Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗ

                                                                            Ποίημα    

 
Τι μου τη χάρισες αυτή τη βουβουζέλα
αφού σου παίρνω τα αυτιά βράδυ πρωί
Κι αφού φοβάσαι μη σου κάνω κουτσουκέλα
τι μου τη χάρισες τη βουβουζέλα αυτή;


Τη βουβουζέλα σου δεν έπρεπε να πάρω
γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ
Μέχρι που θέλω να στη φέρω και τελάρο
όσο και αν αυτό σου φαίνεται κουλό.


Στιγμή δεν μ’ άφησες μωρή ψαροκασέλα
και πάντα θέλεις να είμαστε μαζί
Κι ίσως μου χάρισες αυτή τη βουβουζέλα
ώστε να πάψω να σου γλείφω το βυζί.


pitsirikos




Άντε να πάρουμε άδεια να πάμε στο Ζάντε γιατί έχουμε βελάξει.

1 σχόλιο:

theodoros margaris είπε...

φαντασου να σου χαριζε και μαρακατα τι θα τραβαγαμε !