«Τα τμήματα Εργατικής Πολιτικής και Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ αποχαιρετούμε το Νίκο Γεωργίου» τονίζεται σε ανακοίνωση.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Ο Νίκος Γεωργίου, Πρόεδρος της Ένωσης Μονίμων και Δοκίμων
Λιμενεργατών έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή την Τετάρτη 8/7 το απόγευμα σε
ηλικία 56 ετών.
Μάχιμος συνδικαλιστής από το 1994 όταν πρωτοεκλέχθηκε μέλος του
Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης. Έδινε κάθε μέρα το παρών στη δουλειά
και στους αγώνες των λιμενεργατών τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές
επίπεδο.
Σε τοπικό επίπεδο αγωνίστηκε για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του
λιμανιού του Πειραιά και για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας των
λιμενεργατών.
Την δεκαετία του ‘90 με αφορμή τους αγώνες συμπαράστασης των
απολυμένων λιμενεργατών του Λίβερπουλ πρωτοστάτησε μαζί με άλλους
λιμενεργάτες συνδικαλιστές από άλλα ευρωπαϊκά λιμάνια στην ίδρυση και
διαμόρφωση του Διεθνούς Συμβουλίου Λιμενεργατών (IDC-International
Dockworkers’ Council).
Αγωνίστηκε για την αποτροπή της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων
στα ευρωπαϊκά λιμάνια και συνέβαλε στον συντονισμό και τελικά στην
πραγματοποίηση κοινών κινητοποιήσεων σε όλα τα ευρωπαϊκά λιμάνια.
Πολιτικοποιημένος και ενταγμένος στο κομμουνιστικό κίνημα ήδη από τα
μαθητικά του χρόνια παρέμεινε μέχρι το τέλος δραστήριος σε τοπικό και
διεθνές επίπεδο.
Σε τοπικό επίπεδο ενδιαφέρονταν για την επίδραση του λιμανιού στην
πόλη και την αρμονική συνύπαρξη και των δύο. Δραστηριοποιήθηκε για
κάποια χρόνια στην δημοτική κίνηση Λιμάνι της Αγωνίας και ήταν από τα
ιδρυτικά μέλη του Τμήματος Ναυτιλίας.
Συμμετείχε στα κινήματα ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση όπως το
Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Ευαίσθητος στους δίκαιους αγώνες άλλων λαών
στήριξε με ενεργό τρόπο και με προσωπική εργασία πρωτοβουλίες όπως Ενα
Καράβι για τη Γάζα που στόχο είχε το σπάσιμο του αποκλεισμού της
Λωρίδας της Γάζας από τη θάλασσα.
Ανήσυχο πνεύμα, αλτρουιστής και μαχητικός συνδικαλιστής πάλευε για
κοινωνική δικαιοσύνη και χειραφέτηση. Πάντα πιστός στις συλλογικές
διαδικασίες, στο διάλογο και ηγετική μορφή μετά την ανάληψη των
καθηκόντων του Γενικού Γραμματέα το 2004 και αργότερα το 2010 του
Προέδρου στην Ένωση Λιμενεργατών ΟΛΠ.
Όλοι οι συνάδελφοι του αλλά και όσοι τον γνώρισαν, εκτιμούσαν την
ακεραιότητα του χαρακτήρα του, το πάθος του για την υπεράσπιση του
δίκιου. Ένας άξιος, εργατικός, ανιδιοτελής και μαχητικός λιμενεργάτης
που έδινε τα πάντα για τον κοινό σκοπό.
Θα τον αποχαιρετήσουν η οικογένεια του, οι φίλοι του και οι
συνάδελφοι του το Σάββατο 10/7 στις 11.00 π.μ. στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών
μετά από επιθυμία του ίδιου και των οικείων του με πολιτική κηδεία.
Τα τμήματα Εργατικής Πολιτικής και Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ τον
αποχαιρετούμε από κοινού και εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην
οικογένειά του και στους οικείους του.
«Θρηνούμε για την πρόωρη απώλεια ενός εξαιρετικού συναδέλφου που
ηγήθηκε της Ένωσης μας από το 2010. Ο Νίκος αγαπούσε το λιμάνι και τη
δουλειά του, ζούσε και ανέπνεε μέσα από αυτό ενώ ήταν παρών και στις
δύσκολες και στις ευχάριστες στιγμές. Η παρουσία του ήταν καταλυτική για
την Ένωση μας ήδη από το 1994 που εκλέχθηκε πρώτη φορά μέλος του
Διοικητικού Συμβουλίου, το 2004 όταν εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας και
από το 2010 όταν ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου.
Μέσα από τη συλλογική του δράση έδινε πάντα το παράδειγμα και ήταν
από εκείνη τη στόφα των ανθρώπων που εμπνέουν σεβασμό και μαχητικότητα.
Τα τελευταία χρόνια όλοι εμείς οι λιμενεργάτες του ΟΛΠ δώσαμε μαζί του
πολλούς, δύσκολους και έντιμους αγώνες για την υπεράσπιση του δημόσιου
λιμανιού και την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ο Νίκος όλα του τα χρόνια ήταν ένας κοινωνικός αγωνιστής που πάλευε
για μια δίκαιη κοινωνία χωρίς ανισότητες. Τον αποχαιρετούμε το Σάββατο
11 Ιουλίου στις 11πμ στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών με πολιτική κηδεία».
Κατόπιν επιθυμίας της οικογένειας, όσοι επιθυμούν, αντί
στεφάνων μπορούν να καταθέσουν χρήματα στο Σπίτι του Αγωνιστή στην
Τράπεζα Πειραιώς Αρ. ΙΒΑΝ GR0901720230005023048023175 ή στην Εθνική
Τράπεζα Αρ. ΙΒΑΝ GR4001100400000004076801473
απρόσμενα μας άφησες σε καιρούς που η παρουσία σου ήταν επιβεβλημένη
αγωνιστής μέχρι την τελευταία ώρα
στο γραφείο του σωματείου μας εκεί που κατέθεσες τα πάντα από την πρώτη μέρα μέχρι και την τελευταία
δεν θα σου πω κάλο ταξίδι γιατί οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ σαν κι εσένα καλό ταξίδι έχουν
H ΟΛΠ Α.Ε. ανακοινώνει ότι πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 23/9/2019 η Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων στα γραφεία της Εταιρείας. Στη Γενική Συνέλευση παρέστησαν μέτοχοι που κατέχουν 21.399.539 μετοχές, επί συνόλου 25.000.000 μετοχών ή σε ποσοστό 85,60% του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου. Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας ανά θέμα παρουσιάζονται κατωτέρω:
ΘΕΜΑ 1: Έγκριση του Μακροχρόνιου Προγράμματος Ανταμοιβής Προσωπικού της Εταιρείας.
Διενεργήθηκε ψηφοφορία και η Γενική Συνέλευση με 20.915.621 ψήφους, ήτοι με πλειοψηφία 97,74% των εκπροσωπουμένων στη Γενική Συνέλευση ψήφων, ενέκρινε γενικότερα και ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 110, παρ. 2 του 4548/2018 κατά το μέρος που αφορά στα Μέλη του ΔΣ στα οποία εφαρμόζεται η πολιτική αποδοχών, το Μακροχρόνιο Πρόγραμμα Ανταμοιβής Προσωπικού της Εταιρείας.
Καταψήφισαν μέτοχοι εκπροσωπούντες 483.918 ψήφους. Απείχαν της ψηφοφορίας μέτοχοι εκπροσωπούντες 0 ψήφους. Σύνολο έγκυρων ψήφων: 21.399.539.
ΘΕΜΑ 2ο: Έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 110, παρ. 2 του. 4548/2018, της τροποποίησης της υπάρχουσας Πολιτικής Αμοιβών της Εταιρείας, λόγω της προσθήκης του Προγράμματος Ανταμοιβής Προσωπικού.
Διενεργήθηκε ψηφοφορία και η Γενική Συνέλευση ενέκρινε, με ψήφους 20.907.902, ήτοι με πλειοψηφία 97,70% των εκπροσωπουμένων στη Γενική Συνέλευση ψήφων, σύμφωνα με το άρθρο 110, παρ. 2 του Ν. 4548/2018, την τροποποίηση της υπάρχουσας Πολιτικής Αποδοχών των μελών του ΔΣ της Εταιρίας, λόγω της προσθήκης σε αυτήν του Προγράμματος Ανταμοιβής Προσωπικού.
Καταψήφισαν μέτοχοι εκπροσωπούντες 491.637 ψήφους. Απείχαν της ψηφοφορίας μέτοχοι εκπροσωπούντες 0 ψήφους. Σύνολο έγκυρων ψήφων: 21.399.539.
Ενα ολοκαίνουργιο εργαλείο ανακάλυψαν οι εργοδότες ώστε να απολύουν αζημίως. Στο πλαίσιο εφαρμογής του νέου Ευρωπαϊκού Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (GDPR) -που τέθηκε σε ισχύ από τον Μάιο και έχει πολύ αυστηρές κυρώσεις για μη συμμόρφωση- ζητούν από τους εργαζόμενους να υπογράψουν ιδιωτικά συμφωνητικά με απίθανες προβλέψεις, που, ενώ υποτίθεται ότι προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα των συναλλασσόμενων με την επιχείρηση, στην πραγματικότητα δίνουν καινούργια όπλα στους εργοδότες και κρατούν όμηρους τους εργαζόμενους ακόμα κι αν αλλάξουν εργασία, ακόμα κι αν έχουν φύγει από μια θέση 3 χρόνια.
Το φαινόμενο ακόμα είναι περιορισμένο, αφού τα κρούσματα δεν ξεπερνούν τα 20, οι συνδικαλιστές ωστόσο εκτιμούν ότι πρόκειται να αυξηθεί γεωμετρικά.
Για την ώρα τέτοιου είδους συμφωνητικά διακινούν μεγάλα δικηγορικά γραφεία κι έχουν κληθεί να υπογράψουν εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού, του επισιτισμού και του λιανικού και χονδρικού εμπορίου.
Η πρώτη καταγγελία μάς έφτασε μόλις χτες από εργαζόμενη σε μεγάλη τουριστική επιχείρηση (τα στοιχεία και τα έγγραφα στη διάθεση της εφημερίδας).
«Μας ζήτησαν να υπογράψουμε ένα απίθανο χαρτί, το οποίο έλεγε ότι σε περίπτωση διαρροής οποιουδήποτε δεδομένου που αφορά τη δραστηριότητα της επιχείρησης έχουμε την πλήρη ευθύνη και μάλιστα, αν αυτό συμβεί, απολυόμαστε χωρίς αποζημίωση. Επίσης, ότι αν αλλάξουμε δουλειά και κάποιος πελάτης μετακινηθεί στην καινούργια επιχείρηση όπου θα εργαστούμε, το προηγούμενο αφεντικό μπορεί να ζητήσει... αποζημίωση για απώλεια τζίρου ακόμα και μετά από χρόνια».
Οι εργαζόμενοι στην πλειονότητά τους έχουν αρνηθεί να υπογράψουν το ιδιωτικό συμφωνητικό και στους διαδρόμους της επιχείρησης έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν τα πρώτα ονόματα όσων ο εργοδότης ετοιμάζει για απόλυση.
«Οι εργοδότες επιχειρούν να μεταβιβάσουν την ευθύνη για την προστασία των δεδομένων στους εργαζόμενους κι αυτό μπορεί να γίνει εργαλείο απόλυσης» μας εξηγεί ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό, Θάνος Βασιλόπουλος.
«Είναι παράνομο και δεν στέκεται σε κανένα δικαστήριο, ωστόσο αν κάποιος απολυθεί, τι να το κάνει αν το δικαστήριο τον δικαιώσει 10 χρόνια μετά; Είναι ένα μέσο πίεσης για να κρατούν υποταγμένους και φοβισμένους τους εργαζόμενους. Πρακτικά, για όσους εργάζονται με μεγάλα πελατολόγια στην ελεύθερη αγορά, σημαίνει ότι τίθενται εντός κλάδου. Η λύση σε όλα αυτά είναι να φτιάξει το υπουργείο μια φόρμα κειμένου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, ώστε και να προστατεύονται όπως πρέπει αλλά και οι εργαζόμενοι να μη διακινδυνεύουν με αυτό το πρόσχημα».
Αλλο ένα χτύπημα
Ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων των τελευταίων ετών χαρακτηρίζει τις «δηλώσεις εμπιστευτικότητας» που ζητούν οι εταιρείες από τους εργαζόμενους ως προς την προστασία των προσωπικών δεδομένων ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, Παναγιώτης Κυριακούλιας.
«Πέρα από την εργασιακή ευελιξία, τους χαμηλούς μισθούς και τις συχνά εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, πολλοί εργοδότες επιχειρούν τώρα με αφορμή το GDPR να κάνουν συνυπεύθυνους τους εργαζόμενους ακόμα και σε θέματα για τα οποία δεν φέρουν απολύτως καμία ευθύνη. Προσπαθούν να καταστήσουν τους εργαζόμενους ακόμα περισσότερο ομήρους, ακόμα περισσότερο ‘‘ανήμπορους’’ μπροστά στον ενδεχόμενο κίνδυνο της απόλυσης όχι μόνο χωρίς αποζημίωση, αλλά και ‘‘φοβισμένους’’ ότι θα έχουν πιθανώς να αντιμετωπίσουν ακόμα και οικονομικές ή άλλες αξιώσεις του εργοδότη τους λόγω δήθεν κακής χρήσης των προσωπικών δεδομένων».
Δικαιολογείται νομικά αυτό το φαινόμενο;
«Η διαδικασία υποβολής υπευθύνων δηλώσεων και ιδιωτικών συμφωνητικών εχεμύθειας εγείρει εν προκειμένω σοβαρά ζητήματα νομιμότητας, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που η συναίνεση του εργαζομένου μπορεί πολύ εύκολα να υφαρπαχθεί στο πλαίσιο της εξάρτησής του από τον εργοδότη» μας εξηγεί ο εργατολόγος Νίκος Ρουκλιώτης.
«Μετατρέπουν επί της ουσίας τον εργαζόμενο σε ‘‘υπεύθυνο επεξεργασίας’’, αφού μετακυλίονται σ’ αυτόν όλες οι σχετικές υποχρεώσεις κατά παράβαση του νόμου, δεδομένου ότι υπεύθυνος επεξεργασίας είναι μόνο ο εργοδότης. Από κανένα σημείο του νέου Ευρωπαϊκού Κανονισμού για τα Προσωπικά Δεδομένα δεν προκύπτει οποιαδήποτε υποχρέωση υποβολής δήλωσης εμπιστευτικότητας για τον εργαζόμενο, ενώ σε κάθε περίπτωση αυτός μπορεί να ελεγχθεί μόνο ως προς το πλαίσιο των συμβατικών του υποχρεώσεων (αν για παράδειγμα επεξεργαστεί προσωπικά δεδομένα συναδέλφων του για οποιονδήποτε λόγο).
Η υποχρέωση πίστης και εχεμύθειας απορρέει ούτως ή άλλως από τη σύμβαση εργασίας ακόμα και αν δεν μνημονεύεται σ’ αυτήν, οπότε εύλογα δημιουργείται δικαιολογημένος προβληματισμός ως προς τη σκοπιμότητα των εν λόγω δηλώσεων εμπιστευτικότητας. Το κύριο πρόβλημα νομιμότητας όμως εστιάζεται εν προκειμένω στο γεγονός ότι στις σχετικές δηλώσεις εμπιστευτικότητας καθώς και στα ιδιωτικά συμφωνητικά εχεμύθειας προβλέπεται ότι η τυχόν παραβίαση των σχετικών υποχρεώσεων εμπιστευτικότητας και εχεμύθειας θα συνεπάγεται δικαίωμα καταγγελίας χωρίς αποζημίωση από τον εργοδότη.
Η πραγματική σκοπιμότητα των εν λόγω συμφωνητικών και δηλώσεων εμπιστευτικότητας είναι η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας. Η μετακύλιση των υποχρεώσεων υπευθύνου επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων στον εργαζόμενο ισοδυναμεί στην πραγματικότητα με μετακύλιση της επιχειρηματικής ευθύνης σ’ αυτόν, γεγονός που αντιβαίνει πρώτα και κύρια στον προστατευτικό σκοπό και πυρήνα της εργατικής νομοθεσίας με τον κίνδυνο να προσδοθεί επίφαση νομιμότητας σε παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων υπό τον μανδύα πάντα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων».
Κοκκινιά. Πέμπτη 17 Αυγούστου 1944. Κοντά
στις 2:30 το πρωί ξεκινά το δράμα της ομαδικής σφαγής που θα
ακολουθήσει όταν ανέβει ο ήλιος ψηλά. Δεκάδες γερμανικά καμιόνια
περικυκλώνουν τις γύρω περιοχές που περικλείουν την Κοκκινιά, από
Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά,
ο κλοιός σφίγγει. Μαζί με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην
προσφυγούπολη του Πειραιά, τη «Μικρή Μόσχα», όπως είχαν βαπτίσει την
Κοκκινιά, και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί
τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα,
αυτόματα, Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη που
εκείνη την ώρα κοιμάται.
Επικεφαλής της κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες, ο
συνταγματάρχης Ιωάννης Πλυντζανόπουλος, ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρoς
και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος
Μπουραντάς.
Μετά τις 6:00 π.μ. ακούγονται τα «χωνιά» στους δρόμους της Κοκκινιάς.
Όχι τα χωνιά της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ που καλούσαν κάθε τόσο τον
Κοκκινιώτικο λαό σε αντίσταση και του έδιναν κουράγιο, μα τα χωνιά των
ταγματασφαλιτών: «Προσοχή-προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι
οι άνδρες από 14-60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για
έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί
τόπου». Πανικός σε κάθε σπίτι και σε κάθε δρόμο της πόλης. Μερικοί
κρύβονται όπως-όπως σε στέγες, καταπακτές, πηγάδια, όπου βρουν. Με
υποκόπανους γκρεμίζονται οι πόρτες των φτωχών παραγκόσπιτων και με
βρισιές και κλωτσιές σέρνονται κυριολεκτικά προς τον τόπο του Μαρτυρίου,
εκατοντάδες συμπολίτες μας αγωνιστές. Αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν
υπάκουσαν στην εντολή και εκτελέστηκαν επί τόπου στα σπίτια τους.
Οι γυναίκες με τα παιδιά κλαίνε και οδύρονται ακολουθώντας με αγωνία
τους δικούς τους ανθρώπους. Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι
ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ότι βρουν,
καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν τα γυναικόπαιδα. Η μικρή
αντίσταση που πρόλαβαν να δεχτούν από ομάδες ΕΛΑΣιτών πνίγεται στο αίμα.
Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν σε διάφορους δρόμους.
Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω
δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά
ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι να
υποδεικνύουν όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με
ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη αφόρητη και αρκετοί είναι αυτοί που λιποθυμούν
και ζητούν εναγωνίως λίγες σταγόνες νερό. Όσες γυναίκες προσπαθούν να
πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους από τις πήλινες στάμνες
λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους.
Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος
το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά
«τα σέβη μου λοχαγέ» και δίνει το σύνθημα.
Ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, τα παλικάρια γονατισμένα και με τα πρόσωπα
τους γυρισμένα προς την Μάντρα περιμένουν με αγωνία. Οι γερμανοτσολιάδες
πιάνουν δουλειά. Ο συνταγματάρχης των ταγματασφαλιτών Ι.
Πλυτζανόπουλος, που φοράει κάσκα και κρατά μαστίγιο, δίνει το γενικό
πρόσταγμα. Ο ταγματάρχης Γ. Σγούρος με τον γιό του «μπέμπη» (Θεόδωρο
Σγούρο) που είναι ντυμένος τσολιάς και οπλισμένος με αραβίδα παίρνουν
θέσεις.
Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες
κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Ο ρόλος τους είναι
συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν ποιους να
εκτελέσουν.(...) Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει
μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με
ειρωνεία τον χαιρετά «τα σέβη μου λοχαγέ» και δίνει το σύνθημα. Αφού με
την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον
περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει. Η απάντηση του
ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν
πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος.
Λίγο πριν το τέλος του ψέλλισε. «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!.
Ακολουθεί ο γραμματέας της ΚΟΒ Κιλικιανών του ΚΚΕ, Παναγιώτης Ασμάνης
που τον κομματιάζουν στην κυριολεξία καθώς τον έσερναν για εκτέλεση.
Τον σκότωσε ο ίδιος ο Πλυντζανόπουλος. Οι δοσίλογοι Βακαλόπουλος,
Παρθενίου, Τσιμπιδάρος, Τσανακαλιώτης, Τηλέμαχος, Μόρφης (της Ειδικής
Ασφάλειας), Μητρόπουλος, Γκίνος, μαζί με τον λοχαγό Παπαγεωργίου και τον
διερμηνέα Ανθόπουλο συνεχίζουν με το δάχτυλο τεντωμένο: «Εσύ εκεί, και
εσύ εμπρός σήκω. Εσύ ο κομμουνιστής».
Οι κουκουλοφόροι σαν τα φίδια σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν
..και ο δήμιος εκτελεί. Μέχρι να τους πάνε στον τόπο της εκτέλεσης τους
βασανίζουν απάνθρωπα για να προδώσουν. Χαρακτηριστικό της ανδρείας, του
υψηλού φρονήματος των εκτελεσθέντων είναι ότι λίγο πριν το θάνατο και
με αντάλλαγμα την ίδια τους τη ζωή, κανείς δεν πρόδωσε άλλο συναγωνιστή
του. Ενώ πολλοί ήταν αυτοί που πριν πέσουν νεκροί έδιναν θάρρος στους
υπόλοιπους προτρέποντάς τους να αγωνιστούν ενάντια στο φασισμό.
Ο τόπος εκτέλεσης είναι κοντά στην πλατεία της Οσίας Ξένης στη μάντρα
ενός ταπητουργείου , στη συμβολή των οδών Κιλικίας και Θειρών. Η μάντρα
του υφαντουργείου Παγιασλή γεμίζει με παλικάρια. Ο Γερμανός δήμιος που
βρίσκεται στο πόστο του μέσα στη Μάντρα πίνει συνέχεια ούζο και με το
όπλο του συνεχώς εκτελεί. Πίνει , βρίζει, εκτελεί και συνεχώς αναφωνεί
«άλλες κόμουνιστ καπούτ», («Όλοι οι κομμουνιστές θα πεθάνουν»).
Την ώρα των ομαδικών εκτελέσεων μια ομάδα ανταρτών με επικεφαλής τους
την ξακουστή αντάρτισσα Διαμάντω Κουμπάκη κρύβονται στο βόρειο τμήμα
της πόλης σε σπίτια συναγωνιστών τους. Ξαφνικά γερμανικά καμιόνια ζώνουν
την περιοχή και αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Από τα 90 σπίτια της
περιοχής καίγονται τα 80. Για το λόγο αυτό η συνοικία του 4ου Καραβά
ονομάστηκε «Καμένα». Γύρω στις 11:00 π.μ., οι Γερμανοί πληροφορούνται
ότι στη Νεάπολη προδόθηκε το κρησφύγετο μιας ομάδας του εφεδρικού ΕΛΑΣ,
στην οποία συμμετείχε η Διαμάντω Κουμπάκη. Η χαρά των Γερμανών ήταν
μεγάλη διότι κατάφεραν να την συλλάβουν. Καθώς τη χτυπούσαν
κατευθυνόμενοι προς τη Μάντρα η Διαμάντω τους έβριζε και τους απαντούσε
«σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65!». Παρά το άγριο ξυλοδαρμό της με
τους υποκόπανους των όπλων, φθάνοντας στη Μάντρα του μαρτυρίου και λίγο
πριν την εκτελέσουν βρήκε το κουράγιο να φωνάξει «Μια ζωή τη χρωστάμε,
ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους
εκδικηθούν». Παρόμοια κατάληξη θα έχει και μια άλλη αντάρτισσα, η Αθηνά
Μαύρου. Καθώς την έσερναν βίαια στην Οσία Ξένη, για να μαρτυρήσει όσους
γνώριζε, φώναξε: «αδέλφια το κεφάλι ψηλά, δε γνωρίζω κανέναν και ας με
φάει το βόλι του Γερμανού».
Την ώρα που η Κουμπάκη και η Μαύρου έπεφταν στα χέρια των Γερμανών
για να βρουν τραγικό θάνατο στην ίδια περιοχή μια ομάδα ΕΛΑΣιτών με
επικεφαλής το Θεόδωρο Μακρή συνεχίζει να δίνει γενναία μάχη. Κάποιοι από
αυτούς κατάφεραν να διαφύγουν από το γερμανικό κλοιό. Νεκροί πέφτουν ο
Θεόδωρος Μακρής και ο Ιταλός Αντιφασίστας που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ
Νίνο ή Πέτρος.
Στην πλατεία Οσίας Ξένης συνεχίζεται η τραγωδία. Εκατοντάδες γυναίκες
προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο των αγωνιστών και με στάμνες
κουβαλούν λίγο νερό και λίγο ψωμί. Οι δήμιοι σπάνε τις στάμνες, κλωτσάνε
τις γυναίκες και βρίζουν... Τα παιδιά κλαίνε και σπαράζουν! Η ζέστη, η
δίψα, ο φόβος έχει σκεπάσει τα πρόσωπα ψυχές όλων. Οι Γερμανοί και οι
«Έλληνες» συνεργάτες τους χαμογελούν σαρκαστικά. Η αγωνία της διαλογής
συνεχίζεται, οι ριπές στη Μάντρα συνεχίζονται, το Μαρτύριο τελειωμό δεν
έχει. Τη στιγμή αυτή ξεχωρίζει ο ηρωισμός του αγωνιστή Κώστα Περιβόλα ο
οποίος, την ώρα που τον διαλέγουν για εκτέλεση, ορμά πάνω στον χαφιέ
Ι.Πλυντζανόπουλο, τον έπιασε από το λαιμό και του βγάζει την κουκούλα. Ο
δήμιος προλαβαίνει και τον εκτελεί επί τόπου. Λίγο μετά το μεσημέρι
σταματούν οι εκτελέσεις.
Έχουν προηγηθεί κι άλλες ομαδικές εκτελέσεις στα Καμένα, στη συμβολή
των οδών Ακροπόλεως και Αρτέμιδος. Εκεί εκτελούνται 46 οι οποίοι
μεταφέρθηκαν στην περιοχή με καμιόνια από την Οσία Ξένη.
Στο χώρο της Μάντρας η εικόνα είναι αποτρόπαια. Σωρός τα πτώματα,
τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Το αίμα δύο πήχες έγλυφε το
πάτωμα. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους κουκουλοφόρους να σκυλέψουν
τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των ηρώων και αρχίζουν
να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους. Ρολόγια,
δαχτυλίδια , βέρες κ.α. Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο
ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν κάποιους από αυτούς
επί τόπου. Ανάμεσα τους και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου.
Ο υπαστυνόμος Λευτέρης Παπανάγνου (σ.σ. σύμφωνα με την σημείωση του
συγγραφέα ο υπαστυνόμος Λευτέρης Παπανάγνου ήταν μέλος του ΕΑΜ) λαμβάνει
εντολή από το Διοικητή του 5ου Αστυνομικού Τμήματος να επιβλέψει την
μεταφορά των εκτελεσμένων από το χώρο της Μάντρας στο Γ Νεκροταφείο. Ο
ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει: "Πήρα ανάλογη δύναμη και πήγα στη Μάντρα. Όλοι οι γύρω χώροι ήταν
γιομάτοι από γυναίκες. Τις απομάκρυνα λίγα μέτρα. Έβαλα σκοπούς στις
δυο γωνίες και στις δύο εισόδους και πήδησα τον μαντρότοιχο. Προχώρησα
προς το κύριο οικοδόμημα. Την αίθουσα που στεγαζόταν οι αργαλειοί, όταν
λειτουργούσε το υφαντουργείο. Το θέαμα με συγκλόνισε. Ρίγος ένιωσα σε
όλο μου το σώμα. Δεν περίμενα να βρω τόσα θύματα. Πραγματικό σφαγείο.
Όλο το δάπεδο του υφαντουργείου ήταν σκεπασμένο από τα κορμιά των
εκτελεσμένων. Μόνο ένα διάδρομο είχαν αφήσει στην μέση σ' όλο το μήκος
της αίθουσας. Τα κορμιά των εκτελεσμένων ήταν πεσμένα μπρούμυτα το ένα
δίπλα στο άλλο, σε δύο σειρές και με το κεφάλι προς την ανατολική και
δυτική πλευρά της αίθουσας. Στη νοτιοανατολική γωνία της αίθουσας, και
πάνω στα κορμιά των ανδρών βρίσκονταν μπρούμυτα το σώμα της Διαμάντως.
Στη νοτιοδυτική γωνία της αίθουσας και πάνω από τα σώματα των ανδρών
βρίσκονταν μπρούμυτα επίσης το σώμα της Αθηνάς Μαύρου. Συνήλθα γρήγορα.
Σκέφτηκα λίγο. Τους δράστες τους ξέρουμε. Τις αιτίες επίσης. Εκείνο που
δεν ξέρουμε είναι η ταυτότητα των θυμάτων. Προέχει η διάσωση των
στοιχείων της ταυτότητας τους και η μεταφορά τους στο Νεκροταφείο.
Άρχισα αμέσως την έρευνα των εκτελεσθέντων. Ότι έβρισκα, ταυτότητα,
αλυσίδα, κέρματα, φυλαχτά κλπ. τα τύλιγα σ' ένα μαντήλι και με ένα
κομμάτι από φανέλα και πουκάμισο του θύματος. Ωρολόγια, χρυσά δαχτυλίδια
και άλλα αντικείμενα αξίας δεν βρέθηκαν. Προφανώς οι νεκροί είχαν
σκυλευθεί από τους Γερμανούς και τους τσολιάδες. Το συνήθιζαν άλλωστε.
Ερεύνησα όλα τα θύματα και συγκέντρωσα τα δεματάκια και τα τύλιξα σ' ένα
σακάκι ενός θύματος. Αγκάλιασα για μία ακόμη και τελευταία φορά, με το
βλέμμα μου τα θύματα και με βουρκωμένα μάτια άνοιξα τη σιδερένια πόρτα
του υφαντηρίο. Έδωσα εντολή στους εργάτες του Δήμου που είχαν έλθει στο
μεταξύ, να αρχίσουν την φόρτωση και τους αστυφύλακες να κρατήσουν μακριά
της γυναίκες. Όταν η φόρτωση τελείωσε και τα κάρρα με συνοδεία
αστυνομικών έφυγαν για το Γ' Νεκροταφείο, εγώ με το σακάκι, το γιομάτο
μικρά δεματάκια, στην αγκαλιά μου πήρα το δρόμο για το Ε' Αστυνομικό
Τμήμα, όπου και παρέδωσα το πολύτιμο για εμένα φορτίο στον υπάλληλο του
γραφείου του Ε.Ε.Σ. που στεγάζονταν σε γραφείο του οικήματος του Ε΄
Αστυνομικού Τμήματος. Απολογισμός: Εκτελεσμένοι στην Μάντρα της Οσίας
Ξένης 72 άντρες, νέοι στην απόλυτη πλειοψηφία τους και νέες γυναίκες: Τη
Διαμάντω και την Αθηνά. Χωρίς τα θύματα στα Αρμένικα".
Κατόπιν διαταγής οι Εργάτες του Δήμου, θάβουν τους εκτελεσμένους της
Μάντρας στο Γ' Νεκροταφείο και τους εκτελεσμένους των Καμένων στο
Νεκροταφείο της Ανάληψης.
Η αυλαία αυτής της τραγωδίας έκλεισε γύρω στις 6:00 μ.μ. με ένα
ξεδιάλεγμα περίπου 8.000 Κοκκινιωτών ομήρων. Ένα τεράστιο ανθρώπινο
ποτάμι ξεκίνησε από την Κοκκινιά για το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Οι
όμηροι οδηγούνται, σε φάλαγγα ανά τέσσερις, και σ΄ αυτή την απόσταση,
περίπου 7 χιλιομέτρων όσοι πέφτουν κάτω από την εξάντληση, τη δίψα ή τη
ζέστη, βασανίζονται αμέσως. Σε όλους τους δρόμους της Κοκκινιάς ακούς
μόνο κλάματα μανάδων, συζύγων και παιδιών, ενώ από παντού ρέει αίμα και η
πόλη μυρίζει θάνατο.
Όπως αναφέρει ο μαχητής του ΕΛΑΣ Αγ. Σοφίας Πειραιά, Μιχάλης
Γρηγοράκης, ο οποίος συμμετείχε σ΄ αυτήν την πορεία, ένας από τους
ταγματασφαλίτες που τους συνόδευαν, καθ΄ όλη τη διαδρομή φώναζε «Η
Κοκκινιά δεν είναι εδώ. Η Γερμανία είναι εδώ. Πάρτε το χαμπάρι και θα
πεθάνετε όλοι σας». Από το Χαϊδάρι γύρω στα 1.800 άτομα σέρνονται στα
κολαστήρια της Γερμανίας. Κοκκινιώτες κλείστηκαν στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης στο Μανχάϊμ, Νταχάου, Μπούνχεβαλντ, Μπίπλις, Άουσβιτς και
αλλού. (...) Πηγή: Λεύκωμα του Δήμου Νίκαιας για τα 60 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς
Λιμάνι Πειραιά: Πρωτιά για πρώτη φορά στην Μεσόγειο
Η συνεχής αύξηση διακίνησης
εμπορευματοκιβωτίων οδήγησαν το λιμάνι του Πειραιά στο να πατήσει για
πρώτη φορά στην πρώτη θέση στην Μεσόγειο στο τέλος του Ιουλίου
Δέκα χρόνια συμπληρώνονται τον προσεχή Οκτώβριο από την
τυπική ανάληψη του προβλήτα ΙΙ από την κινεζική Cosco και όπως όλα
δείχνουν το λιμάνι του Πειραιά στο τέλος του χρόνου θα γιορτάσει για
πρώτη φορά την πρωτιά στην Μεσόγειο σε επίπεδο διακίνησης
εμπορευματοκιβωτίων.
Σύμφωνα με πληροφορίες στο τέλος Ιουλίου έχει αφήσει πίσω το λιμάνι
της Βαλένθια το οποίο επίσης τρέχει επίσης με ανοδικούς ρυθμούς.
Αναμένοντας τα επίσημα στοιχεία για τον Ιούλιο αξίζει να αναφέρουμε ότι
στο πρώτο εξάμηνο του 2019 από το λιμάνι της Βαλένθια είχε παρουσιάσει
μία αύξηση της τάξης του 8,72% σε διακίνηση κοντέινερ (2.739.198 TEU) με
τον Πειραιά αγγίζει τα 2.57 εκατ. TEU εμφανίζοντας άνοδο πάνω από 23%. Η
συνέχιση των ρυθμών αυτών είναι που οδήγησαν στην ανατροπή στο τέλος
του περασμένου μήνα και που εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στην πρωτιά για
πρώτη φορά στο τέλος του 2019.
Η κατακόρυφη αύξηση που ξεπερνάει το 700% από το 2009 έχει οδηγήσει,
σύμφωνα με πληροφορίες, την διοίκηση του ΟΛΠ να ζητάει και την
δημιουργία και τέταρτου προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων στο master plan που
θα καταθέσει προς έγκριση τις επόμενες ημέρες στην Επιτροπή Σχεδιασμού
και Ανάπτυξης Λιμένων. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η προσθήκη του
τέταρτου προβλήτα κρίνεται αναγκαία καθώς η υπάρχουσα δυνατότητα
διαχείρισης του όγκου των εμπορευμάτων βρίσκεται σε οριακή κατάσταση.
Παράλληλα στο Master Plan περιλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων, η
δημιουργία εμπορικών κέντρων, χώρους αναψυχής, ξενοδοχεία, νέες αποθήκες
logistic, car terminal καθώς και ναυπηγείο. Η νέα κυβέρνηση έχει δείξει
ότι βλέπει θετικά το master plan του ΟΛΠ ενώ σε ότι αφορά την κατασκευή
ναυπηγείου αναμένεται η απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο
οποίο έχει προσφύγει η εταιρεία.
Νέο
master plan θα ετοιsμάσει η διοίκηση του ΟΛΠ το οποίο και θα καταθέσει
για αξιολόγηση στην Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης sΛιμένων (ΕΣΑΛ)
του υπουργείου Ναυτιλίας το συντομότερο δυνατόν.
Αυτό συμφωνήθηκε,
σύμφωνα με πληροφορίες, στην πρώτη συνάντηση που είχαν την Τρίτη ο
υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης με τον αναπληρωτή διευθύνοντα
σύμβουλο του ΟΛΠ Αγγελο Καρακώστα και τον εκπρόσωπο του ΤΑΙΠΕΔ στο Δ.Σ.
του ΟΛΠ Αθανάσιο Λιάγκο, κατά τη διάρκεια της οποίας εκφράστηκε η
διάθεση και των δύο πλευρών για επίσπευση των διαδικασιών.
Σημειώνεται
ότι ο Γ. Πλακιωτάκης στη συνάντηση γνωριμίας που είχε πρόσφατα με τους
ναυτιλιακούς συντάκτες, ερωτηθείς για το master plan του ΟΛΠ, δεν είχε
εκφράσει συγκεκριμένη άποψη, καθώς -όπως είπε- δεν ήταν ακόμα
ενημερωμένος, ωστόσο είχε δηλώσει ότι εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να
γίνουν όλα νόμιμα.
Ωστόσο εντύπωση προκαλεί γιατί η πλευρά του
ΟΛΠ δέχθηκε τώρα να προχωρήσει στην εκπόνηση ενός νέου επενδυτικού
σχεδίου και στην άμεση κατάθεσή του στην ΕΣΑΛ, ενώ το προηγούμενο
χρονικό διάστημα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αυτό δεν έγινε εφικτό και μετά
την 78η συνεδρίαση της ΕΣΑΛ τον Φεβρουάριο κατέθεσε υπόμνημα
διευκρινίσεων.
Οι εκκρεμότητες
Αποτέλεσμα αυτής της
διαδικασίας ήταν στην τελευταία της συνεδρίαση η ΕΣΑΛ (αρχές Ιουλίου) να
«αποδεχθεί» ή να «μην αποδεχθεί» έργα του master plan και όχι να
«εγκρίνει» ή να «μην εγκρίνει», καθώς αξιολογούσε υπόμνημα και όχι νέο
επενδυτικό σχέδιο.
Για τον λόγο αυτό εξάλλου έκρινε ότι για να
είναι δυνατή θεσμικά η τελική έγκριση του επενδυτικού σχεδίου συνολικά,
πρέπει σύμφωνα με τα οριζόμενα από τη Σύμβαση Παραχώρησης να υποβληθεί
εκ νέου αναθεωρημένη μελέτη master plan με συμπληρωμένα και
τροποποιημένα όλα τα στοιχεία που απαιτούνται, τις αποφάσεις της ΕΣΑΛ
και τις υπουργικές αποφάσεις του υπουργείου Πολιτισμού.
Οι
εκκρεμότητες που υφίστανται είναι η κατασκευή ναυπηγείου για mega yachts
στον νέο μόλο Δραπετσώνας, καθώς και η χρήση «ναυπηγείων» στις ζώνες ΣΤ
και ΙΒ, θέματα που δεν είχε «αποδεχτεί» η ΕΣΑΛ και τα οποία έχουν
συγκεντρώσει τις καθολικές αντιδράσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης, των
εργαζομένων και των φορέων.
Επίσης, περιβαλλοντικά και
κυκλοφοριακά ζητήματα που έχουν τεθεί κατά κόρον μέχρι σήμερα από τους
εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και των φορέων και οι μελέτες
περιβαλλοντικών επιπτώσεων που θα πρέπει να συνοδεύουν τις επενδύσεις,
όπως επίσης και ζητήματα που αφορούν τις χρήσεις γης και τους όρους
δόμησης. Ενα άλλο θέμα που τέθηκε στο τραπέζι των συζητήσεων την
Τρίτη ήταν αυτό των μετατάξεων των υπαλλήλων του ΟΛΠ και πώς αυτές θα
προχωρήσουν. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο δημοσιεύτηκαν οι δύο
Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, οι οποίες καθόριζαν τις διαδικασίες που θα
ακολουθηθούν προκειμένου κάποιος υπάλληλος στους Οργανισμούς (ΟΛΠ και
ΟΛΘ) να μπορέσει να μεταταγεί σε άλλη υπηρεσία του Δημοσίου.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π.
Δευτέρα 8 Ιουλίου 2019
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ. Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΑ ΒΑΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΙΣΧΥ.
ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ.
ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ .
Συνάδελφοι, Οι αγώνες μας δικαιώνονται.
Εκδόθηκε η απόφαση της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του ΕΦΚΑ
Δραπετσώνας που απέρριψε την προσφυγή του εργολάβου Αλιπράντη, ο οποίος
αμφισβητούσε την υπαγωγή μας στον κλάδο των βαρέων και ανθυγιεινών. Η
τυχόν προσφυγή του εργολάβου καθώς και των υπόλοιπων στα Διοικητικά
Δικαστήρια δεν αναστέλλει την ισχύ της απόφασης αυτής. Από εδώ και στο
εξής εάν ο εργολάβος δεν συμμορφωθεί, θα πρέπει να του επιβάλλονται ανά
μήνα Πράξεις Επιβολής των Εισφορών μας για τα ΒΑΕ.
Η εγκύκλιος 4151/2018, η οποία ήταν αποτέλεσμα των απεργιακών
κινητοποιήσεων του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ κι όλων των συναδέλφων, εντάσσει
ΟΛΟΥΣ τους λιμενεργάτες στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Η
εργοδοσία έπρεπε ήδη από τον Αύγουστο ου 2018 να διαμορφώσει τα
μισθολογικά δικαιώματα και τις κοινωνικοασφαλιστικές εισφορές , να
αποδώσει την ειδικότητα σε όλους τους λιμενεργάτες που μέχρι σήμερα τους
έχει ως ανειδίκευτους εργάτες.
Τα επιχειρήματα της εργοδοσίας ότι δήθεν δεν «γνώριζε» και δεν ήταν
ενημερωμένη πως θα εφαρμόσει την σχετική εγκύκλιο έπεσαν στο κενό.
Έχοντας βέβαια όλα αυτά τα χρόνια ένα νομικό πλαίσιο που είναι κομμένο
και ραμμένο στα μέτρα της, δωράκι από όλες τις κυβερνήσεις που έχουν
τσακίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι λογικό να μην θέλει να
αναγνωρίσει ότι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι με τον αγώνα τους κέρδισαν και
τους χαλάνε τα σχέδια.
Τα ανακοινωμένα οικονομικά αποτελέσματα της “COSCO” επιβεβαιώνουν ότι
τα σχέδια της εργοδοσίας “COSCO”- DPORT είναι να βγάζουν τεράστια κέρδη
στη πλάτη των εργαζομένων, να έχουν εργαζόμενους χωρίς συγκροτημένα
δικαιώματα.
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως το 50% των εργαζομένων στις
προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ εργάζονται με ελαστικές μορφές εργασίας την ίδια
στιγμή που η αύξηση της διακίνησης container σπάει ρεκόρ κάθε μήνα.
Ρεκόρ που οφείλονται στα δικά μας χέρια.
Την ίδια στιγμή που το master plan της “COSCO” ετοιμάζεται να μπει σε
εφαρμογή, τεράστια ποσά κινούνται γύρω μας, η “COSCO” ετοιμάζει να
εφαρμόζει το μοντέλο των εργολαβικών , χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα
εργατών σε όλο το λιμάνι.
Γι να το πετύχει αυτό δημιουργεί άλλο ένα εργοδοτικό σωματείο για να
εφαρμόσει και στο υπόλοιπο λιμάνι την εργολαβική εργασία, γνωστή πλέον
τακτική της εργοδοσίας στο λιμάνι, θέλουν να μας διασπάσουν κι με
εκβιασμούς να μας βάλουν στο χέρι.
Δεν θα τους περάσει. Γιατί εδώ υπάρχει ζωντανό σωματείο λιμενεργατών,
σωματείο που παλεύει για όλους τους εργαζομένους χωρίς καμιά διάκριση.
Που θέτει στο επίκεντρο τα προβλήματα αλλά πολύ περισσότερους στόχους
και διεκδικήσεις για συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα που να
ανταποκρίνονται στη σημερινές μας ανάγκες, για να μπορούμε να γυρνάμε
στα σπίτια με αξιοπρέπεια , σώοι και αρτιμελείς. Τεράστια ευθύνη για τη κατάσταση που διαμορφώνεται πλέον σε όλο το
λιμάνι έχει η πλειοψηφία της διοίκηση του Σωματείου “ΕΝΩΣΗ ΜΟΝΙΜΩΝ &
ΔΟΚΙΜΩΝ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ Ο.Λ.Π.” η οποία υποχώρησε και υπόγραψε μια ΣΣΕ
που καταργεί μια σειρά δικαιώματα που είχαν κατακτήσει οι λιμενεργάτες
τα προηγούμενα χρόνια με τους αγώνες τους.
Το βασικό συμπέρασμα όλου του τελευταίου χρονικού διαστήματος είναι ότι
οι εργαζόμενοι στο λιμάνι δεν μπορούν να ελπίζουν πως θα καλυτερεύσει η
ζωή τους ούτε από τα ψίχουλα που δίνει η εργοδοσία “COSCO” – DPORT και
εργολάβοι, πόσο μάλλον δεν μπορούν να αφήνουν τις ελπίδες στα σωματεία
που είτε που η ίδια φτιάχνει είτε σε σωματεία έχουν παραδώσει τους
εργαζόμενους στην εργοδοσία.
Η ίδια η πείρα των εργαζομένων στο λιμάνι δείχνει το δρόμο που πρέπει να
βαδίσουμε και δεν είναι άλλος από τον δρόμο του αγώνα. Κάθε τίμιος
εργαζόμενος που ζει με την αγωνία πως θα τα βγάλει πέρα μέρα τη μέρα ,
έχει χρέος να τους γυρίσει τη πλάτη και να παλέψει. Η κατάκτηση των
ΒΑΕ να αποτελέσει το δρόμο για τις επόμενες κατακτήσεις μας!
Καλούμε όλους τους συναδέλφους , να παλέψουν μέσα από το σωματείο ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π. για :
Υπογραφή ΆΜΕΣΑ Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις που να καλύπτει τις ανάγκες των εργαζομένων.
Συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζομένους.
Μόνιμες 6άρες πόστες. - Διασφάλιση των όρων Υγιεινής και Ασφάλειας
Να εφαρμοστεί το 7,5ώρο όπως προβλέπεται για τις ειδικότητες που είναι στα ΒΑΕ
Να καταβληθεί άμεσα το επίδομα 5% για τα ΒΑΕ επί του μισθού
Να καταβληθεί άμεσα η αύξηση που δόθηκε με την αύξηση του κατώτατου μισθού
Συσπειρωνόμαστε όλοι στο Σωματείο μας ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π. Κάνουμε σαφές προς
πάσα κατεύθυνση ότι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι ξέρουμε τι πρέπει να
κάνουμε για να πάρουμε αυτά που δικαιούμαστε και θα τα πάρουμε. Η
κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και πρέπει να την πάρουμε στα χέρια
μας.
Εκ του Διοικητού Συμβουλίου
Ο πρόεδρος Ο Γραμματέας
Μπεκρής Μάρκος Κόκκινος Βασίλης
