Πειραιάς – Θεσσαλονίκη : Η υψηλή προσφορά για τον ΟΛΘ και ο ΟΛΠ

Από την επιβεβαίωση των πληροφοριών που πολύ έγκαιρα δημοσιοποίησε το Portnet.gr για την αντικειμενικά πολύ υψηλή προσφορά της Hutchinson για την διαχείριση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, προκύπτουν μια σειρά δεδομένων και μια σειρά ερωτημάτων. Τα δεδομένα έχουν ως εξής : ο πλειοδότης προσφέρει ένα τίμημα εντυπωσιακά υψηλό, αλλά και ακόμη πιο εντυπωσιακά υψηλό σε σχέση με το τίμημα που προσφέρθηκε για τον ΟΛΠ. Ο ΟΛΠ, έχει τριπλάσιο φορτίο απ’ τον ΟΛΘ, ως εκ τούτου, η διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, θα έπρεπε να «ψαχτεί» γιατί συνέβη αυτό. Γιατί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης πέτυχε αναλογικά τόσο μεγάλη προσφορά, αλλά και γιατί το ίδιο το λιμάνι του Πειραιά δεν πέτυχε κάτι υψηλά ανάλογο – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η προσφορά της COSCO για τον ΟΛΠ δεν ήταν ικανοποιητική. Ένα ακόμη δεδομένο είναι ότι στον διαγωνισμό για την διαχείρισης του κοντέινερ τέρμιναλ της Θεσσαλονίκης συμμετείχαν τρεις από τις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου, ενώ για τον ΟΛΠ μόνο δύο.

Από εδώ και μπρος αρχίζουν τα ερωτήματα. Ένα ερώτημα έχει να κάνει με το γιατί η αγορά ενδιαφέρεται τόσο πολύ και εκτιμά τόσο υψηλά το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ένα δεύτερο, συνεπακόλουθο ερώτημα είναι γιατί ο Πειραιάς δεν εμφανίστηκε τόσο ανταγωνιστικός. Και το σημαντικότερο ίσως ερώτημα που προκύπτει από όλη αυτή τη διαδικασία είναι τι ακριβώς συνεπάγονται αυτές οι εξελίξεις για την οικονομική, πολιτική, αλλά και κοινωνική ζωή της χώρας. Τι διαστάσεις έχουν σ’ αυτά τα πεδία.

Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά, η διοίκησή του, φέρεται να «σχολιάζει» την όλη εξέλιξη επικαλούμενη ορισμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που εκ των πραγμάτων έχει, ίσως και λόγω γεωγραφικής θέσης, το μικρότερο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Το είδος των φορτίων που εξυπερετεί, η όχι και τόσο οξεία συνδικαλιστική αντιπαράθεση που εκδηλώνεται προς τις επιλογές της διοίκηση του ΟΛΘ, η πολύ καλύτερη διασύνδεση με το σιδηροδρομικό δίκτυο, ίσως ακόμη και η σημαντικά ενεργότερη συμμετοχή παραγωγικών φορέων της βορείου Ελλάδος με την διοίκηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, αποτελούν μερικούς λόγους που εξηγούν το ηυξημένο αυτό ενδιαφέρον για τον ΟΛΘ.

Επιπλέον, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς, τη γεωστρατηγική θέση του λιμανιού. Από τον Πειραιά το φορτίο μεταφορτώνεται για πανευρωπαϊκούς και πανμεσογειακούς προορισμούς. Από την Θεσσαλονίκη προωθείται σε όλη την Βαλκανική ενδοχώρα. Το γεγονός ότι η Hutchinson συμμετέχει στον έλεγχο των λιμανιών της Πόλης και της Σμύρνης, εξηγεί ίσως και το ηυξημένο ενδιαφέρον της πλειοδότριας εταιρείας.

Και κάπως έτσι το ασαφές τοπίο τείνει να προσλάβει πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τα οποία εγείρουν ερωτήματα και θέτουν προκλήσεις. Ο Πειραιάς είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας. Η Θεσσαλονίκη έχει ένα λιμάνι και επι σειρά ετών έχει περιοριστεί σε έναν ρόλο αιτούντος προς το κέντρο των Αθηνών. Το μίζερο ρόλο του αδικημένου. Αυτό δε, παρά την δυναμική που εκδήλωσαν και κατέγραψαν επεκτινόμενοι προς τα Βαλκάνια οι ανώτατοι βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες, τα τελευταία 15 χρόνια. Μένει να αποδειχθεί αν η υπεραξία που εγκύρως καταγράφεται για τον ΟΛΘ, θα αποδειχθεί και έχουσα ισχυρή βάση. Όχι τόσο πολιτική, ούτε καν οικονομική, αλλά κυρίως κοινωνική. Αν δηλαδή, η επιχειρηματική και κατ’ επέκταση πολιτική και κοινωνική ελίτ της Θεσσαλονίκης «πατήσει» πάνω στην αξία που προσφέρεται για το λιμάνι της πόλης της και ανοιχθεί στην βαλκανική ενδοχώρα, με τον πλέον φιλόδοξο τρόπο.

portnet