του Νίκου Αξαρλή
Σειρά εκτενών επαινετικών δημοσιευμάτων στις κύριες αθηναϊκές εφημερίδες και στον πειραϊκό Τύπο, που συνοδεύονται από εντυπωσιακά φωτο-κολάζ, εξυμνούν την
πρόταση του ΟΛΠ για μια «Πολιτιστική Ακτή Πειραιά» με «ανάπλαση» της περιοχής της προκυμαίας του Σιλό στη Δραπετσώνα.
Η πρόταση αφορά στη δημιουργία «χώρου υπαίθριας ψυχαγωγίας» που περιλαμβάνει – πάρτε ανάσα – τη δημιουργία ενός Αρχαιολογικού Μουσείου (στην τοποθεσία Καστράκι), τη μετατροπή του Σιλό σ’ ένα τεράστιο «Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων», τη στέγαση στις «πέτρινες αποθήκες» (δίπλα στο εργολαβικής αισθητικής κτίριο του Υπουργείου Ναυτιλίας) ενός «Μουσείου Μετανάστευσης και Προσφυγιάς» και ενός «Ιστορικού Αρχείου Λιμένος Πειραιώς», την «Αξιοποίηση της υπερκατασκευής Μώλου Κράκαρη», τη δημιουργία ανοιχτού θαλάσσιου «Μουσείου Ιστορικών Σκαφών», τη μετάπλαση των δεξαμενών Βασιλειάδη σε χώρους πολιτιστικής χρήσης και τη μεταποίηση των δυο τεράστιων αποθηκών (δίπλα στο Σιλό) σε «θεματικό πάρκο» και «κτίριο εκθέσεων και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων». Προβλέπονται επίσης εμπορικό κέντρο, καταστήματα, κανάλια, ενυδρείο, υπόγειος χώρος στάθμευσης και υποθαλάσσιο τούνελ (!) που θα συνδέει την «Πολιτιστική Ακτή» με τις προβλήτες στο Χατζηκυριάκειο όπου θα οικοδομηθεί Εκθεσιακό Κέντρο.
Η Περιφέρεια Αττικής ένταξε αυτά τα απίστευτα φαραωνικά σχέδια για χρηματοδότηση στο ΠΕΠ Αττικής με προϋπολογισμός 80 εκ. ευρώ.
Η ιδέα της «Πολιτιστικής Ακτής» δεν ανήκει στον ΟΛΠ, αλλά έχει επιβληθεί από τους εφοπλιστές των κρουαζιερόπλοιων και τις διεθνείς τουριστικές επιχειρήσεις που απαιτούν – όχι μόνο στο λιμάνι του Πειραιά – εντυπωσιακά και «ψυχαγωγικά» ψευδο-μουσεία με αρχαιότητες και χώρους πολιτισμού τύπου Ντίσνεϊλαντ για να ευφραίνονται οι εύποροι πελάτες τους. Μουσεία-show σε απόλυτη αντίθεση με τις προτάσεις της επιστημονικής Μουσειολογίας στον 21ο αιώνα.
Η πρόταση του ΟΛΠ να μεταφερθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά στο Καστράκι – πρόταση που αποσύρθηκε μετά από ισχυρές αντιδράσεις – για να είναι κοντά στους τουρίστες αποκαλύπτει το όλο σκεπτικό.
Στόχος αυτών των σχεδίων δεν είναι η επιμόρφωση των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης ούτε η αρχαιολογική έρευνα και μελέτη. Στόχος είναι μεγάλα κέρδη για τις εταιρείες από τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων.
Παράλληλα στην περιοχή του Πειραιά προτείνονται και άλλα τέσσερα (!) φαραωνικά σχέδια. Κατασκευή στον όρμο Φαλήρου μεγάλου λιμανιού για κρουαζιερόπλοια, μεγαλειώδους μαρίνας για θαλαμηγούς – με μπάζωμα της θάλασσας – μπροστά στο πρώην εργοστάσιο λιπασμάτων Δραπετσώνας και μετατροπή του χώρου σε πίστα για αγώνες αυτοκινήτων «φόρμουλα-1» (!), «ανάπλαση» της Ακτής Μιαούλη από τον ΟΛΠ και «Υδατοδρόμιο» μπροστά στον αγ. Διονύση!
Ο ΟΛΠ πράγματι ζει στο όνειρο του. Στην πραγματικότητα τα Μνημόνια της κοινοβουλευτικής χούντας ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, έχουν μετατρέψει την πόλη-καμάρι των Ελλήνων προοδευτικών καπιταλιστών του 19ου αιώνα, σε πόλη της ανεργίας, του λουκέτου σε μαγαζιά, της φτώχειας και της απουσίας οργανωμένης πολιτισμικής ζωής.
Τα σχέδια του ΟΛΠ είναι μεγαλοϊδεατισμός όπως τα έργα για την Ολυμπιάδα του 2004 με κόστος πάνω από 15 δισ. ευρώ που αποδείχτηκαν μια από τις αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας.
Ο διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός του ΟΛΠ και η έκθεση των προτάσεων δεν ήταν παρά επικοινωνιακά τρικ. Σε τέτοια έργα το κύριο, όπως απέδειξαν οι περιπέτειες οικοδόμησης του Μουσείου Ακρόπολης και τα έργα του Ισπανού Σαντιάγο Καλατράβα στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, είναι οι τεράστιες αμοιβές και τα ποσοστά-μίζες στις εργολαβικές οικοδομήσεις.
Τα φαραωνικά και εξωφρενικά σχέδια του ΟΛΠ προέρχονται από την αλαζονεία του Οργανισμού που λειτουργεί σε βάρος της πόλης και συμπεριφέρεται ως κράτος εν κράτει. Υπενθυμίζω ότι ο ΟΛΠ ιδρύθηκε και λειτούργησε για δεκαετίες ως Δημοτικός Οργανισμός και έτσι πρέπει να λειτουργεί με εκλεγμένη διοίκηση από τους κατοίκους της πόλης και τα εργατικά σωματεία του λιμανιού. Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, και των άλλων λιμανιών της Ελλάδας, θα επιφέρει νέα μεγάλα προβλήματα στην πόλη του Πειραιά. Γι’ αυτό φωνάζουν οι δήμαρχοι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Κοινωνικές και πολιτισμικές υποδομές και δράσεις δεν προκύπτουν από οικονομικούς οργανισμούς όπως ο ΟΛΠ αλλά από τους οργανισμούς που έχουν ιδρυθεί γι’ αυτό το σκοπό και διαθέτουν το κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό. Ο ΟΛΠ ας συνδράμει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τα πολιτιστικά κέντρα που μαραζώνουν στις περιοχές του Πειραιά (π.χ. «Καλιφόρνια»), την προστασία και ανάδειξη των Μακρών Τειχών στην Πειραϊκή, την αποπεράτωση και λειτουργία του οικοδομήματος «Ζαχαρίου» στην Καστέλα (σύμφωνα με τη διαθήκη του δωρητή ως στέγη απόρων καλλιτεχνών), κ.α. ¾
Ο Νίκος Αξαρλής είναι Ιστορικός Τέχνης
Σειρά εκτενών επαινετικών δημοσιευμάτων στις κύριες αθηναϊκές εφημερίδες και στον πειραϊκό Τύπο, που συνοδεύονται από εντυπωσιακά φωτο-κολάζ, εξυμνούν την
πρόταση του ΟΛΠ για μια «Πολιτιστική Ακτή Πειραιά» με «ανάπλαση» της περιοχής της προκυμαίας του Σιλό στη Δραπετσώνα.
Η πρόταση αφορά στη δημιουργία «χώρου υπαίθριας ψυχαγωγίας» που περιλαμβάνει – πάρτε ανάσα – τη δημιουργία ενός Αρχαιολογικού Μουσείου (στην τοποθεσία Καστράκι), τη μετατροπή του Σιλό σ’ ένα τεράστιο «Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων», τη στέγαση στις «πέτρινες αποθήκες» (δίπλα στο εργολαβικής αισθητικής κτίριο του Υπουργείου Ναυτιλίας) ενός «Μουσείου Μετανάστευσης και Προσφυγιάς» και ενός «Ιστορικού Αρχείου Λιμένος Πειραιώς», την «Αξιοποίηση της υπερκατασκευής Μώλου Κράκαρη», τη δημιουργία ανοιχτού θαλάσσιου «Μουσείου Ιστορικών Σκαφών», τη μετάπλαση των δεξαμενών Βασιλειάδη σε χώρους πολιτιστικής χρήσης και τη μεταποίηση των δυο τεράστιων αποθηκών (δίπλα στο Σιλό) σε «θεματικό πάρκο» και «κτίριο εκθέσεων και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων». Προβλέπονται επίσης εμπορικό κέντρο, καταστήματα, κανάλια, ενυδρείο, υπόγειος χώρος στάθμευσης και υποθαλάσσιο τούνελ (!) που θα συνδέει την «Πολιτιστική Ακτή» με τις προβλήτες στο Χατζηκυριάκειο όπου θα οικοδομηθεί Εκθεσιακό Κέντρο.
Η Περιφέρεια Αττικής ένταξε αυτά τα απίστευτα φαραωνικά σχέδια για χρηματοδότηση στο ΠΕΠ Αττικής με προϋπολογισμός 80 εκ. ευρώ.
Η ιδέα της «Πολιτιστικής Ακτής» δεν ανήκει στον ΟΛΠ, αλλά έχει επιβληθεί από τους εφοπλιστές των κρουαζιερόπλοιων και τις διεθνείς τουριστικές επιχειρήσεις που απαιτούν – όχι μόνο στο λιμάνι του Πειραιά – εντυπωσιακά και «ψυχαγωγικά» ψευδο-μουσεία με αρχαιότητες και χώρους πολιτισμού τύπου Ντίσνεϊλαντ για να ευφραίνονται οι εύποροι πελάτες τους. Μουσεία-show σε απόλυτη αντίθεση με τις προτάσεις της επιστημονικής Μουσειολογίας στον 21ο αιώνα.
Η πρόταση του ΟΛΠ να μεταφερθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά στο Καστράκι – πρόταση που αποσύρθηκε μετά από ισχυρές αντιδράσεις – για να είναι κοντά στους τουρίστες αποκαλύπτει το όλο σκεπτικό.
Στόχος αυτών των σχεδίων δεν είναι η επιμόρφωση των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης ούτε η αρχαιολογική έρευνα και μελέτη. Στόχος είναι μεγάλα κέρδη για τις εταιρείες από τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων.
Παράλληλα στην περιοχή του Πειραιά προτείνονται και άλλα τέσσερα (!) φαραωνικά σχέδια. Κατασκευή στον όρμο Φαλήρου μεγάλου λιμανιού για κρουαζιερόπλοια, μεγαλειώδους μαρίνας για θαλαμηγούς – με μπάζωμα της θάλασσας – μπροστά στο πρώην εργοστάσιο λιπασμάτων Δραπετσώνας και μετατροπή του χώρου σε πίστα για αγώνες αυτοκινήτων «φόρμουλα-1» (!), «ανάπλαση» της Ακτής Μιαούλη από τον ΟΛΠ και «Υδατοδρόμιο» μπροστά στον αγ. Διονύση!
Ο ΟΛΠ πράγματι ζει στο όνειρο του. Στην πραγματικότητα τα Μνημόνια της κοινοβουλευτικής χούντας ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, έχουν μετατρέψει την πόλη-καμάρι των Ελλήνων προοδευτικών καπιταλιστών του 19ου αιώνα, σε πόλη της ανεργίας, του λουκέτου σε μαγαζιά, της φτώχειας και της απουσίας οργανωμένης πολιτισμικής ζωής.
Τα σχέδια του ΟΛΠ είναι μεγαλοϊδεατισμός όπως τα έργα για την Ολυμπιάδα του 2004 με κόστος πάνω από 15 δισ. ευρώ που αποδείχτηκαν μια από τις αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας.
Ο διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός του ΟΛΠ και η έκθεση των προτάσεων δεν ήταν παρά επικοινωνιακά τρικ. Σε τέτοια έργα το κύριο, όπως απέδειξαν οι περιπέτειες οικοδόμησης του Μουσείου Ακρόπολης και τα έργα του Ισπανού Σαντιάγο Καλατράβα στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, είναι οι τεράστιες αμοιβές και τα ποσοστά-μίζες στις εργολαβικές οικοδομήσεις.
Τα φαραωνικά και εξωφρενικά σχέδια του ΟΛΠ προέρχονται από την αλαζονεία του Οργανισμού που λειτουργεί σε βάρος της πόλης και συμπεριφέρεται ως κράτος εν κράτει. Υπενθυμίζω ότι ο ΟΛΠ ιδρύθηκε και λειτούργησε για δεκαετίες ως Δημοτικός Οργανισμός και έτσι πρέπει να λειτουργεί με εκλεγμένη διοίκηση από τους κατοίκους της πόλης και τα εργατικά σωματεία του λιμανιού. Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, και των άλλων λιμανιών της Ελλάδας, θα επιφέρει νέα μεγάλα προβλήματα στην πόλη του Πειραιά. Γι’ αυτό φωνάζουν οι δήμαρχοι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Κοινωνικές και πολιτισμικές υποδομές και δράσεις δεν προκύπτουν από οικονομικούς οργανισμούς όπως ο ΟΛΠ αλλά από τους οργανισμούς που έχουν ιδρυθεί γι’ αυτό το σκοπό και διαθέτουν το κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό. Ο ΟΛΠ ας συνδράμει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τα πολιτιστικά κέντρα που μαραζώνουν στις περιοχές του Πειραιά (π.χ. «Καλιφόρνια»), την προστασία και ανάδειξη των Μακρών Τειχών στην Πειραϊκή, την αποπεράτωση και λειτουργία του οικοδομήματος «Ζαχαρίου» στην Καστέλα (σύμφωνα με τη διαθήκη του δωρητή ως στέγη απόρων καλλιτεχνών), κ.α. ¾
Ο Νίκος Αξαρλής είναι Ιστορικός Τέχνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου