ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Στα όρια εθνικού θέματος αντιμετωπίζουν την επιχειρηματική υπόθεση ΟΛΠ-Cosco οι εφημερίδες και τα κανάλια που ανήκουν στα μεγάλα εφοπλιστικά ονόματα.
Από κοντά βέβαια και οι πολιτικοί που διαθέτουν σήμερα τη στήριξη εφοπλιστών, ανάγουν το θέμα σε εθνικά κρίσιμο. Μαζί με το Κυπριακό και το Μακεδονικό έχουμε λοιπόν τώρα και την Cosco: Πρέπει να τιμηθεί η υπογραφή της Ελλάδας!

Το βαρυσήμαντο σχόλιο του «Βήματος» με τίτλο «Το Συμφέρον» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, σε ποιους άραγε; «Η Κίνα, ίσως η μεγαλύτερη δύναμη εμπορίου στον κόσμο, νιώθει σχεδόν ανεπιθύμητη και σίγουρα προσβεβλημένη. Υπέγραψε συμφωνία, αυτή κυρώθηκε από τη Βουλή και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί. Η απεργία των εργαζομένων του ΟΛΠ έχει προ πολλού ξεφύγει [...] Τείνει να εξελιχθεί σε μείζον θέμα εξωτερικής πολιτικής. Οφείλουν πρώτοι οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν ότι το εθνικό συμφέρον υπερισχύει των όποιων διεκδικήσεών τους» (15.10.09). Από κοντά και η «Καθημερινή» με το άρθρο «Το λιμάνι του Πειραιά, μονοπώλιο μιας αριστοκρατίας» (15.10.09) επισημαίνει την ανάγκη να σεβαστεί η νέα κυβέρνηση την υπογραφή της προηγούμενης, ενώ χρησιμοποιεί άκρως εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς για τους εργαζόμενους.
ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΝ
ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΤΟΥ ΟΛΠ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥΣ.

Οταν όμως ακόμα και η ίδια η κινεζική εταιρεία εμφανίζεται πρόθυμη να συζητήσει κάποιες ρυθμίσεις, γιατί τα ΜΜΕ εμφανίζονται βασιλικότερα του βασιλέως και ωρύονται στο όνομα της υπεράσπισης της «εθνικής μας υπογραφής»; Από πότε μια σύμβαση με μια «ημικρατική εταιρεία» αποτελεί εθνικό ζήτημα; Πόσες και πόσες υπογραφές του ελληνικού κράτους, όχι με μια πολυεθνική αλλά με διεθνείς οργανισμούς, έχουν αθετηθεί πλήρως; Πόσες φορές η Ελλάδα καταδικάστηκε ακόμα και σε βαριά πρόστιμα επειδή δεν τίμησε την υπογραφή της (π.χ. ρύπανση θαλασσών από τα εφοπλιστικά τάνκερ);

Γιατί λοιπόν τώρα ξαφνικά τέτοιος πόνος
των έγκυρων και αδέσμευτων ΜΜΕ;

Η Κίνα προστατεύει -και καλά κάνει- τις κινεζικές εταιρείες έναντι των εταίρων τους. Φυσικά και θα δυσαρεστηθεί αν χαλάσει η συμφωνία, αφού μια ντουζίνα Ελληνες εφοπλιστές που χτίζουν εκεί φτηνά τα καράβια τους τής έταξαν -με την καθοριστική συμβολή της τότε κυβέρνησης- το λιμάνι του Πειραιά με καθεστώς ανεξέλεγκτου φορολογικού παράδεισου.
Κι αν είναι «συντεχνία» οι συνδικαλιστές του λιμανιού, τότε τι ακριβώς είναι οι συγκεκριμένοι εφοπλιστές που, αφού διαθέτουν (παράλληλα) και όλα σχεδόν τα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά, έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου σκόπιμης σύγχυσης περί εθνικού συμφέροντος και εθνικής γελοιοποίησης; Ακόμα και στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, όμως, υπάρχουν όρια στα μνημόσυνα με τα ξένα κόλλυβα!

Η εξέλιξη στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τη γερμανική εταιρεία (που κι αυτή προστατεύεται φυσικά από το γερμανικό κράτος) η οποία, αφού ξεκοκάλισε τα δισ., τώρα φεύγει αφήνοντας πίσω της συντρίμμια και 1.500 ανέργους, πείθει πολύ πιο αποτελεσματικά όλους τους πολίτες για τη σημασία και το βάρος που έχουν αυτές οι «εθνικές υπογραφές»

ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ,ΜΜΕ ΚΑΙ ΟΛΠ...
ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

Από παλιά το εφοπλιστικό λόμπι στην Ελλάδα έπαιζε μεγάλο ρόλο στην επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά και στις πολιτικές εξελίξεις.
Οι επιρροές ακόμα και στις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας από την εποχή του Ωνάση και του Νιάρχου είναι πλέον ιστορικά εξακριβωμένες και δεν προκαλεί έκπληξη σε κανέναν η εικόνα, ειδικά των υπουργών Ναυτιλίας, να επευφημούν τους Ελληνες εφοπλιστές για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη.
Είναι εξίσου γνωστές οι μεγάλες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών είτε όταν τα πλοία τους σηκώνουν την ελληνική σημαία είτε όταν σηκώνουν τις σημαίες φορολογικών παραδείσων.

Πρόσφατα ο Βουλγαράκης έταζε λαγούς με πετραχήλια στο λόμπι των εφοπλιστών για να μετακομίσουν από το City του Λονδίνου στον Πειραιά. Η δε κατάργηση του υπουργείου Ναυτιλίας έχει δημιουργήσει -γιατί άραγε;- τρικυμία στις εφοπλιστικές ενώσεις. Από την άλλη, τα δυστυχήματα, τα ατυχήματα, η έλλειψη μέτρων ασφάλειας, η θαλάσσια ρύπανση, οι αμαρτωλές επιδοτήσεις άγονων γραμμών αλλά και οι συνεχείς περικοπές στα ελληνικά πληρώματα είναι ζητήματα που γρήγορα ξεχνιούνται μπροστά στα φαντασμαγορικά καράβια των εφοπλιστών, τα κότερα, τους γάμους και τις κοσμικές εμφανίσεις τους.

Ενα μόλις μήνα πριν, υπουργοί ευχαριστούσαν δημόσια τον καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο (το στενό φίλο του πρώην πρωθυπουργού με τη φαραωνική τουριστική επένδυση στην Πύλο), επειδή φιλοξένησε και πάλι -όπως κάθε χρόνο- δόκιμους στο πλοίο του «Cosco Hellas». Ομάδα επίλεκτων εφοπλιστών συνόδευσαν τον Καραμανλή στο Πεκίνο, κλείνοντας στην ουσία τη συμφωνία παράδοσης του λιμανιού στην κινεζική εταιρεία, πριν καν ολοκληρωθούν οι σχετικοί διαγωνισμοί για την τύχη του ΟΛΠ.

Πάνω από 400 ελληνόκτητα καράβια έχτιζαν τα φτηνά εργατικά χέρια των Κινέζων μεταξύ 2000 και 2008 για λογαριασμό των Αγγελόπουλου, Κωνσταντακόπουλου, Τσάκου, Μελισσανίδη, Οικονόμου, Προκοπίου, Μαρινάκη, Καϊμενάκη, Λεντούδη, Μαρτίνου, Ρέστη, Πετράκη, Φράγκου, Αγγελικούση, Λασκαρίδη, Λαιμού, Μυλωνά, Κυριακού κ.ά.

Τα πράγματα για το λιμάνι ήταν προδιαγεγραμμένα, όταν από το 2005 οι εφημερίδες διαπίστωναν τα υπερκέρδη των Ελλήνων εφοπλιστών και την πρόθεση της κυβέρνησης να τους δώσει κίνητρα για επενδύσεις. «Η χρυσή εποχή που διανύουν σήμερα οι Ελληνες εφοπλιστές καταγράφεται και από το γεγονός ότι οι παραγγελίες για τη ναυπήγηση νέων πλοίων που έχουν δώσει στα ασιατικά ναυπηγεία ξεπερνούν τις 400, ενώ το κόστος για τις νέες κατασκευές υπολογίζεται σε πολλές δεκάδες δισ. δολάρια. Λέγεται ότι το μπαράζ των νέων ναυπηγήσεων είναι τόσο μεγάλο, που τα ασιατικά ναυπηγεία δεν μπορούν να δεχθούν νέες παραγγελίες, τουλάχιστον μέχρι το 2008» (Τα Νέα, 7.5.08).

Τακτικά άρθρα σε εφημερίδες ξετυλίγουν το κουβάρι της επιχειρηματικής αλυσίδας που οδήγησε την Κίνα στην κερδοφόρα προβλήτα του Πειραιά. Ολα στο όνομα της ανάπτυξης. «Με παραγγελίες για ναυπηγήσεις (στην Κίνα) που αγγίζουν τα 13 δισεκατομμύρια δολάρια καθώς και χιλιάδες επισκευές πλοίων που υπολογίζονται σε κόστος ότι φθάνουν το τρία δισ. δολάρια, δικαίως οι Ελληνες εφοπλιστές κατέχουν πλέον τον τίτλο "γητευτές του κόκκινου δράκου"» (Πρώτο Θέμα, 20.2.08). Σε άλλο άρθρο η ίδια εφημερίδα, μετά την έναρξη των καραμανλο-κινεζικών συμφωνιών, γράφει: «Οι Ελληνες εφοπλιστές παραδέχονται ότι η ανάπτυξη της ποντοπόρου ναυτιλίας μας οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στις μακροχρόνιες ναυλώσεις ελληνικών πλοίων από την Κίνα».

Αν ψάξει σήμερα κανείς τις εφημερίδες και τα περιοδικά που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τα εφοπλιστικά και τα ναυτιλιακά νέα, θα διαπιστώσει εύκολα πώς τυλίχτηκε το κουβάρι της Cosco στο λαιμό της Ελλάδας (Ιός, 13.7.08).

Αυτά μέχρι το 2008, διότι από τότε -όπως επισημαίνει ένας εξειδικευμένος ιστότοπος- το σκηνικό αλλάζει: «Πωλούν και διαλύουν πλοία οι Ελληνες "Γκρικς". Η απομείωση της αξίας πλοίων, η πτωτική τάση της ναυλαγοράς, η υπερπροσφορά φορτηγών πλοίων και δεξαμενοπλοίων, η αδυναμία των ναυτιλιακών εταιρειών να ρυθμίσουν τα δάνειά τους με τις τράπεζες και να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους ναυπήγησης των πλοίων τους, διαμορφώνουν ένα ζοφερό περιβάλλον για τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες. Οσον αφορά τις διαλύσεις των πλοίων, οι Ελληνες εφοπλιστές οδήγησαν σε διαλυτήρια 139 πλοία, σε ένα σύνολο 833 πλοίων που διαλύθηκαν παγκοσμίως και έσπευσαν να πάνε υπερήλικα πλοία στα διαλυτήρια της Κίνας, του Μπανγκλαντές και της Ινδίας» (media-shipping.gr, 21.9.20―09). Ανοιχτούς λογαριασμούς είχαν και έχουν λοιπόν οι εφοπλιστές μας με τους Κινέζους και οι κερδοφόρες προβλήτες του ΟΛΠ είναι, όπως και να το κάνουμε, ένα μεγάλο αντισταθμιστικό όφελος.

Από την εποχή όμως που όλες σχεδόν οι εφημερίδες αναδείκνυαν τις αρνητικές πλευρές της ελληνοκινεζικής συμφωνίας, οι Ελληνες εφοπλιστές -πρωτεργάτες της συμφωνίας- εμβόλισαν στην κυριολεξία και τα ελληνικά ΜΜΕ.

Αυτό ίσως εξηγεί την τωρινή προκλητική ομοφωνία στο «ζήτημα τιμής» για τη σύμβαση με την Cosco.
Η αλγεινή εντύπωση που προκαλεί ο Μπερλουσκόνι με τα ιδιόκτητα media δεν απέχει και τόσο από την ελληνική πραγματικότητα. Ποτέ άλλοτε, τόσο πολλοί αναλυτές και τηλεπαρουσιαστές δεν ομοφώνησαν μπροστά στην «απειλή των λιμενεργατών».

Μια γρήγορη ματιά στα ιδιοκτησιακά ζητήματα των εφημερίδων και των καναλιών ίσως αρκεί για να ερμηνεύσει αυτή την ομοφωνία. «Εισβολή εφοπλιστών στα ΜΜΕ, οι "κουρσάροι" των Media», εντόπιζε εφημερίδα εδώ και δυο χρόνια και δεν είχε άδικο (Το Αρθρο, 22.4.07).

- ΑΠΟ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΑΙ ΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ.

- «Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΕΙΣΗΛΘΕ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ "ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΙΖΟΥ, ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΥΜΠΕΡΗ, ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ Ο ΝΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΣΚΕΙ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΛΥΜΠΕΡΗ. ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ, ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΜΕ, ΑΡΑ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ Ν.Δ., ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΥΜΠΑΡΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ» (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 4.11.07).

- Ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» ΑΝΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ Θ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο CITY FM, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΡΕΣΤΗ, ΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

- ΑΠΟ ΤΑ «ΝΕΑ» ΚΑΙ ΤΟ «ΒΗΜΑ» ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΔΟΛ - ΡΕΣΤΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ MEGA ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΜΠΟΜΠΟΛΑ.

- Ο ΑΝΤ1 ΑΝΗΚΕΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ.

- ΤΟ STAR ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ.

- ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ALTER ΚΑΤΕΧΕΙ ΚΑΙ Η MARFIN ΤΟΥ (ΚΑΙ) ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ. ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ, ΠΑΝΤΩΣ, ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΚΟΥΡΗΣ - ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ.

- ΤΟ «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», ΠΟΥ ΦΛΕΡΤΑΡΙΖΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗ, ΤΕΛΙΚΑ «ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ» -ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ- ΣΤΑ ΔΙΘΥΡΑΜΒΙΚΑ ΤΡΙΣΕΛΙΔΑ ΤΩΝ «ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΩΝ» ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΩΝ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΑ ΣΤΙΒΑΡΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΧΕΡΙΑ.

ΟΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΜΜΕ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΕ 4-5 ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑ ΔΥΟ Η ΑΝΑ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ. ΜΕΓΑΛΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ (ΜΕ ΓΑΜΟΥΣ) ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΑ (ΜΕ ΚΟΥΜΠΑΡΙΕΣ) ΜΕ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ. ΑΠΟ ΤΟ «ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΤΟΧΟ» ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ...ΒΑΣΙΚΟ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ. ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΑΥΤΕΣ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΜΦΑΝΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. ΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗ ΜΕ ΚΟΥΜΠΑΡΟ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ Η ΜΕ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΟΛΠ-COSCO;

Πριν από λίγες μέρες, άρθρο σε μικρή εφημερίδα (του δεξιού χώρου) έφτανε στο συμπέρασμα ότι θα εκλεγεί η Ντόρα Μπακογιάννη στην ηγεσία της Ν.Δ. επειδή έχει εξασφαλίσει την εύνοια των εφοπλιστών, δηλαδή των μεγάλων καναλιών! Θυμίζουμε ότι η κ. Μπακογιάννη μίλησε πολύ αυστηρά για τους λιμενεργάτες που «διασύρουν τις συμφωνίες της χώρας». Και βέβαια, πρώτος πρώτος ο Καρατζαφέρης φρόντισε να τα γυρίσει για την αποικιοκρατική σύμβαση, εξασφαλίζοντας τη θέση του στα «εφοπλιστικών συμφερόντων» παράθυρα.

ΙΟΣ

ΠΡΕΖΑ TV
24-10-2009