«Σύγκρουση δύο κόσμων στον Πειραιά»

«Στον Πειραιά συγκρούονται δύο κόσμοι. Ο κόσμος του μόχθου και της βιοπάλης και ο κόσμος των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων». Αυτό τόνισε η υποψήφια δήμαρχος Πειραιά με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», Ελπίδα Παντελάκη, στην κεντρική προεκλογική της ομιλία.

Παράλληλα η Ελπίδα Παντελάκη εξαπέλυσε σκληρή επίθεση κατά των συνυποψηφίων της, κατηγορώντας τους, ξανά, ότι είναι εκφραστές μεγάλων πολιτικών συμφερόντων.

Η υποψήφια δήμαρχος αναφέρθηκε στη σημερινή κατάσταη και μεταξύ άλλων τόνισε:

«Τα συμφέροντά τους είναι σε διαφορετική όχθη. Όσο τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας τα κρατάνε τα παράσιτα και οι κηφήνες, όσο κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι εφοπλιστικοί, εμπορικοί, τουριστικοί, τραπεζικοί όμιλοι, ο λαός δεν θα δει προκοπή. Μόνο όταν ο λαός απαλλαγεί από τους εκμεταλλευτές και πάρει τον πλούτο που αυτός παράγει στα δικά του χέρια, μόνο τότε θα ανοίξει ο δρόμος για πραγματική λαϊκή ευημερία. 

Η κατάσταση που βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες είναι εκρηκτική. Η ανεργία σπάει κόκαλα, η φτώχεια φουντώνει, τα λουκέτα στους μικροεπαγγελματίες και τα μικρομάγαζα πληθαίνουν, η εικόνα στα νοσοκομεία της πόλης επιδεινώνεται από έλλειψη υποδομών και προσωπικού με αποτέλεσμα την ακριβοπληρωμένη πρόσβαση στις υπηρεσίες ιδιωτικής υγείας και πρόνοιας. Η παιδεία αδειάζει τις τσέπες των γονιών και τα μυαλά των μαθητών. Το 80% των παιδιών με αναπηρία στον Πειραιά βρίσκονται εκτός οποιασδήποτε εκπαιδευτικής δομής, ενώ εκατοντάδες άτομα με χρόνιες παθήσεις βρίσκονται χωρίς φάρμακα και θεραπείες, και με κομμένα επιδόματα και συντάξεις.

Βέβαια στις περιγραφές μπορούν να συμφωνήσουν όλοι, ακόμα και αυτοί, κόμματα και πολιτικές δυνάμεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, που είτε υλοποίησαν είτε έβαλαν πλάτη σε αυτές τις πολιτικές αλλά και επιχειρηματίες, «όψιμοι σωτήρες» που τα συμφέροντα ισχυροποιήθηκαν και οι ίδιοι θησαυρίζουν από τον αφανισμό των δικαιωμάτων του λαού και τώρα θέλουν να μας σώσουν.

Κοινό τους όραμα είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η υπεράσπιση του ευρωμονόδρομου. Οι διαφορές βρίσκονται μόνο στους τρόπους υλοποίησης αυτής της στρατηγικής και στο ποια τμήματα του κεφαλαίου εξυπηρετεί η πολιτική τους..

Αποτελούν όπως φάνηκε και από τις διαδικασίες συγκρότησης των ψηφοδελτίων τους συγκοινωνούντα δοχεία, στη δίνη συναλλαγών πιέσεων και εκβιασμών.

Λένε ψέματα ότι μπορούν να ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική με αυτές τις επιλογές, όταν ξέρουν ότι ο δρόμος που προτείνουν, είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που  δεν έχει επιστροφή για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Έχουν το θράσος και μιλάνε για νέες θέσεις εργασίας (οι πιο αισιόδοξοι μάλιστα υπόσχονται 500 χιλιάδες μέχρι το 2017), όταν σήμερα η πολιτική τους έχει δημιουργήσει 1,5 εκατ. ανέργους, 2,7 εκ. ανασφάλιστους και έχει οδηγήσει το 1/3 του πληθυσμού σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η  κατάσταση αυτή είναι ακόμη χειρότερη στον Πειραιά που ξεπερνάει τους πανελλαδικούς μέσους όρους.

Η ανάπτυξη που τάζουν είναι εφιάλτης για τους εργαζόμενους. Οι νέες θέσεις εργασίας που λένε ότι θα δημιουργήσουν είναι λιγότερες από αυτές που χάνονται και αφορούν εργαζόμενους ανακυκλώσιμους με ολιγόμηνες συμβάσεις και αμοιβές κάτω των 400 ευρώ, ενώ για όσο διάστημα παραμένουν άνεργοι μπορούν όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν να δουλεύουν «τζάμπα» ως «εθελοντές» για να διατηρούν τη «φόρμα» τους και να μην «σκουριάζουν». Βέβαια αυτά γίνονται ήδη πράξη με τα προγράμματα μαθητείας στον τουρισμό και αλλού.

Αυτό το μέλλον υπόσχονται στη νέα γενιά».

Αναφερόμενη στην πώληση του ΟΛΠ, είπε:

«Χαρακτηριστική είναι η στάση τους για τις εξελίξεις στο λιμάνι. Οι κύριοι, Μιχαλολιάκος της ΝΔ, Δρίτσας του ΣΥΡΙΖΑ και Μώραλης διαφωνούν υποτίθεται με την ιδιωτικοποίηση και προτείνουν συμβάσεις παραχώρησης. Δηλαδή «όχι Γιάννης αλλά Γιαννάκης». Είναι απάτη η αντιπαράθεση για την μορφή της ιδιωτικοποίησης, και όταν μάλιστα συνοδεύεται από κούφιες εκφράσεις όπως «δημόσιος χαρακτήρας ή έλεγχος». Χαρακτηριστικό είναι ότι ο «αριστερός» κ. Δρίτσας προτείνει μέτωπο με τις Ενώσεις εφοπλιστών και ακτοπλόων και τα επιμελητήρια για την υποτιθέμενη «μη» ιδιωτικοποίηση. Πρόκειται για στοίχιση πίσω από συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου.

Η ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε με τη μετατροπή του ΟΛΠ σε Α.Ε., σηματοδοτώντας την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Συνεχίστηκε με παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ, του φιλέτου του ΟΛΠ στην COSCO. Η σημερινή εξέλιξη - όποια μορφή τελικά πάρει - ολοκληρώνει αυτήν τη διαδικασία, υλοποιώντας ευρωπαϊκές οδηγίες που όλοι τους έχουν ψηφίσει, με μοναδική εξαίρεση το ΚΚΕ, που από εκείνη την εποχή προειδοποιούσε για την εξέλιξη.

Η Θέση του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη: Η πολιτική για τα λιμάνια είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη ναυτιλία, τις μεταφορές, την ακτοπλοΐα σε μια κατεξοχήν νησιωτική χώρα, τον τουρισμό και το δικαίωμα του λαού σ’ αυτόν. Διεκδικεί λιμάνια 100% δημόσια, στην υπηρεσία του λαού, της άμυνας της χώρας, των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, της ασφάλειας των μεταφορών, με φθηνά εισιτήρια, συχνά δρομολόγια και εργαζόμενους με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα. Απαιτούμε η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ να σταματήσουν τώρα κάθε προσπάθεια παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ. Να μην προχωρήσει η συμφωνία ΟΛΠ – COSCO και η παράδοση του δυτικού προβλήτα ΙΙΙ. Άμεσα μέτρα στήριξης της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας. Δεν αποδεχόμαστε καμία μορφή διείσδυσης των μονοπωλίων, είτε με τη μορφή της πώλησης μετοχών, είτε με τη μορφή της παραχώρησης, είτε με τη μορφή της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».

Αναφερόμενη στην κατάσταση που επικρατεί στον Πειραιά, τόνισε:

«Είναι μήπως η κρίση και τα υψηλά μεροκάματα που σταμάτησαν τη ναυπηγοεπισκευαστική δραστηριότητα στην Ελλάδα; Ή οι ευρωπαϊκές οδηγίες που απέκλεισαν την χώρα από αυτή τη δραστηριότητα;

Μήπως τα εγκαταλειμμένα κουφάρια της ΧΡΩΠΕΙ ή της κλωστοϋφαντουργίας και τα κλειστά μηχανουργία στον Πειραιά έκλεισαν από τα υψηλά μεροκάματα των εργατών;

Δεν είναι προκλητικό η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο να μην πληρώνει πεντάρα φόρο, να έχει δημιουργήσει μαζική ανεργία στους ναυτεργάτες και ότι δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα με αλλεπάλληλες πολιτικές επιστρατεύσεις και καταστολή, μόλις προχθές, να νομιμοποιείται εν μέσω μάλιστα προεκλογικής περιόδου; Γίνεται λόγος για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων των ναυτεργατών και την απελευθέρωση στα δρομολόγια των πλοίων, που θα απομονώσει ακόμη περισσότερο τους νησιώτες από την ηπειρωτική χώρα.

Μήπως τα 18 εκ. τουρίστες που επισκέφτηκαν την Ελλάδα μείωσαν την ανεργία στον κλάδο; Αντίθετα μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας, μειώθηκαν οι μισθοί και δεν είδαν φράγκο οι μικροεπαγγελματίες γύρω από το λιμάνι, αφού οι μεγαλοπράκτορες του τουρισμού έχουν προπληρωθεί και προκαθορίσει όλη την δραστηριότητα των πελατών τους. Την ίδια στιγμή θησαυρίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε τουρισμό, εμπόριο και επισιτισμό

Από την πιθανή ανάπτυξη τι μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι που έχουν «χορτάσει» από «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» από τους εκλεκτούς των κομμάτων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τους υπερκομματικούς επιχειρηματίες;

Λέμε καθαρά ότι όπως ο λαός μάτωσε και ματώνει την περίοδο της κρίσης, έτσι θα ματώνει και την περίοδο της ανάκαμψης, αν δεν παρέμβει αποφασιστικά και δε δείξει τη δύναμή του. Για ζωή όπως μας αξίζει σήμερα και όχι τη «Δευτέρα παρουσία».

Τέλος επιτέθηκε στους συνυποψηφίους της, λέγοντας:

«Ο Δήμαρχος της Ν.Δ. κ. Μιχαλολιάκος είναι θεματοφύλακας των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. «Πρωταθλητής» στη φορομπηξία, τα υπέρογκα δημοτικά τέλη, τα τροφεία, τα χαράτσια, τις κατασχέσεις, τους πλειστηριασμούς κλπ. Παρέδωσε τις δύο και μοναδικές παραλίες της πόλης σε ιδιώτες, βγάζει στο σφυρί την ακίνητη περιουσία του Δήμου και αποφασίζει «φωτογραφικές» αλλαγές στους συντελεστές δόμησης προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσας και το κόμμα του, διαχρονικά αλλά και ως αντιπολίτευση, έβαλαν πλάτη στις αντιλαϊκές πολιτικές, στήριξαν τις επιλογές της ΕΕ, τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, την κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μερική απασχόληση στους Δήμους, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Συνέβαλαν στον αφοπλισμό του λαού από ένα εργατικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό. Συμμετείχαν σε διαλόγους διαπραγματεύσεις για το πόσα θα πρέπει να θυσιάσουν οι εργαζόμενοι. Καλλιεργούν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων.

Μολύνουν τις λαϊκές συνειδήσεις με το δηλητήριο των αυταπατών της υγιούς επιχειρηματικότητας, του ανθρώπινου καπιταλισμού και μιας καλύτερης ΕΕ.

Αλλάζουν θέσεις πιο γρήγορα από ότι πουκάμισα. Ο καιροσκοπισμός τους φτάνει στο ψηφίστε μας σήμερα για να φύγουν αύριο. Λες και με το να φύγει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ .. που να φύγει και να μην ξαναγυρίσει.. θα φύγουν οι δυνάστες και εκμεταλλευτές του λαού τα μονοπώλια, η ΕΕ, θα φύγουν τα προβλήματα.

Τους ξέρει ο λαός του Πειραιά. Γιατί ακόμα ηχούν στα αυτιά των ναυτεργατών οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα που χαρακτήριζαν «εξαλλοσύνες» τις κινητοποιήσεις τους.

Γιατί ταυτίστηκαν με τα επιχειρήματα της εργοδοσίας ότι οι αγώνες και τα υψηλά μεροκάματα ευθύνονται για την ανεργία στην Ν/Ζώνη, ρίχνοντας «νερό στο μύλο» της Φασιστικής Χρυσής Αυγής, ενώ ήταν οι πρώτοι που επιχείρησαν τη δημιουργία εργοδοτικού σωματείου στο χώρο.

Το ψηφοδέλτιο του κ. Μώραλη που αποτελεί μία ακόμη έκφραση των μεγάλων συμφερόντων.  Συμφέροντα που ωφελούνται από την κατάργηση των συγκροτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων, τις μειώσεις μισθών και τη μαζική ανεργία για το σύνολο των εργαζομένων.

Προσπαθεί να μας πείσει ότι θα βρει χρηματοδότηση από δωρητές και ευεργέτες όταν όλοι αυτοί μόνο παίρνουν από το λαό.

Τάζει φιλανθρωπίες όταν αυτές είναι από τον ιδρώτα και το αίμα του λαού.

Αυτή είναι η γραμμή που υπηρετούν οι υπερκομματικοί, ακομμάτιστοι και ανεξάρτητοι επιχειρηματίες –υποψήφιοι, που αποφάσισαν να παρακάμψουν το πολιτικό προσωπικό και να αναλάβουν οι ίδιοι την υπεράσπιση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων.

Όμως ο εκμεταλλευόμενος δεν μπορεί να ψηφίζει τον δυνάστη και εκμεταλλευτή του, ο εργάτης ο εργαζόμενος δεν μπορεί να ψηφίζει τον εργοδότη του».