Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

https://scontent-vie1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/10417679_887225781314794_1467732721965846919_n.jpg?oh=b37175d16d64ec5230b81d2de1dced85&oe=5620D2C1

13 σχόλια:

Τσαλήμογλου Γιάννης είπε...

Αγαπητοί συνάδελφοι η χθεσινή συνέλευση ήταν επιτυχής απο ολους τους κλάδους και φορείς.Αυτός που έλαμψε δια της απουσίας του ηταν ο πρώτος ομιλητής και πρόεδρος της ένωσης λιμενεργατών όπως και ολο το υπόλοιπο Δ.Σ της ένωσης.Γιατί δεν υπήρξε καμιά συμμετοχή στο επίσημο κάλεσμα του Συντονισμού απο τα σωματεία του ΟΛΠ και τα πέντε?Κατα τα αλλα αγωνιζόμαστε συνάδελφοι!!!
Τσαλίμ

CooLis είπε...

Ένα από τα συμπτώματα της κοινωνικής νοσηρότητας, είναι η απάθεια.
Είναι η αρρώστια εκείνη που στερεί την δυνατότητα για συμμετοχή, για δημιουργία και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο.

Σε καταστάσεις γενικευμένης απάθειας, οι άνθρωποι απομακρύνονται από τις καταστάσεις που τους αφορούν, αισθανόμενοι ανήμποροι να παρέμβουν. Έτσι, φτάνουν στο σημείο να νιώθουν κουρασμένοι για την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας, προτιμώντας να εμπιστευτούν στα χέρια άλλων την ευθύνη. Αυτή η κατάσταση αφαιρεί οποιαδήποτε διάθεση για αλλαγή και για νέες αξίες. Ουσιαστικά από πιθανοί οραματιστές, οι άνθρωποι μεταλλάσσονται σε όντα εσωστρεφή και εγωπαθή, σε πολίτες “της τάξης και της ασφάλειας”.

Οι οικονομικοπολιτικές συνθήκες δεν είναι η μόνη ανάγνωση για αυτή την παθογένεια. Οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από το ίδιο το σύστημα. Έχουν προσκολληθεί στις αξίες του, στο χρήμα, έχουν εκπαιδευτεί να ακολουθούν κι όχι να ηγούνται. Έχασαν το πάθος τους, τον ενθουσιασμό, έπαψαν να θέλουν την υπέρβαση, την θέωση. Όχι όμως εκείνο το συναίσθημα αλαζονείας και ξιπασμού που φέρνει ο πλουτισμός. Αλλά ο στόχος που ξεπερνά τα στενά όρια του στείρου ατομικισμού και που ποθεί την ελευθερία και την αυτονομία. Είναι εκείνο το προσωπικό “συμφέρον” που ευννοεί όμως και το σύνολο.

Το πάθος είναι απαραίτητο για την δημιουργικότητα. Η πολιτική πάλι, χρειάζεται το πάθος για τον οραματισμό μιας καλύτερης κοινωνίας. Πολιτική όμως που δεν γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων, με κουστουμαρισμένους υπαλλήλους των trusts, αλλά πολιτική ως εργαλείο βελτίωσης των συνθηκών ζωής.

Η απάθεια επίσης, δεν ευνοεί την αμφισβήτηση. Ας πούμε πως είναι το ναρκωτικό της συνείδησης, η λάσπη που θάβει την κριτική προς τις δομές και την άρχουσα τάξη. Είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη οποιασδήποτε ριζοσπαστικής σκέψης. Αν πιστεύεις τυφλά στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να θες να το αλλάξεις. Αντιθέτως, η αμφισβήτηση θέτει τις προϋποθέσεις για να αγαπήσεις κάτι νέο.

Γιατί όμως οι άνθρωποι δεν θέλουν να έχουν την ζωή τους στα χέρια τους και εμπιστεύονται κάθε επαγγελματία πολιτικό; Γιατί τα θέματα που τους ενδιαφέρουν δεν γίνονται αντικείμενο άξιο προς υπεράσπιση και αντίθετα τα παρατάνε στις ορέξεις άλλων με διαφορετικά συμφέροντα; Πολλώ δε μάλλον να τους επιβραβεύουν και να εγκρίνουν τις τακτικές τους; Είναι ο άνθρωπος πλάσμα που ρέπει προς την εθελοδουλία; Γιατί δίνει ξανά και ξανά ψήφο εμπιστοσύνης σε ψυχανώμαλους;

Στην καπιταλιστική κοινωνία, οι αγνές επιθυμίες και το πάθος (όχι η εμμονή ν’ αγοράσω 40″ οθόνη) καταπνίγονται και είναι μέρος του εξουσιαστικού παιχνιδιού. Ποινικοποιούνται -ακόμη χειρότερα- ή καλουπώνονται σε ακίνδυνες απομιμήσεις. Διοχετεύονται δηλ. σε καταναλωτικά πρότυπα, σε life style και σε παρατάξεις. Ψεύτικες ανάγκες και αρνητικά συναισθήματα όπως ο φανατισμός και ο οπαδισμός, ουσιαστικά γεμίζουν τον άνθρωπο, αναπληρώνοντας το κενό που άφησε το ξερίζωμα του πάθους για την Ελευθερία.

Ταυτόχρονα, καλλιεργούνται memes θυματοποίησης και “θυσίας” των επιθυμιών. Εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να παίξουν ρόλους που να ταιριάζουν στο σύστημα, πετώντας την διάθεσή τους για αλλαγές. Δεν είναι δύσκολο να παρατηρήσει κανείς, ότι πιο εύκολα πείθεται κανείς να παλέψει για να εξασφαλίσει π.χ. καλύτερο μεροκάματο, από το να κερδίσει την θέση του να διαμορφώνει καταστάσεις.

Η απάθεια οδηγεί λοιπόν στον θάνατο, γιατί δεν υπόσχεται καμία βελτίωση, κανένα μέλλον και καμία εναλλακτική. Αποτελεί συστατικό χρήσιμο για μια εξουσία, καθώς φτιάχνει ορδές υπηκόων, που όχι μόνο δεν θα της εναντιωθούν, αλλά θα φτάσουν στο σημείο να την υπερασπιστούν.

Αδειάζοντας το άτομο από πάθος, το οδηγούν στην αναμόρφωσή του, γεμίζοντάς το με τα πάθη που εγκρίνει το σύστημα. Έτσι η απάθεια είναι μια κατάσταση κανονικότητας, που “σπάει” μόνο όταν χάσεις το αμαξάκι σου, την δουλίτσα σου και το ψυγείο σου.

Unknown είπε...

Κατ αρχή να σε ενημερώσω συνάδελφε με το πρώτο σχόλιο ότι πρώτος ομιλητής μπήκα στην ανακοίνωση χωρίς να το ξέρω γιατί η κανονική πρόσκληση έγινε σε άλλον που αρνήθηκε και κάποιοι φαίνεται μας θεωρούν δεδομένους.Δεύτερον ο συγκεκριμένος "συντονισμός" που και καλά έχει δημιουργηθεί για να "υπερασπίσει" τα δικαιώματα των εργαζομένων καθοδηγείται από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο "ΣΕΚ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΝΑΡ και λοιπούς συγγενείς.Δεν κατάλαβα λοιπόν το ερώτημα ! Κάθε φορά που θα μαζεύονται "κάποιοι" που χρησιμοποιούν τα σωματεία για να προβάλλουν τη θέση τους και να εδραιώσουν την ύπαρξη τους θα πρέπει να σερνόμαστε πίσω τους ; Εγώ προσωπικά (και λέω προσωπικά γιατί κάνεις προσωπική αναφορά σε μένα ) δεν είμαι διατεθειμένος να παίξω αυτό το παιχνίδι. Καθημερινά γίνονται χιλιάδες τέτοιες συσκέψεις κ από διάφορους χώρους και πολιτικούς και συνδικαλιστικούς όπως και από φορείς.
Απορώ όμως πως δεν μπήκες ΕΣΥ ομιλητής που εκφράζεσαι και πολιτικά από τον χώρο αυτό και ήσουν και υποψήφιος μάλιστα ! Για ποιόν ακριβώς λόγο θα έπρεπε να ήμουνα εγώ ; Και φυσικά την συγκεκριμένη μέρα και ώρα ( Γεν. Συνέλευση ΟΛΠ και μετά το απόγευμα ΔΣ ΟΛΠ ) ήμουν εκεί που με εντολή των συναδέλφων έπρεπε να είμαι για να υπερασπιστώ το κυρίαρχο θέμα της Συλλογικής μας Σύμβασης ! Θεωρώ και υποστηρίζω ακράδαντα τη θέση μου και αυτό που έκανα την συγκεκριμένη μέρα και ώρα.Αυτά για το αληθές της όλης υπόθεσης.
ΥΓ. τον Γκαίμπελς πολλοί εμίσησαν την τακτική του όμως βλέπω την υιοθετούν πολλοί

Τσαλήμογλου Γιάννης είπε...

Και για κάθε ενδιαφερόμενο εργατοπατέρα αντιπαραθέτω αυτό...
Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε,πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

Δ.Σολωμός

Unknown είπε...

Νίκο δεν θέλω να κάνω καμια αντιπαράθεση ηλεκτρονικά μαζί σου, αλλά δεν είναι σωστό να λέγονται πράγματα που δεν ισχύουν. Απο την πρώτη στιγμή που είπαμε σαν συντονισμός οτι θα πραγματοποιήσουμε εκδήλωση για την υπεράσπιση του ΟΛΠ, σου πρότεινα να είσαι ομιλητής. Να σου θυμίσω ότι ήταν την ημέρα που έγινε η σύσκεψη στα γραφεία του ΟΛΠ με τους μαζικούς φορείς που ορνανωσε η Ενωση Λιμενεργατών με την ΟΜΥΛΕ. Πρότεινα σε εσένα μονάχα (και όχι σε κάποιον άλλο, που όπως αφήνεις να εννοηθεί μου αρνήθηκε) γιατί σε ξέρω απο το 2001 και έχουμε συνεργαστεί μαζί μια σειρά απο πράγματα και κινητοποιήσεις απο τότε. Στην παγκόσμια διαδήλωση στη Γένοβα το 2001, και σε όλες τις κινητοποιήσεις υπεράσπισης των Λιμανιών απο τότε μέχρι σήμερα.
Ακόμη και το μεσημέρι στις 22 Ιουνίου που μιλήσαμε στο τηλεφωνο μου είπες ότι θα προσπαθήσεις να ερθεις αλλα δεν ήσουν σίγουρος αν τα κατεφέρεις με βαση τη συνεδρίαση του νέου ΔΣ του ΟΛΠ που έπρεπε να είσαι και σωστά. Και αυτό ανακοινώσαμε στην αρχή της εκδήλωσης την Τρίτη το απόγευμα, ότι δηλαδή "ο Ν Γεωργίου δεν βρίσκεται μαζί μας γιατί είναι στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΛΠ και αν στη συνέχιεα μπορέσει να έρθει θα του δώσουμε το λόγο αμέσως". Σου αντιπρότεινα αν δεν τα καταφέρεις να ζητήσεις απο κάποιν άλλο απο το ΔΣ να σε αντικαταστήσει γιατι μας ενδιαφέρουν οι αποψεις της Ενωσης.
Ποτέ δεν μου ανέφερες ότι δεν θέλεις να ερθεις γιατί την εκδήλωση την κάνει το "ΣΕΚ ΑΝΤΑΡΥΣΑ ΝΑΡ και λοιποί συγγενείς". Αν το έλεγες απο την αρχή ή και λίγες μέρες πρίν ότι θέλεις να είσαι ομιλητής μονάχα σε εκδηλώσεις συγκεκριμένων πολιτκών χώρων θα το καταλάβαινα (παρόλο που διαφωνώ) και θα ρωτούσαμε άλλους ομιλητές απο τα συνδικάτα του λιμανιού που θα μπορούσαν να εκφράσουν στην εκδήλωσή μας, τις απόψεις των εργαζόμενων στο Λιμάνι.
Τέλος θα σε παρακαλούσα να μην χρησιμοποιείς εκφράσεις που δεν σου ταιριάζουν και προσβάλουν δεκάδες ανθρώπους που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση. Οι εργαζόμενοι και νεολαίοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση γιατί μοιράζονται με χιλιάδες ακόμη εργαζόμενους του Πειραιά, την αγωνία για το τί θα απογίνει το λιμάνι. Το παιχνίδι που παίζουν αυτοί οι "κάποιοι" είναι να κολήσουν εκατοντάδες αφίσες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, να μοιράσουν χιλιάδες προκηρύξεις ενάντια στο νέο ξεπούλημα, να γράψουν συνθήματα στην πόλη, να μιλήσουν με εκατοντάδες εργαζόμενους για να τους ευαισθητοποιήσουν. Είναι αγωνιστές που πάντα βρέθηκαν στο πλευρό των λιμενεργατών και θα συνεχίσουν να το κάνουν γιατι η υπεράσπιση του ΟΛΠ απο την ιδιωτικοποίηση είναι πιο σημαντικό γεγονός που ξεπερνάει τον Νίκο, τον Τσαλίμ, τον Τάσο και το οποιοδήποτε προσωπικά. Χρειάζεται να αθροίζει δυνάμεις ο κόσμος του κινήματος για να νικήουμε αυτη τη μάχη και όχι να διαχωρίζουμε.
Τέλος θα ήθελα να σε ενημερώσω για τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ενάντια σε κλεισίματα διαθεσιμότητες, και ιδιωτικοποιήσεις ότι σε αντίθεση με την εικόνα που έδωσες παραπάνω η πραγματικότητα είναι η εξής:
Ο Συντονισμός προέκυψε μία μέρα μετά την εισβολή των ΜΑΤ στην ΕΡΤ και έφερε μαζί στο ίδιο μέτωπο δράσης, την ΕΡΤ, τις καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες, τους διοικητικούς των πανεπιστημίων και όλους τους διαθέσιμους Στηριξε για 16 μήνες τους εργαζόμενους της ΕΡΤ σε κάθε βήμα και κάθε κινητοποίηση. Βρέθηκε στο πλευρό των αγωνιζόμενων καθαριστριών κάνοντας καμπάνια αλληλεγγύης το καλοκαίρι εξασφαλίζοντας χρήματα για το απεργιακό τους ταμείο. στήριξε κάθε μικρη και μεγάλη μάχη. Βρεθήκαμε στο πλευρό των σχολικών φυλάκων σε όλες τις μάχες τους, στο πλευρό των μεταναστών εργατών της Γενικής Ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο στους απλήρωτους εργάτες της Βιβλιοσυνεργατικής στο Περιστέρι.
Είμαι σίγουρος ότι η δράση του συντονισμού το επόμενο διάστημα για να κρατήσουμε το λιμάνι στο δημόσιο θα σε πείσει.
συντροφικά
Τάσος Αναστασιάδης, για τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ενάντια σε κλεισίματα διαθεσιμότητες, και ιδιωτικοποιήσεις

Unknown είπε...

Αν είχες τα κότσια σχολιαστή των 3.22 θα μιλούσες επώνυμα και όχι κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία για να σου απαντήσω και γω σχετικά ανάλογα !
Και φυσικά στο ΣΕΜΠΟ παίζετε μπάλα ,γιατί δεν βγήκα στην αγορά να φέρω φορτία (λες κι ατύη ήταν η δουλειά μου,)και ήμουν από αυτούς που ψήφισα τα μνημόνια και τους νόμους που κόψαν τα επιδόματα και τους μισθούς ε ? Τι άλλο θα ακούσουμε ! όσο αφορά αν έτρεχα πίσω από το Δρίτσα και το Λαφαζάνη για πες μου εσύ που με είδες εκτός από τις περιπτώσεις που ήταν στις κινητοποιήσεις μαζί μας ΤΟΤΕ και μόνο. Τώρα ποιοί έιναι "οπουρτανιστές" ¨η κατά το σωστότερο οπορτουνιστές όπως γράφεις άσε να το κρίνουν αυτοί πού έχουν το θάρρος και λένε με ονοματεπώνυμο τις θέσεις τους.
Όσο για το "εργατοπατέρα" συνάδελφε των 3.41 τι να πώ !!! το δύσκολο δεν είναι να είσαι έξω από το παιχνίδι και να κάνεις σχολιάκια και συνδικαλισμό εκ του ασφαλούς ! το δύσκολο είναι να παλεύεις από μέσα τα πράγματα και να θυσιάζεις πολλά από τη ζωή σου. κι εσύ ήσουνα μέσα και μπορούσες να παλέψεις αλλά όμως επέλεξες τον εύκολο δρόμο.
Τα εργατοπατεριλίκια αλλού λοιπόν, σ αυτούς που επιλέγουν να πουλήσουν και την ψυχή τους στο διάβολο για μια θεσούλα παραπάνω κι απο δω κι απο κει. ΕΣΥ τουλάχιστον ξέρεις πολύ καλά ότι τέτοιες "ευκαιρίες" και προτάσεις υπήρξαν άπριρες και πέσαν όλες στο κενό. Είναι τελευταία φορά που μιλάω ηλεκτρονικά ! τα υπόποιπα απο κοντά.
ΥΓ Σε καμμία περίπτωση τα παραπάνω δεν αφορουν τον Τάσο τον Αναστασιάδη και τον αγώνα που κάνει αυτός και οι σύντροφοι του από το μετερίζι που οι ίδιοι επέλεξαν.

Ανώνυμος είπε...

-<< Και φυσικά στο ΣΕΜΠΟ παίζετε μπάλα ,γιατί δεν βγήκα στην αγορά να φέρω φορτία (λες κι ατύη ήταν η δουλειά μου,)και ήμουν από αυτούς που ψήφισα τα μνημόνια και τους νόμους που κόψαν τα επιδόματα και τους μισθούς ε ? >>
-Και φυσικά δουλειά σου είναι να ΄χουμε δουλειά,μνημόνια και νόμους δεν ψήφισες αλλά τους αάφησες να εφαρμοστούν αμαχητί.

-<>
-Έτρεχαν σαν σκυλάκια ξωπίσω τους το υπόλοιπο προεδρείο σου...

-<< Τώρα ποιοί έιναι "οπουρτανιστές" ¨η κατά το σωστότερο οπορτουνιστές...>>
- Αυτός που είναι ξέρει και να το προφέρει.

-<>
-Το εύκολο είναι να είσαι μέσα στα πράγματα και να μη κάνεις συνδικαλισμό αλλά συνδιοίκηση δια του ''ασφαλούς'' της καρέκλας.
Το δύσκολο είναι να λιώνεις στο ντόκο για να ζήσεις...

Αυτά
Ένας ''Λασσαδόρος''

vagelis είπε...

Δεν θέλω να πάρω μέρος σε αυτήν την αντιπαράθεση αλλά θα πω το εξής:
Είπες ότι τελευταία φορά μιλάς ηλεκτρονικά , και καλά κάνεις , σε παίρνω τηλέφωνο μέρες τώρα και δεν το σηκώνεις, εντάξει έχεις τρεχάματα το καταλαβαίνω , κάποια στιγμή δεν μπορείς να πάρεις εσύ να δεις τι θέλω, η επειδή διαφωνώ σε πολλά θέματα με την στάση του σωματείου δεν το κάνεις ?
Οπότε ούτε ηλεκτρονικά ούτε face to face μπορούμε να μιλήσουμε.
Αυτό που έχω να πω είναι ότι έχεσες τα παλιά φιλαράκια όλα

ο κουμπάρος σου...

vagelis είπε...

Υ.Γ έβαλα ο κουμπάρος σου γιατί έτσι με λένε όσοι ξέρουν...
κανονικά Βαγγέλης...
Α και κάτι άλλο πρέπει να πάω να υπογράψω κι εγώ σύμβαση μια και δεν ανήκω στο σωματείο.
Κάτι τέτοιες μαλακίες θέλω να σε ρωτήσω...
Αλλά δεν είμαι μέλος δεν έχω δικαίωμα ψήφου

Ανώνυμος είπε...

Κουμπάρε μιας και δεν είσαι γραμμένος σε σωματείο έλα στο ΣΕΜΠΟ να σε κάνουμε παίκτη της μπάλας. Το γήπεδό μας είναι απο τα μεγαλύτερα της χώρας.

vagelis είπε...

Σε ποιό ΣΕΜΠΟ?
Αν εννοείς την cosco μπα δεν θέλω,
Έμαθα ότι σας εκβιάζει να ψηφίσετε ΝΑΙ γιατί αλλιώς θα την κάνει…
Ή μήπως είναι ψέματα;

vagelis είπε...

Υ.Γ Αν είσαι από cosco μεριά απάντα ειλικρινά έτσι κι αλλιώς ανώνυμα γράφετε
Αν είσαι από ΟΛΠ πλευρά θα ξέρεις ότι μπάλα δεν παίζω λόγο δεξιού ποδιού , εκτός αν θέλεις να το αφήσω στο γήπεδο ?

Ανώνυμος είπε...

Σχήμα λόγου είναι ρε βαγγέλη λόγο της μεγάλης αναδουλειάς που έχουμε στο ΣΕΜΠΟ.