το ωράριο εργασίας, ορίζεται μεν οκτάωρο και πενθήμερο, αλλά στη σύμβαση υπάρχει όρος ότι η υπέρβασή του γίνεται με προηγούμενη έγγραφη έγκριση, «άλλως λογίζεται ως οικειοθελής παραδοχή η παραμονή στην εργασία»!
Όσο για τις αποδοχές, ορίζεται ημερομίσθιο 40 ευρώ μικτά, με τον εξής όρο: Επειδή το ποσόν αυτό θεωρείται ανώτερο από τις κατώτερες αμοιβές των συλλογικών συμβάσεων, θεωρείται ότι περιέχει και οποιασδήποτε φύσης επιδόματα και κάθε πρόσθετη αμοιβή, δηλαδή, τυχόν νυχτερινής εργασίας, αμοιβή Κυριακών και αργιών, υπερεργασίας, εκτός έδρας κ.λπ.
Με λίγα λόγια ο εργαζόμενος εργάζεται με 40 ευρώ την ημέρα, είτε ενιαία, είτε σπαστά, είτε Κυριακές, είτε αργίες, είτε νύχτα, είτε σε άλλο τόπο και με άλλο αντικείμενο.

Αρνητικά αποτελέσματα για όλο το λιμάνι
Μιλώντας στο Δρόμο ο Νίκος Γεωργίου, γραμματέας της Ένωσης Λιμενεργατών Πειραιά, περιγράφει πώς η εγκατάσταση της κινεζικής εταιρίας στο λιμάνι έχει σημάνει μείωση του αντικειμένου εργασίας για τους υπάρχοντες λιμενεργάτες, αλλά δεν έχει κερδίσει ούτε η εμπορική κίνηση από τους νέους ιδιοκτήτες. Είναι χαρακτηριστικό, όπως μας λέει, ότι από τον Ιούνιο που έγινε η μεταφορά στο νέο προβλήτα και διαχωρίστηκε πλέον η λειτουργία των δυο εταιριών, υπάρχει ενδιαφέρον από το μεγαλύτερο χρήστη του λιμανιού την MSC να κάνει το λιμάνι «λιμάνι αναφοράς», από όπου θα κάνει όλες τις μεταφορτώσεις της, αλλά μετά από πιθανές παρεμβάσεις δεν προχωρά σε σύμβαση.
«Αυτή η κατάσταση που έχει επιβληθεί στον προβλήτα 2, δημιουργεί ασφυκτική κατάσταση σε όλο τον Πειραιά», μας λέει ο κ. Γεωργίου και εξηγεί: «Η Cosco έχει ρίξει το κόστος συμπιέζοντας τα εργασιακά. Ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί στη βάση μιας καλύτερης ή ταχύτερης παροχής υπηρεσιών. Ο ΟΛΠ πλέον έρχεται να αντιμετωπίσει έναν ανταγωνισμό που στηρίζεται στο εντελώς ισοπεδωμένο εργασιακό κόστος». Ρωτήσαμε τον κ. Γεωργίου πώς σκοπεύουν να παρέμβουν σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Όπως μας είπε, «σε τέτοιας στρατηγικής σημασίας έργα θα έπρεπε να παρεμβαίνουν οι ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά». Πάντως, στη συνάντηση των ευρωπαίων λιμενεργατών, υπήρξαν τοποθετήσεις για δραστικά μέτρα κατά της Cosco, ακόμα και με εμπάργκο σε πλοία της, ή σε φορτία φορτωμένα από τις εγκαταστάσεις της. Γιατί, όπως γράφει στην ανακοίνωσή της η IDC, η συμφωνία παραχώρησης του προβλήτα 2 «αποτελεί μία παγκόσμια στρατηγική που εκπορεύεται από την πλέον επιθετική καπιταλιστική αντίληψη».
Αναδημοσίευση από το «Δρόμο της Αριστεράς» Σάββατο 9 Οκτώβρη 2010